ใดหนอในความป่วยไข้...

บนเส้นทางสายคุ้นหน้าฉันค้นหาปรัชญาของชีวิตไม่หรอก...แม้เพียงง่ายงามของความคิดก็เปล่าเลยอย่าทรงจำความป่วยไข้ในวันที่ล้าโรยแค่คิด...พรุ่งนี้ก็เพียงความสวยงาม

ลอดอุโมงค์โถงต้นไม้ไล้น่านฟ้า พสุธาดูสวยดุจห้วงฝัน วิมานเงามรกตก่ายรำพัน อัศจรรย์ช่อเชิงชั้นปรุประลาย โอเอซีสท่ามแดดบรรลัยกัลป์ รถรานั้นได้พักผ่อนรอนกระหาย ออกซิเจนบริสุทธิ์จุดประกาย บรรเทาบ่ายร้อนเร

พยัญชนะไทย ได้มา ร่วมปาร์ตี้ งานเลี้ยงนี้ สี่สิบสี่ ตัวอักษร มาพบกัน คุยเม้าท์ พูดเว้าวอน พอถึงตอน นินทา ก็พาที เธอรู้ไหม พยัญชนะใด โง่ที่สุด ทั้งหมดหยุด ครุ่นคิด นิดหนึ่งนี่ อ๋อ ก.ไก่ กับ ธ.ธง โง่สิ

จากกระทู้https://pantip.com/topic/43540345/comment1❤️❤️❤️ แพทย์สภา (กลโคลงสารถีขับรถ) ❤️❤️❤️กระทู้คำถามติดตามโคลงสี่สุภาพ แต่งกลอน.ความคิดเห็นที่ 1.21.26 น. .๏ หากล่าว เอาเรื่องจ้อง --- กล่าวหาแย้งขัด

หลานดูหนัง จักร ๆ วงศ์ ๆ ที่ตรงหน้า ในเรื่องว่า ยักษ์จำแลง แปลงร่างได้ เจ้าชายเก่ง สุดยอด ถอดดวงใจ ฤาษีดล พ่นไฟ ได้พลัง หลานดูเสร็จ หันจ้อง มองยายเฒ่า แล้วเอ่ยเล่า เรื่องที่ชม สมใจหวัง แล้วก็บอก ยายห

บท 1 — หยดน้ำบนใบไม้หยดน้ำเล็ก ๆ เกาะพราวบนปลายใบมันส่องแสงวับเหมือนอัญมณี แต่ไม่มีค่าพอจะขายฉันหัวเราะกับตัวเอง—ที่เคยไล่ตามเพชรพลอยในวันพรุ่งนี้ทั้งที่ความงามของหยดน้ำตรงหน้า ก็เพียงพอจะ

@ มุทิตาจิต งานเกษียณ                              &nb