สวัสดีค่ะ อยากมาสอบถามค่ะ
เราคบกับแฟน เข้าปีที่5ค่ะ
เรากินนอนอยู่บ้านแฟน ขายของด้วยกัน ทำอะไรไปไหนมาไหนด้วยกัน
เราขายของตอน5โมง
ตื่นมาทำของตอนบ่าย1 ตั้งร้านตอน5โมงเย็น เก็บร้านทำอะไรเสร็จก็เที่ยงคืน (เรากับแฟนอายุเท่ากัน25ย่าง26ปี)
เราก็เข้าบ้านจัดการตัวเองเอาของเข้าแช่ จัดเก็บของจากที่ขายของ รอแฟนเข็นรถเข็นเข้ามาบ้าน ทำอะไรเสร็จสับเที่ยงคืนครึ่ง พวกเพื่อนแฟนรุ่นน้องแฟนก็จะมาหาที่บ้าน มานั่งเล่น นั่งดูดกันชากัน เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ขอแค่มีเวลาให้เวลาถึงแค่ตี3พอ
ตี1ก็แล้วตี2ก็แล้วตี3ก็แล้วตี4ก็แล้วตี5ก็แล้ว
จนเกือบ6โมง แฟนถึงจะขึ้นนอน เป็นแบบนี้ทุกวัน
ส่วนเราตี2ก็ขึ้นมาเอนหลังนอนเล่นบนห้องแล้ว รอแฟนขึ้นมาแล้วนอนพร้อมกัน เป็นแบบนี้ทุกวัน จนเรารู้สึกว่า ทำไมแฟนต้องรอให้เพื่อนกลับบ้านก่อนแล้วเขาถึงจะขึ้นนอนได้ กลับกันที่เรา
นอนรอเขาตั้งกี่ชั่วโมง กว่าเขาจะขึ้นมาเพื่อ นอนพร้อมกัน
เราเรื่องมากไปไหม หรือ มันคือความเคยชินที่แฟนเราเป็นแบบนี้ แต่เราก็ไม่เคยว่า จนรู้สึกว่าเราเหนื่อยเกินไป แถมแฟนไม่ปรับปรุงตัวเองซักที เราก็เคยพูดกับเขาแล้ว แต่ก็เป็นแบบเดิม
แทนที่จะรีบขึ้นนอนเวลาก็ให้แค่ตี3พอ เรามีภาระหน้าที่ เรามีหนี้
แต่พวกเพื่อนเขาไม่มีหนี้ไม่มีเมีย ทำไมแฟนเราถึงคิดไม่ได้ แทนที่จะรีบนอนพรุ่งนี้ตื่นมาจะได้ช่วยกันทำของ เราขายของคือขายหมูสะเต๊ะ เราต้องนั่งเสียบหมูสะเต๊ะวันนึงเราต้องเสียบคนเดียว700-800ไม้ ต่อวัน แฟนไม่ได้เสียบ เพราะเขาเสียบช้า เราให้ทำพวกทำแกง ปลอกแตง เข็นรถเข็นไปตั้งร้าน
เราแทบไม่ได้ไปหาเพื่อนไปหาใครเลย ตั้งแต่คบกับแฟนมาเพื่อนคือตัดขาดเลย เราตื่นมาโทรศัพท์แทบไม่ได้จับเพราะตื่นมาก็ต้องนั่งคิดแล้ววันนี้จะเสียบหมูได้ทันกับเวลาที่จะออกไปขายของไหม วันนี้จะเสียบได้กี่ไม้ชั่วโมงนี้จะเสียบได้กี่ไม้ เราแค่รู้สึกเหนื่อยเกินไป
ซักผ้า ตากผ้า ทำของ ไปตลาด จ่ายนั่นนู่นนี่
ทำกับข้าว (ส่วนตัวไม่ค่อยซื้อเพราะเราชอบทำกับข้าวมากๆ)
เป็นเราทำหมดเลย แฟนแทบไม่ต้องทำอะไรเลย
หรือว่าเราเข้มแข็งมากเกินไป อดทนดูแข็งแกร่งมากเกินไป
จนเขาคิดว่ามันคือหน้าที่เราหมดแล้ว 🥲🥲🥲
แม่แฟนก็เคยพูดกับเราว่าเราเก่งมาก เก่งกว่าแม่อีก แม่สู้ไม่ได้เลย แม่แฟนไม่ได้ประชด เขาพูดมาจากน้ำเสียงที่จริงจัง
ทางบ้านเรา อาม่าสอนมาแบบนี้เราเลยเป็นคน ตรงต่อเวลา เป็นระเบียบ เปะทุกอย่าง รู้จักภาระหน้าที่ จนคิดว่าตัวเราเองเริ่มเหนื่อยเกินไปแล้ว
แต่เราไม่เคยบอกที่บ้านเราให้เขารับรู้ เพราะเราเลือกที่จะมาอยู่กับแฟนเราเอง
