ช่วงนี้มีเรื่องไม่สบายใจเพราะต้องคอยช่วยเหลือครอบครัวทางด้านการเงิน
พ่อกับแม่ทำการค้าโดนโกงและขาดทุนซ้ำๆ แต่ไม่ยอมหันไปทำอย่างอื่น
ธุรกิจไม่เติบโตได้แค่เงินประทังไปวันๆ แต่ต้องการให้ร้านดูใหญ่โต ก็ไปกู้ธนาคารมาเปิด
แต่มันใหญ่เกินตัว หนี้มันสะสมตั้งแต่สมัยร้านที่ 1 ร้านที่ 2 แต่เป็นธุรกิจเดิมๆ แค่เปลี่ยนทำเล
มีรถผ่อนหมดแล้วแต่อยากได้รถคันใหม่ใหญ่กว่าเดิม
โดยแม่บอกว่าเพื่อความปลอดภัยเวลาขับขี่ แต่แม่ไม่ได้มีกำลังมากพอที่จะผ่อนคนเดียว
และเราเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจต้องคอยหาเงินหมุนอยู่ในช่วงแรก
พ่อเกษียณไม่มีงานไม่มีเงินและเป็นหนี้เพราะไม่ได้วางแผนการเงินให้ดีตั้งแต่หนุ่มและกู้มาให้แม่เปิดร้านด้วยส่วนหนึ่ง
แม่ก็เลยมากดดันให้เรา(ลูก)ช่วยทุกเดือน บางเดือนให้น้อยก็จะด่าว่าทำไมไม่ช่วย เห็นแก่ตัวชิxหาย เงินแค่นี้จะไปพออะไร
แล้วชอบบ่นว่าอยากได้บ้านหลังใหญ่ รอลูกซื้อ วนๆซ้ำๆอยู่อย่างนั้น เราก็เบรคตลอดว่ารถที่มีกับค่าใช้จ่ายอื่นๆยังจะเอาไม่รอด
จุดเริ่มต้นตั้งแต่ 20 ปีก่อน เขาก็เอาบ้านไปจำนองเพื่อเปิดร้าน เกือบโดนยึด และบ้านที่ซื้อใหม่ก็โดนธนาคารแจ้งจะยึด
แต่ก็ยังไม่คิดจะเปลี่ยนธุรกิจเป็นอย่างอื่น มักจะบ่นว่าทำไมไม่มีผัวเก่งๆ ทำอย่างอื่นไม่เป็นหรอก
เคยเปลี่ยนไปขายเสื้อผ้า โดยออกทุนให้ ก็เจ๊งขายไม่ได้ พอบอกทำไมไม่ตั้งใจขายดีๆ ก็บอกก็รอให้ลูกมาขาย ทั้งๆที่คนบอกจะขายคือแม่
แต่พอมันไม่มีคนซื้อกลับบอกว่าก็ให้ลูกขาย เอาตรงๆคือเวลาอะไรมีปัญหาแม่มักจะชอบโทษคนอื่นก่อนเสมอ
ถ้าเป็นเรื่องดีๆ มักจะชอบอวด ชอบโอ่ และมักกดดันให้เราให้เงินปู่ย่าตายายเวลาไปเยี่ยม พอเราบอกว่าเราไม่มีให้ ถ้ามีจะโอนไปเอง
ก็ด่าเราเสียๆหายๆ บอกว่าถ้าเป็นชั้นต่อให้กู้หนี้ยืมสินชั้นก็จะทำ ขอแค่ได้ให้
ก็เลยทะเลาะกับแม่ไปหลายรอบมากว่า ทำแบบนี้มันก็เป็นวงจรอุบาทว์ ไปกู้มาให้แล้วใครจะเป็นคนผ่อน
ตอนที่แม่ทำแบบนั้นแม่ก็ไปกดดันขอเงินจากพ่อ พ่อก็ไปยืมเงินคนอื่นมาให้ต่ออีกที แล้วก็ต้องหาเงินมาใช้เขาอยู่ดีพร้อมดอกเบี้ย
ส่วนเราต้องหาเอง100% ค่าน้ำค่าไฟก็ต้องจ่าย ค่ารถก็ต้องจ่าย แล้วค่าบัตรเครดิตแม่อีก แล้วเงินค่ากินตัวเองอีก
เหนื่อยใจที่ทัศนคติแม่ไม่ตรงกับความคิดเราเลยสักอย่าง ไม่รู้จะทำยังไงให้สบายใจขึ้น
