เราเป็นเด็ก66เเต่มีโอกาสมาลงเรียนปี68ก่อนหน้านี้เรากับเเม่คุยกันไว้ว่าค่าเทอม เทอมเเรกกับค่าใช้จ่ายช่วงเเรกๆเราเป็นคนจ่ายเอง หลังจากนั้นเดี๋ยวเเม่ออกให้เเต่จู่ๆเเม่ก็มาบ่นว่าเราทำงานอยู่ดีๆก็กลับมาเรียนเฉยเเม่เครียดเรื่องเงินพอเราบอกจะทำงานไปด้วยก็บอกไม่ให้ทำอยากให้โฟกัสกับการเรียน เเบบเราควรรู้สึกยังไงอ่ะเราเครียดมากๆอยากลาออกเเต่ก็เสียดายเงินที่ตัวเองหามาเเทบตายตลอด2ปี ใจก็อยากเรียนเเต่มันก็อดนึกถึงคำพูดเเม่ตลอด
เรื่องค่าใช้จ่ายในมหาลัย