หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
อย่าทรงจำความป่วยไข้
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
กลอนรัก
บทกวี
บนเส้นทางสายคุ้นหน้า
ฉันค้นหาปรัชญาของชีวิต
ไม่หรอก...
แม้เพียงง่ายงามของความคิด
ก็เปล่าเลย
อย่าทรงจำความป่วยไข้
ในวันที่ล้าโรย
แค่คิด...
พรุ่งนี้ก็เพียงความสวยงาม
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
🌇 นกกลับรัง — ยามเย็นแห่งความสงบ 🕊️
อาทิตย์คล้อยลอยต่ำค่ำลงแล้ว ลมพัดแผ่วแว่วกล่อมย้อมอุษา เงาไม้ทอดแนวยาวคราวนิทรา กลบเวลาทั้งวันอันเหนื่อยล้า ฝูงนกน้อยล่องลมกลับรังเร้น สยายเส้นปีกโบยพลอยอ่อนค่า เสียงเจื้อยแจ้วแว่วหายกลางเวหา ดั่งลาท
กิรติ
..ว่าทุกคนล้วนต่างทดบทกวี..
ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ เสียงเคาะแป้นอักษรดังรัวรัว อักขระในหัวเต้นเร่าเร่า รื้อภาพมโนฝันวันเก่าเก่า ปัดเป่าฝุ่นอดีต อันคุ้นคุ้น แทนภาพทับซ้อนฝันคนผ่านทาง โลกแม้กว้างเร้นลับฝันกลับหมุน เชิญหยอด
ดุหยง
>>>ดอกไม้หว่างราง<<<
บนรางเหล็กหว่างไม้หมอนที่ทอดวาง มีช่องว่างโรยหินตรึงระยะห่าง เนิ่นนานผ่านแดดฝนกล่นกลางทาง ไม่แรมร้างชีพสีเขียวเรียวดอกใบ อยู่ตรงโน้น ตรงนี้ อยู่ตรงนั้น อัศจรรย์เงยงอกหยอกไถง (=ดวงอาทิตย์)
รัชต์สารินท์
นิทานกลอน ขำขัน เพียงสามบท (เรื่องที่ 25: ฤดูหนาว)
หนาวเมืองอื่น หิมะโปรย โรยหนาวสั่น แต่ไทยนั้น หนาวมีฝน จนท่วมนั่น หนาวจนเหงื่อ ท่วมกาย วายชีวัน ถือพัดกัน นั่งกระพือ คือหนาวไทย ฉันนั่งรอ ลมหนาว เช้าจรดค่ำ จะดื่มด่ำ กับความเย็น เป็นได้ไหม พฤศจิกา แล
ครูไผ่ เมืองคอน
ตามหานิยาย
ใครรู้จักนิยายเรื่องนี้บ้างมั้ยคะ เนื่อเรื่องคร่าวๆประมาณว่า นางเอกตื่นมาอีกทีก็เสียความทรงจำไปบางส่วน(น่าจะหัวกระแทกพื้นหรืออะไรซักอย่าง) ที่บอกว่าเสียความทรงจำไปบางส่วนก็คือนางเอกจำเรื่องทุกอย่างก่
สมาชิกหมายเลข 8200415
>>>เมฆซ่อนดาว<<<
แต่งกาพย์จากภาพค่ะ (กาพย์ฉบัง16) อาบไอดินจรดฟ้า.....................มวลม่านเมฆา อ้อมโอบนภาทั้งผืน ขอบปุยเรืองแสงกลางคืน.............ดวงดาวดาษดื่น ซุกซ่อนแทรกร่างประดับ ราวเม็ดมุกพราวระยับ.........
รัชต์สารินท์
ใดหนอในความป่วยไข้...
บางความเหนื่อยล้าซุกซ่อนในห้วงความคิดแดดเช้าเก่าแก่ทักทายสายลมโบราณ ฉันได้แต่คิดฉันเฝ้าครุ่นคิดใดหนอในความป่วยไข้สักหยดน้ำตา... ยิ้มแห้งแห้งชะตากรรมที่เล่นตลกขื่นขมลำคอท้อ...แท้...แต่... ใดใดคือห่ว
ขี้เมี่ยง ชาแนล
🌿 เงาแห่งวันเวลา
๑. ยามอรุณอุ่นแสงแห่งสุรีย์ พร่างพรมศรีสีทองผ่องอำไพ นกโบยบินกลิ่นลมพรมพฤกษ์ไพร พาใจให้ล่องลอยสู่ฟ้าไกล ๒. แดดแผ่วพลิ้วริ้วรื่นชื่นสายหมอก คลื่น:)กระริกระริ้วไหว เหมือนชีวิตคิดฝันพลันเรียงไป ในเส้นสา
กิรติ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
กลอนรัก
บทกวี
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
อย่าทรงจำความป่วยไข้