คือ... เราเข้าใจว่าการที่คนเราจะมีแฟนหรือมีความรัก มันคือเรื่องปกติมากๆ แต่ขอระบายหน่อยเถอะ
โดยรวมน้องชายเราก็มีแฟนมาหลายคนแล้ว ในฐานะของเราที่เป็นพี่ เราก็คอยดูแลบ้านและดูแลน้องตามปกติที่ครอบครัวมักจะทำกัน แต่ช่วงหลังๆ ที่ผ่านมานี้ น้องชายของเรา เขาพาแฟนที่เป็นฝ่ายหญิงมาอยู่ที่บ้านด้วยบ่อยขึ้น แรกๆ เราก็ตกใจเพราะแฟนน้องชายคนก่อนๆ น้องเราพามาแต่เราไม่รู้เพราะไม่มีใครบอกเราเลย
ต่อมาคือแฟนคนล่าสุด คนนี้อายุใกล้ๆ กับน้องเราเลย เขาก็ใช้ได้เลยนะดูเป็นคนดี ฝ่ายหญิงเขาทำงานด้วยแหละ ไม่ได้นอนนิ่งๆ เฉยๆ แล้วก็ดูแลบ้านช่วยเราด้วยอย่างเช่น ล้างจานหรือหุงข้าวไรงี้ ซึ่งเราก็โอเค แล้วก็ขอบคุณที่ช่วย หลังๆมาช่วงเข้าเดือนที่3ที่4 เราได้ยินเสียงทะเลาะบ่อยๆ แบบสัปดาห์นึงจะได้ยินเสียงทะเลาะกัน1-2ครั้ง แล้วมันเป็นช่วงเวลาประมาณตี1ไม่ก็ช่วงตี3-ตี5 เสียงดังมากจนมันน่าจะไปรบกวนบ้านข้างๆด้วยมั้ง กำแพงมันก็ไม่ได้หนาขนาดนั้น (ที่เราได้ยินอะไรแบบนี้ก็เพราะเราทำงานในช่วงดึกจนถึงเช้า) ส่วนเนื้อหาของการทะเลาะเราได้ยินไม่ชัด แต่ส่วนใหญ่น้องเราจะเป็นฝ่ายที่เสียงดัง ส่วนฝ่ายแฟนน้องเราจะร้องไห้ตลอดแล้วก็พูดไม่รู้เรื่องบางครั้งก็เป็นฝ่ายที่บอกประมาณว่า "ถ้าแน่จริงต่อยguเลย" เราไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเราจะไม่ขอเลือกข้างที่จะปกป้องคนใดคนนึง แล้วจะวางตัวเป็นกลางไว้ก่อนแล้วกันนะ เราเคยลองไปถามน้องชายแล้ว แต่เขาก็มักจะตอบว่า "ไม่รู้/ลืมละ" พอไปถามแฟนน้องเขาก็ตอบว่า "หนูแค่เครียดอะค่ะพี่"
ความอึดอัดของเราคือ เรารู้สึกว่าเราเกรงใจแฟนน้องมากขึ้น เราเป็นประเภททำตัวตามสบายเมื่ออยู่บ้าน แล้วก็เก็บตัว เป็นอินโทรเวิร์ด ต้องการความเป็นส่วนตัว แล้วก็ติดบ้านมาก ไม่ชอบออกไปเที่ยว เราไม่กล้าออกห้องเวลาที่รู้ว่าแฟนน้องอยู่บ้านด้วย ถึงจะอยู่กันคนละชั้น แต่เวลาที่ลงมาหาข้าวหาน้ำกิน บางครั้งเราก็จะมาเจอแฟนน้อง แล้วสภาพเรามันน่าอายมากใส่เสื้อเน่าๆ เดินในบ้าน เราเลยยอมทนใส่เสื้อคลุมลงบ้านตลอด มันร้อนแต่เราทนได้เพราะเกรงใจ ส่วนเรื่องเสียงทะเลาะบอกตรงๆ ว่าบางครั้งมันก็รบกวนเราเหมือนกัน เพราะต้องใช้สมาธิในการทำงาน เคยคิดจะลองเปลี่ยนไปทำงานตอนเช้า แต่มันก็ดันคิดงานไม่ออก เลยต้องวนกลับมาทำงานตอนกลางคืนเหมือนเดิม อาศัยการเปิดเพลงในหูฟังดังขึ้นเพื่อกลบเสียงทะเลาะ(บางครั้งก็ต้องเปิดดังจนปวดหูเลย) เวลาที่ตั้งใจจะนอนเร็วเสียงทะเลาะก็เคยทำให้เราตื่นแล้วก็นอนต่อไม่ได้ก็มี ช่วงเวลาที่เลือกทะเลาะกันก็จะเป็นตอนที่พ่อแม่เราไม่อยู่ด้วย