ปรึกษาปัญหาครอบครัว อยากระบายให้พี่ๆในพันทิปฟังค่ะ
พ่อกับแม่ทำการค้าโดนโกงและขาดทุนซ้ำๆ แต่ไม่ยอมหันไปทำอย่างอื่น
ธุรกิจไม่เติบโตได้แค่เงินประทังไปวันๆ แต่ต้องการให้ร้านดูใหญ่โต ก็ไปกู้ธนาคารมาเปิด
แต่มันใหญ่เกินตัว หนี้มันสะสมตั้งแต่สมัยร้านที่ 1 ร้านที่ 2 แต่เป็นธุรกิจเดิมๆ แค่เปลี่ยนทำเล
มีรถผ่อนหมดแล้วแต่อยากได้รถคันใหม่ใหญ่กว่าเดิม
โดยแม่บอกว่าเพื่อความปลอดภัยเวลาขับขี่ แต่แม่ไม่ได้มีกำลังมากพอที่จะผ่อนคนเดียว
และเราเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจต้องคอยหาเงินหมุนอยู่ในช่วงแรก
พ่อเกษียณไม่มีงานไม่มีเงินและเป็นหนี้เพราะไม่ได้วางแผนการเงินให้ดีตั้งแต่หนุ่มและกู้มาให้แม่เปิดร้านด้วยส่วนหนึ่ง
แม่ก็เลยมากดดันให้เรา(ลูก)ช่วยทุกเดือน บางเดือนให้น้อยก็จะด่าว่าทำไมไม่ช่วย เห็นแก่ตัวชิxหาย เงินแค่นี้จะไปพออะไร
แล้วชอบบ่นว่าอยากได้บ้านหลังใหญ่ รอลูกซื้อ วนๆซ้ำๆอยู่อย่างนั้น เราก็เบรคตลอดว่ารถที่มีกับค่าใช้จ่ายอื่นๆยังจะเอาไม่รอด
จุดเริ่มต้นตั้งแต่ 20 ปีก่อน เขาก็เอาบ้านไปจำนองเพื่อเปิดร้าน เกือบโดนยึด และบ้านที่ซื้อใหม่ก็โดนธนาคารแจ้งจะยึด
แต่ก็ยังไม่คิดจะเปลี่ยนธุรกิจเป็นอย่างอื่น มักจะบ่นว่าทำไมไม่มีผัวเก่งๆ ทำอย่างอื่นไม่เป็นหรอก
เคยเปลี่ยนไปขายเสื้อผ้า โดยออกทุนให้ ก็เจ๊งขายไม่ได้ พอบอกทำไมไม่ตั้งใจขายดีๆ ก็บอกก็รอให้ลูกมาขาย ทั้งๆที่คนบอกจะขายคือแม่
แต่พอมันไม่มีคนซื้อกลับบอกว่าก็ให้ลูกขาย เอาตรงๆคือเวลาอะไรมีปัญหาแม่มักจะชอบโทษคนอื่นก่อนเสมอ
ถ้าเป็นเรื่องดีๆ มักจะชอบอวด ชอบโอ่ และมักกดดันให้เราให้เงินปู่ย่าตายายเวลาไปเยี่ยม พอเราบอกว่าเราไม่มีให้ ถ้ามีจะโอนไปเอง
ก็ด่าเราเสียๆหายๆ บอกว่าถ้าเป็นชั้นต่อให้กู้หนี้ยืมสินชั้นก็จะทำ ขอแค่ได้ให้
ก็เลยทะเลาะกับแม่ไปหลายรอบมากว่า ทำแบบนี้มันก็เป็นวงจรอุบาทว์ ไปกู้มาให้แล้วใครจะเป็นคนผ่อน
ตอนที่แม่ทำแบบนั้นแม่ก็ไปกดดันขอเงินจากพ่อ พ่อก็ไปยืมเงินคนอื่นมาให้ต่ออีกที แล้วก็ต้องหาเงินมาใช้เขาอยู่ดีพร้อมดอกเบี้ย
ส่วนเราต้องหาเอง100% ค่าน้ำค่าไฟก็ต้องจ่าย ค่ารถก็ต้องจ่าย แล้วค่าบัตรเครดิตแม่อีก แล้วเงินค่ากินตัวเองอีก
เหนื่อยใจที่ทัศนคติแม่ไม่ตรงกับความคิดเราเลยสักอย่าง ไม่รู้จะทำยังไงให้สบายใจขึ้น