พ่อเเม่อยากให้อยู่กับเค้าเเละดูเเลไปจนเเก่

ก็คือเรากับเเม่อยู่ๆได้คุยกันเรื่องอนาคต เเกอยากให้เราอยู่บ้านเดียวกับเค้าเเล้วเลี้ยงดูจนเเก่ เหมือนอยากให้เราอยู่กับเค้าตลอดชีวิตไม่อยากให้ไปไหนไกลให้อยู่ในสายตา
เเต่ถ้าเราไม่ได้อยู่กับเค้าเราก็คิดที่จะส่งเสียให้เงินเค้า หรืออาจหาเเม่บ้านมาดูเเลอยู่เเล้ว เเละอาจจะไปหาเป็นครั้งคราวถ้าไม่ติดงาน.    
ณ ตอนนี้ช่วงปิดเทอม เราได้มีโอกาสไปรับ
จ๊อบทำงานพิเศษ ชีวิตทำงานที่ผู้คนหลากหลายก็มีดีบ้างไม่ดีบ้างเเต่เราก็โอเคนะเรายอมรับได้ไปเป็นลูกจ้างเค้า ก็อาจจะโดนว่าโดนบ่นเเต่นายจ้างคนนี้ก็คือคนรู้จักเเม่เราอยู่ดี ตอนเเรกเราปิดเทอมเราอยากเอาเวลาไปทำงานหาเงินเเต่เค้ากลับไม่ให้เราทำที่อื่นหรือไกลบ้านเลย (ระยะทางเเค่6กม.) เเต่พอเป็นคนใกล้บ้านถึงให้. อยู่บ้านก็ใช้เราทำงานบ้านเหมือนขี้ข้า. เเต่ชีวิตเราดีอยู่อย่างคือเราสบายในการฐานะการเงินเพราะบ้านเราไม่ได้ลำบากก เเต่เราไม่เข้าใจทำไมเวลาเราอยากทำอะไรก็ห้ามไปทุกอย่าง. พอเรียนไม่ดีก็ว่า พอเรียนดีก็หาว่าเราฟลุ๊ค เจอเเบบนี้ควรทำไงต่อในอนาคตดีคะ