แฟนน้องคนปัจจุบันเขาเหมือนมาอยู่กินที่บ้านของทางนี้เลย แล้วอยู่ยาวมากไม่เคยเห็นว่าแฟนน้องคนนี้กลับไปอยู่บ้านตัวเองเลย น้องชายและแฟนเขาอยู่กันแบบสองต่อสองในห้องชั้นบน แฟนน้องคนนี้เอาเสื้อมาซัก กินข้าวที่บ้านเราหุง ไข่ก็ทอดดาวกินเองเลย เปิดแอร์ในห้องน้องชายเกือบทั้งวัน ทำทุกอย่างเหมือนอยู่ที่เป็นเป็นครอบครัวกับไปแล้ว แต่ยังไม่มีการแต่งงานอะไรนะกัน เพราะทั้งสองคนนั้นต่างฝ่ายก็ต่างกันบอกว่ายังไม่พร้อม
พ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเรื่องการพาแฟนมาอยู่บ้านของน้องชายน่ะ ฟิลพ่อแม่น่าจะสงสารไรงี้มั้ง
ที่เล่าไปทั้งหมดนี้ เราไม่รู้ว่าควรทำอะไรต่อ ไม่ต้องยุ่งมั้ย หรือต้องแก้ปัญหาที่ตัวเราเอง อยากให้ช่วยแนะนำหน่อยว่าควรทำอะไร มีใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆ กันมั้ย คิดเห็นยังไงรบกวนช่วยแชร์ความคิดหน่อยนะ อยากได้แนวทางจริงๆ ขอบคุณ...
เรารู้สึกอึดอัดที่น้องชายเอาแฟนมาอยู่ที่บ้านด้วย มันถือว่าเราผิดมั้ยที่รู้สึกแบบนี้?
โดยรวมน้องชายเราก็มีแฟนมาหลายคนแล้ว ในฐานะของเราที่เป็นพี่ เราก็คอยดูแลบ้านและดูแลน้องตามปกติที่ครอบครัวมักจะทำกัน แต่ช่วงหลังๆ ที่ผ่านมานี้ น้องชายของเรา เขาพาแฟนที่เป็นฝ่ายหญิงมาอยู่ที่บ้านด้วยบ่อยขึ้น แรกๆ เราก็ตกใจเพราะแฟนน้องชายคนก่อนๆ น้องเราพามาแต่เราไม่รู้เพราะไม่มีใครบอกเราเลย
ต่อมาคือแฟนคนล่าสุด คนนี้อายุใกล้ๆ กับน้องเราเลย เขาก็ใช้ได้เลยนะดูเป็นคนดี ฝ่ายหญิงเขาทำงานด้วยแหละ ไม่ได้นอนนิ่งๆ เฉยๆ แล้วก็ดูแลบ้านช่วยเราด้วยอย่างเช่น ล้างจานหรือหุงข้าวไรงี้ ซึ่งเราก็โอเค แล้วก็ขอบคุณที่ช่วย หลังๆมาช่วงเข้าเดือนที่3ที่4 เราได้ยินเสียงทะเลาะบ่อยๆ แบบสัปดาห์นึงจะได้ยินเสียงทะเลาะกัน1-2ครั้ง แล้วมันเป็นช่วงเวลาประมาณตี1ไม่ก็ช่วงตี3-ตี5 เสียงดังมากจนมันน่าจะไปรบกวนบ้านข้างๆด้วยมั้ง กำแพงมันก็ไม่ได้หนาขนาดนั้น (ที่เราได้ยินอะไรแบบนี้ก็เพราะเราทำงานในช่วงดึกจนถึงเช้า) ส่วนเนื้อหาของการทะเลาะเราได้ยินไม่ชัด แต่ส่วนใหญ่น้องเราจะเป็นฝ่ายที่เสียงดัง