ครอบครัว

ตั้งเเต่เด็กจนโตพ่อเรากินเหล้าเเละชอบด่าเราตั้งเเต่เด็กเราพยามยามเข้าใจว่าตอนนั้นเค้าเมาเเต่เราก็อดร้องไห้ไม่ได้มันเป็นคำพูดที่ไม่น่าจะใช่คำพูดของคนเป็นพ่อที่ควรพูดออกมา เราบอกเเม่เเม่ก็บอกว่าเค้าเเค่เมาจนบางทีมันก็อดคิดไม่ได้ว่าเราเกิดมาเป็นที่ระบายอารมณ์รึเปล่าเราเกิดมาทำไม เราพยายามทำตัวให้ชินกับคำด่าที่เค้าพูดออกมาพยายามไม่ร้องไห้เเต่เราก็ทนไม่ได้ไม่ซักที ตั้งเเต่เด็กจนโตมาอายุ17กว่าปีก็มีเเค่เรื่องเดียวที่ต้องนอนร้องไห้ ทำไมยิ่งโตยิ่งอ่อนไหวง่ายจัง เกียจตัวเองที่ต้องร้องไห้กับเรื่องเดิมๆ