พอเกิดมา อ้าปากร้อง ฟ้องว่าทุกข์
ถ้าเป็นสุข คงยิ้มย่อง แก้มผ่องใส
คงหัวเราะ เบิกบาน สำราญใจ
จะร้องไห้ เสียงดังไป ทำไมกัน

ขยับตัว แขนขา ไขว่คว้าหา
สิ่งใดหนา เจ้าหวังไว้ หรือใฝ่ฝัน
ตาปิดหลับ ยังควานหา สารพัน
หรือว่านั่น คือสัญญา ติดคว้ามา



เจ้ามาจาก ที่ใด จำได้ไหม
เคยเป็นใคร เป็นอะไร มาก่อนหน้า
มาชาตินี้ สิ่งเจ้าทำ จะนำพา
กำหนดชะตา เจ้าให้ ไปร้ายดี

หวังเติบใหญ่ เจ้าเข้าใจ หลักไตรลักษณ์
รู้ซึ้งหลัก ธรรมะ เลวละหนี
สติ หิริโอตตัปปะ มี
รู้วิธี วางใจ ให้เป็นกลาง

สิ่งกระทบ กายใจ ทั้งดีร้าย
ย่อมกล้ำกราย แต่อย่าเสริม ปรุงเพิ่มสร้าง
เดี๋ยวก็มา เดี๋ยวก็ไป ใจปล่อยวาง
ทุกสิ่งอย่าง เกิดตั้งดับ สลับไป

ปู่ขอให้ เจ้าน้อมนำ ซึ่งคำสอน
จบคำกลอน เป็นของขวัญ วันเกิดใหม่
“คิด”“พูด”“ทำ” ดีไว้ “ให้อภัย
หลานจงใช้ ชีวิตนี้ ให้ดีงาม