"ถ้าความมั่นคงคือกับดัก แล้วอะไรคืออิสรภาพที่แท้จริง?"

เคยมั้ย...
ทำงานดี เงินเดือนโอเค
เจ้านายก็ไม่ได้แย่
ระบบก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
...แต่เรารู้สึกว่า อะไรบางอย่างในชีวิตมันขาดหายไป

เราเริ่มตั้งคำถาม...
ทำไมทุกเช้าต้องรีบ?
ทำไมต้องกลัวการลาออก?
ทำไมการได้อยู่คนเดียวถึงเป็นสิ่งฟุ่มเฟือย?

เราค้นพบว่า
สิ่งที่เรียกว่า "มั่นคง"
บางทีมันก็แค่ "กำแพงที่ทาสีสวย"

มีเงินเดือน แต่ไม่มีเวลา
มีตำแหน่ง แต่ไม่มีความฝัน
มีบ้าน มีรถ แต่ไม่มีวันว่างไปใช้ชีวิต
เราไม่ได้บอกว่าให้ทุกคนลาออก

แต่อยากชวนให้มองว่า
การ “ออกจากระบบ” ไม่ได้แปลว่า “หนี”
มันอาจแปลว่า
การ “กล้าออกแบบชีวิตเอง”

ไม่ว่าจะเป็น
- ปรับ mind ให้รู้ว่าเงินเดือนคือพลัง ไม่ใช่พันธะ
- สร้างรายได้เสริมให้ใจไม่กลัว
- เรียนรู้สิ่งใหม่ที่ไม่ใช่แค่เพื่อเลื่อนขั้น
ฯลฯ

แม้แต่การได้รับรู้ว่า...เราชอบอยู่เงียบ ๆ
หรือต้องการอะไรในชีวิตจริง ๆ

เพราะสุดท้าย...
ความมั่นคงที่แท้จริง
อาจไม่ใช่บ้านหรือเงินเดือน
แต่มันคือ “ความเข้าใจในชีวิตตัวเอง”
เราไม่ได้ต้องการ "ออกจากงาน"
แต่เราอยาก "ออกจากความไม่เข้าใจตัวเอง"
ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างครับ?

รบกวนชี้แนะ และแชร์ประสบการณ์
หรือสาระสำคัญ ... เพื่อการเรียนรู้ร่วมกันนะครับ
ขอบคุณมากครับ...