คู่หู คู่ซี้ สมองกับลำไส้

จุก : โอ้ย ปวดหัว มึนตึ้บไปหมด
ลุงหมอ : เจ้าจุก เป็นอะไรอีกแล้ว
จุก : มันมึนๆ งงๆ ฮะ ลุงหมอ หัวก็มึน ท้องก็ปวด
ลุงหมอ : สมองกับลำไส้ มันก็เป็นไปด้วยกันนั่นแหละ 

สมอง : เจ้าลำไส้ ทำไมวันนี้ฉันรู้สึกงงๆ งวยๆ ง่อยเปลี้ยไปหมด
ลำไส้ :  ก็เจ้าจุกน่ะเซ่  กินแต่ขนม ของทอด น้ำหวาน ไม่ได้มีสารอาหาร ไฟบ้งไฟเบอร์อะไรเล๊ย แถมยังเอาแต่เล่นทั้งวัน น้ำก็ไม่ดื่ม ฉันทำงานหนักจนน้องจุลินทรีย์ดี ๆ ในท้องเดี้ยงกันหมดแล้ว
สมอง : เส้นประสาทวากัสที่เชื่อมฉันกับลำไส้เนี่ยก็ทำงานดีเกิ๊น ลำไส้เดี้ยง ฉันก็เดี้ยงตาม
ลำไส้ : ก็นั่นหนะสิ พอฉันอักเสบ เสียสมดุล นายก็รับผลกรรมไปด้วย
สมอง : งั้นเวลาเจ้าจุก ท้องผูก กรดไหลย้อน หรือท้องอืด เครียด ปวดหัว นอนไม่หลับ นายเป็นตัวการใช่ไม๊
ลำไส้ :  เป๊ะเลย! เพราะสารสำคัญอย่าง เซโรโทนิน กับ โดปามีน ที่ช่วยให้อารมณ์ดี มากกว่า 90% ก็มาจากฉันนี่หละ จะใครที่ไหน
สมอง : โอ้โห! ไม่เบาเลยนะ งั้นฉันต้องเอาใจนายดีๆซะแล้ว
ลำไส้ :  ช่าย ช่วยส่งสัญญาณให้เจ้าจุกกินแบบนี้นะเพื่อนหมอง
ผักผลไม้สดหลากสี
ข้าวกล้องหรือธัญพืช
โยเกิร์ต
แล้วก็เคี้ยวช้าๆ ดื่มน้ำให้พอ
สมอง :  รับทราบ เพื่อนไส้

จุก :  วันนี้จุกกินดี ลำไส้ก็ยิ้ม สมองก็สดใสฮะ

ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่