วันก่อนผ่านร้านตี๋น้อย คนนั่งรอคิวประมาณห้าสิบคน
สมมติว่า ตี๋น้อย ถูกกว่า ที่อื่น 100 บาท
แต่ที่อื่น เข้าไปได้กินเลย
แล้วเอาเวลาหนึ่งชั่วโมงนั้น ไปศึกษาหาความรู้ หรือทำงานแทน
หรือว่า เขาทำงานได้ไม่ถึงชั่วโมงละร้อย เลยคิดว่าคุ้มที่จะรอ
ส่วนตัว เคยไปกินครั้งหนึ่ง ก็ไม่ได้ประทับใจอะไรไปกว่าร้านอื่น
ไม่คุ้มค่ากับการรอคอย
>> มีสูตรสำเร็จ ในการให้เงินทำงานแทน คือหารเป็นชั่วโมงแล้วเราทำเงินได้มากกว่า
เช่น ถ้าเราล้างรถเองหนึ่งชั่วโมง ประหยัดไปได้ 100 บาท (หักค่าน้ำ ค่าแชมพู ค่าแรง)
แต่ ถ้าเราทำงานได้เกินชั่วโมงละ 100 การใช้เงินจ้างคนอื่นล้าง เป็นการทำที่คุ้มค่า
ทำไมคนที่นั่งรอบุฟเฟ่ตี๋น้อยเป็นชั่วโมง เขาไม่คิดว่า เอาเวลานั้นไปทำงาน ได้เงินมากกว่าตั้งเยอะ
สมมติว่า ตี๋น้อย ถูกกว่า ที่อื่น 100 บาท
แต่ที่อื่น เข้าไปได้กินเลย
แล้วเอาเวลาหนึ่งชั่วโมงนั้น ไปศึกษาหาความรู้ หรือทำงานแทน
หรือว่า เขาทำงานได้ไม่ถึงชั่วโมงละร้อย เลยคิดว่าคุ้มที่จะรอ
ส่วนตัว เคยไปกินครั้งหนึ่ง ก็ไม่ได้ประทับใจอะไรไปกว่าร้านอื่น
ไม่คุ้มค่ากับการรอคอย
>> มีสูตรสำเร็จ ในการให้เงินทำงานแทน คือหารเป็นชั่วโมงแล้วเราทำเงินได้มากกว่า
เช่น ถ้าเราล้างรถเองหนึ่งชั่วโมง ประหยัดไปได้ 100 บาท (หักค่าน้ำ ค่าแชมพู ค่าแรง)
แต่ ถ้าเราทำงานได้เกินชั่วโมงละ 100 การใช้เงินจ้างคนอื่นล้าง เป็นการทำที่คุ้มค่า