ครั้งนี้เรากับเพื่อนไปประชุมสัมมนากันค่ะ เรากับเค้าก็เดินเข้าห้องพร้อมกัน เราถามเพื่อนว่านั่งตรงไหนดี เพื่อนก็ไม่รู้จะเลือกตรงไหน เราเลยบอกเอาโต้ะนี้ละกัน เรากำลังจะนั่ง เพื่อนก็บอกว่าขอนั่งตรงของเราได้ไหม เราก็โอเคตามใจเพื่อน คิดในใจเพื่อนคงอยากนั่งริมทางเดิน พอวันที่2 เพื่อนคนนี้ก็เอาอีกแล้ว เดินก็ช้า เราเดินนำตลอด พอเรากำลังจะนั่งเก้าอี้ เพื่อนก็บอกเราว่าขอนั่งที่ที่เรากำลังจะนั่งได้ไหม เราจำใจเปลี่ยนให้เพื่อนไปเพราะ ขก. เสียเวลายืนนานเกรงใจคนข้างหลัง เรานึกในใจเพื่อนคนนี้เห็นเเก่ตัวมาก มาอบรมสองวัน ขอเลือกที่ก่อนทั้งสองวัน เเทนที่จะให้เราเลือกบ้างสักวัน ขอเปลี่ยนเราหมดเลย เอาเเต่ตัวเองไม่คิดถึงใจผู้อื่น เลย เเย่มาก ถ้าเป็นเรานะ เกรงใจเพื่อน ขอสลับวันเดียวพอเอาเเต่สบายตัวเอง
เพื่อนคนเดิมค่ะ เวลาไปนั่งที่ไหนก็จะเป็นคนขอเลือกก่อน เอาเเต่ใจตัวเอง ไม่เเคร์ความรู้สึกคนอื่นเลย?