หนูอายุ 16 ปีค่ะ คือตอนนี้หนูรู้สึกว่า วิธีการเลี้ยงลูกของแม่หนูไม่ถูกต้องเลยค่ะ ต้องบอกก่อนว่าที่บ้านหนูมี หนู แม่ ยาย แล้วก็น้องค่ะ หนูอายุห่างจากน้อง 14 ปี เป็นน้องคนละพ่อกันค่ะ เพราะแม่เลิกกับพ่อหนูตั้งแต่หนูอายุ 3 ปีแล้วไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ คนที่เลี้ยงหนูจนโตคือคุณตาคุณยาย แล้วแม่ก็ไปจดทะเบียนสมรสใหม่ตอนที่หนูอายุ 14 ค่ะ แฟนใหม่แม่ทำงานหาเช้ากินค่ำ อยู่ต่างจังหวัด ไม่มีเงินพอที่จะส่งมาเลี้ยงน้องหนูค่ะ ตอนนี้คุณแม่เลยเป็นเสาหลักของครอบครัว(แม่ของหนูเขาทำงานเป็นรีโมทค่ะ work form homeทุกวัน) คุณแม่ไม่ว่าง คุณยายก็เลี้ยงน้องไม่ไหว หนูก็ต้องไปโรงเรียน เราเลยจ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงน้องทั้งกลางวันกลางคืนเลยค่ะ แต่พี่เลี้ยงก็เอาโทรศัพท์ให้น้องเล่นตลอดเวลา (น้องหนูซนมากๆค่ะ คุยด้วยไม่รู้เรื่อง คุยอะไรด้วยก็ไม่ฟัง ชอบปาข้าวของ ชอบตบตีคนอื่น จนหนูไม่เชื่อว่านี่จะเป็นเด็กอายุ 2 ขวบค่ะ) แต่พี่เลี้ยงจะมาเลี้ยงแค่จันทร์-เสาร์ค่ะ วันอาทิตย์เราทุกคนในบ้านเลยต้องช่วยเลี้ยงน้องค่ะ แม่กับยายหนูก็เอาโทรศัพท์ให้น้องเล่นทั้งวันตลอดเลยค่ะ หนูพยายามห้ามแล้ว แต่แม่บอกว่า “ถ้าไม่ให้น้องมันเล่นโทรศัพท์ก็ลาออกมาเลี้ยงน้องซะ อะไรที่มันดีอยู่แล้วอย่าไปเปลี่ยน แม่ไม่ได้อาบน้ำ ไม่ได้กินข้าว เดือดร้อนกันหมด” แล้วแม่ก็ตะโกนโวยวาบอาละวาด ปาข้าวของใส่น้อง หนูก็งงเลยค่ะ ทุกคนรู้อยู่แก่ใจว่าเด็กวัยนี้ไม่ควรจับโทรศัพท์นาน แต่ไม่แก้ไข แต่ที่งงที่สุดคือ “ถ้าแม่รู้ว่าเลี้ยงไม่ไหว ทำไมถึงไม่คุมกำเนิดค่ะ” หนูคิดแบบนี้ แต่อยากลองฟังมุมมองอื่นดูบ้าง พี่ๆทุกคนคิดว่าหนูคิดผิด หรือคุณแม่ของหนูคิดผิดคะ แล้วหนูควรจะแก้ไขยังไงดีถ้าหนูไม่อยากให้น้องกลายเป็นออทิสติกเทียม