คิดถูกหรือคิดผิด แฟนติดเพื่อน
เราคบกับแฟน เข้าปีที่5ค่ะ
เรากินนอนอยู่บ้านแฟน ขายของด้วยกัน ทำอะไรไปไหนมาไหนด้วยกัน
เราขายของตอน5โมง
ตื่นมาทำของตอนบ่าย1 ตั้งร้านตอน5โมงเย็น เก็บร้านทำอะไรเสร็จก็เที่ยงคืน (เรากับแฟนอายุเท่ากัน25ย่าง26ปี)
เราก็เข้าบ้านจัดการตัวเองเอาของเข้าแช่ จัดเก็บของจากที่ขายของ รอแฟนเข็นรถเข็นเข้ามาบ้าน ทำอะไรเสร็จสับเที่ยงคืนครึ่ง พวกเพื่อนแฟนรุ่นน้องแฟนก็จะมาหาที่บ้าน มานั่งเล่น นั่งดูดกันชากัน เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ขอแค่มีเวลาให้เวลาถึงแค่ตี3พอ
ตี1ก็แล้วตี2ก็แล้วตี3ก็แล้วตี4ก็แล้วตี5ก็แล้ว
จนเกือบ6โมง แฟนถึงจะขึ้นนอน เป็นแบบนี้ทุกวัน
ส่วนเราตี2ก็ขึ้นมาเอนหลังนอนเล่นบนห้องแล้ว รอแฟนขึ้นมาแล้วนอนพร้อมกัน เป็นแบบนี้ทุกวัน จนเรารู้สึกว่า ทำไมแฟนต้องรอให้เพื่อนกลับบ้านก่อนแล้วเขาถึงจะขึ้นนอนได้ กลับกันที่เรา
นอนรอเขาตั้งกี่ชั่วโมง กว่าเขาจะขึ้นมาเพื่อ นอนพร้อมกัน
เราเรื่องมากไปไหม หรือ มันคือความเคยชินที่แฟนเราเป็นแบบนี้ แต่เราก็ไม่เคยว่า จนรู้สึกว่าเราเหนื่อยเกินไป แถมแฟนไม่ปรับปรุงตัวเองซักที เราก็เคยพูดกับเขาแล้ว แต่ก็เป็นแบบเดิม
แทนที่จะรีบขึ้นนอนเวลาก็ให้แค่ตี3พอ เรามีภาระหน้าที่ เรามีหนี้
แต่พวกเพื่อนเขาไม่มีหนี้ไม่มีเมีย ทำไมแฟนเราถึงคิดไม่ได้ แทนที่จะรีบนอนพรุ่งนี้ตื่นมาจะได้ช่วยกันทำของ เราขายของคือขายหมูสะเต๊ะ เราต้องนั่งเสียบหมูสะเต๊ะวันนึงเราต้องเสียบคนเดียว700-800ไม้ ต่อวัน แฟนไม่ได้เสียบ เพราะเขาเสียบช้า เราให้ทำพวกทำแกง ปลอกแตง เข็นรถเข็นไปตั้งร้าน
เราแทบไม่ได้ไปหาเพื่อนไปหาใครเลย ตั้งแต่คบกับแฟนมาเพื่อนคือตัดขาดเลย เราตื่นมาโทรศัพท์แทบไม่ได้จับเพราะตื่นมาก็ต้องนั่งคิดแล้ววันนี้จะเสียบหมูได้ทันกับเวลาที่จะออกไปขายของไหม วันนี้จะเสียบได้กี่ไม้ชั่วโมงนี้จะเสียบได้กี่ไม้ เราแค่รู้สึกเหนื่อยเกินไป
ซักผ้า ตากผ้า ทำของ ไปตลาด จ่ายนั่นนู่นนี่
ทำกับข้าว (ส่วนตัวไม่ค่อยซื้อเพราะเราชอบทำกับข้าวมากๆ)
เป็นเราทำหมดเลย แฟนแทบไม่ต้องทำอะไรเลย
หรือว่าเราเข้มแข็งมากเกินไป อดทนดูแข็งแกร่งมากเกินไป
จนเขาคิดว่ามันคือหน้าที่เราหมดแล้ว 🥲🥲🥲
แม่แฟนก็เคยพูดกับเราว่าเราเก่งมาก เก่งกว่าแม่อีก แม่สู้ไม่ได้เลย แม่แฟนไม่ได้ประชด เขาพูดมาจากน้ำเสียงที่จริงจัง
ทางบ้านเรา อาม่าสอนมาแบบนี้เราเลยเป็นคน ตรงต่อเวลา เป็นระเบียบ เปะทุกอย่าง รู้จักภาระหน้าที่ จนคิดว่าตัวเราเองเริ่มเหนื่อยเกินไปแล้ว
แต่เราไม่เคยบอกที่บ้านเราให้เขารับรู้ เพราะเราเลือกที่จะมาอยู่กับแฟนเราเอง