ส่วนฝ่ายแฟนน้องเราจะร้องไห้ตลอดแล้วก็พูดไม่รู้เรื่องบางครั้งก็เป็นฝ่ายที่บอกประมาณว่า "ถ้าแน่จริงต่อยguเลย" เราไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเราจะไม่ขอเลือกข้างที่จะปกป้องคนใดคนนึง แล้วจะวางตัวเป็นกลางไว้ก่อนแล้วกันนะ เราเคยลองไปถามน้องชายแล้ว แต่เขาก็มักจะตอบว่า "ไม่รู้/ลืมละ" พอไปถามแฟนน้องเขาก็ตอบว่า "หนูแค่เครียดอะค่ะพี่"
ความอึดอัดของเราคือ เรารู้สึกว่าเราเกรงใจแฟนน้องมากขึ้น เราเป็นประเภททำตัวตามสบายเมื่ออยู่บ้าน แล้วก็เก็บตัว เป็นอินโทรเวิร์ด ต้องการความเป็นส่วนตัว แล้วก็ติดบ้านมาก ไม่ชอบออกไปเที่ยว เราไม่กล้าออกห้องเวลาที่รู้ว่าแฟนน้องอยู่บ้านด้วย ถึงจะอยู่กันคนละชั้น แต่เวลาที่ลงมาหาข้าวหาน้ำกิน บางครั้งเราก็จะมาเจอแฟนน้อง แล้วสภาพเรามันน่าอายมากใส่เสื้อเน่าๆ เดินในบ้าน เราเลยยอมทนใส่เสื้อคลุมลงบ้านตลอด มันร้อนแต่เราทนได้เพราะเกรงใจ ส่วนเรื่องเสียงทะเลาะบอกตรงๆ ว่าบางครั้งมันก็รบกวนเราเหมือนกัน เพราะต้องใช้สมาธิในการทำงาน เคยคิดจะลองเปลี่ยนไปทำงานตอนเช้า แต่มันก็ดันคิดงานไม่ออก เลยต้องวนกลับมาทำงานตอนกลางคืนเหมือนเดิม อาศัยการเปิดเพลงในหูฟังดังขึ้นเพื่อกลบเสียงทะเลาะ(บางครั้งก็ต้องเปิดดังจนปวดหูเลย) เวลาที่ตั้งใจจะนอนเร็วเสียงทะเลาะก็เคยทำให้เราตื่นแล้วก็นอนต่อไม่ได้ก็มี ช่วงเวลาที่เลือกทะเลาะกันก็จะเป็นตอนที่พ่อแม่เราไม่อยู่ด้วย
แฟนน้องคนปัจจุบันเขาเหมือนมาอยู่กินที่บ้านของทางนี้เลย แล้วอยู่ยาวมากไม่เคยเห็นว่าแฟนน้องคนนี้กลับไปอยู่บ้านตัวเองเลย น้องชายและแฟนเขาอยู่กันแบบสองต่อสองในห้องชั้นบน แฟนน้องคนนี้เอาเสื้อมาซัก กินข้าวที่บ้านเราหุง ไข่ก็ทอดดาวกินเองเลย เปิดแอร์ในห้องน้องชายเกือบทั้งวัน ทำทุกอย่างเหมือนอยู่ที่เป็นเป็นครอบครัวกับไปแล้ว แต่ยังไม่มีการแต่งงานอะไรนะกัน เพราะทั้งสองคนนั้นต่างฝ่ายก็ต่างกันบอกว่ายังไม่พร้อม
พ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเรื่องการพาแฟนมาอยู่บ้านของน้องชายน่ะ ฟิลพ่อแม่น่าจะสงสารไรงี้มั้ง
ที่เล่าไปทั้งหมดนี้ เราไม่รู้ว่าควรทำอะไรต่อ ไม่ต้องยุ่งมั้ย หรือต้องแก้ปัญหาที่ตัวเราเอง อยากให้ช่วยแนะนำหน่อยว่าควรทำอะไร มีใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆ กันมั้ย คิดเห็นยังไงรบกวนช่วยแชร์ความคิดหน่อยนะ อยากได้แนวทางจริงๆ ขอบคุณ...