คือ อันนี้เรียกว่าผมเก็บกดก็ได้ คือผมไปสมัครงานกับเพื่อน เราได้เช่าบ้าน ค่าบ้านหารกันปกติ แต่เรื่องได้เริ่มขึ้น เมื่อแบ่งงหน้างานกันก่อนเริ่มงาน โดยผมได้รับหน้าที่ล้างจาน และเพื่อมผมทำอาหาร และเก็บบ้านบลาๆ แต่พอเมื่อทำงานเริ่มมีเงินเดือน ไม่ได้ทำอาหาร แล้วซื้อมากินกันผมกินเสร็จของค
ผมผมก็ล้างแต่เพื่อบางคนกินแล้วไม่ล้างแช่ไว้ไม่ยอมล้าง(ปล อยู่กันหลายคน)จนจานเริ่มเยอะเพื่อนก็บ่นบลาและเริ่มพูดแซะและพูดรู้แหละว่าเขาแซะผมที่ไม่ยอมล้างให้พวกเขา ต่อมาก็อีกเหตุการนึงคือผมเน็ตผมหมด ผมก็ขอยืมเพื่อนก็ให้ไปผมกฒมบ่อยผมก็เกรงใจเลยสมัครเอง แต่เพื่อนอีกคนรู้ว่าผมมีอินเตอร์เน็ตก็มาขอใช้ ผมสมัครหนึ่งเดือน ให้ยังไม่ถึงอาทิตย์สปีดหมดดูยูทูปไม่ได้ เพื่อนคนนี้ก็มาขอใช้อยู่เรื่อยๆผมไม่รู้จะบอกให้เขาหยุดขอยังไงทั้งที่เขาสมัครอินเตอร์เน็ตซึงผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเน็ตเขาถึงใช้ไม่ได้งง และอีกเรื่องคือการขอกิน ผมก็เคยขอกินแต่เป็นเศษๆที่เหลือน้อยเช่นนำ้อัดผมขอกินมันเหลือก้นขวดผมเลยขอกินเขาก็อนุญาตปกติแต่พอผมซื้อมา ผมซื้อมา3ขวดเพื่อนก็มาขอกิน ผมก็อนุญาต ผมก็ไม่คิดว่าจะล่อไปหมดขวดเลย ส่วนอีกขวดเพื่อนก็ขโมยกินก็จะหมดเหมือนกันซึ่งผมยังไม่ได้กินซักหยดเลย คือกินกินได้แต่ขอกินก่อนซักนิดได้ไหม ว่าไปก็กลัวจะทะเลาะกันเลยเงียบ กับอีกเหตุการนึงคือผมเป็นคนขี้งกเเหละ ไปทำงานทุกวันงกๆ เพื่อนขาดบ้างลาบ้างสลับกันไปผมก็ไปของผมตลอดงานมันก็หนักพอสมควรแต่ผมไปทุกวันถึงจะบ่นทุกวันสุดท้ายก็ไปแต่พอเพื่อนได้น้อยเพื่อนไม่พอใจก็อยากต่อเวลาทำงานไปมาทำแค่3เดือนกต่อเวล่าอีกวีคนึงของเงือนเดือนซึผมทผผมทำทุกกวันมันก็ไม่ไหวจะขอออกก่อนก็เกรงใจเพราะมาทำด้วยกัน โดยเพื่อนได้มาก็ใช้แปปๆหมดไม่ถึงอาทิตย์ พอหมดก็มายืมผมอีกแต่ผมก็ได้คืนไม่อะไรมากจนวันนึงเพื่อนที่มาด้วยเขาออก แล้วไม่มีเงิน แล้วพอเงินเดือนออกเพื่อนอคนเข่ฝาก็ชวนกินชาบงตกลงชรสชราคาร้านที่จะไปได้แล้วสุดท้าย ผมเลยตัดสินใจเลี้ยงคนที่ออก แต่พอไปกินจริงเพื่อนกลับเปลี่ยนร้านเป็นร้านที่ราคาแพงงกว่าเท่านึง แต่ถ้าจ่ายผมจ่ายไหวแหละแต่มันเกินงบที่ผมคิดที่เพื่อนก็รู้ว่าผมเริ่มมีอาการตึงเครียดเลยโอนคืน ผมรู้ว่าผมผิดแหละ ที่อาจจะขี้งกหรือใจไม่ถึงและผมก็รู้ด้วยว่าหลังจากเหตุการณ์นี้ผมจะถูกนินทาลับหลังหรืมองหน้าากันไม่ติด แต่มันก็มีอีกหลายเหตุการที่ทำให้ผมน้อยใจแม้กระทั่งฝากเสื้อผ้าไปซักที่เครื่องซักซึ่งเกือบทั้งบ้านรวมผ้ากันฝากกันผมฝากก็ไม่ได้ทั่งบ้านผมต้องมานั่งซักมือคนเดียว(บ้านเช่าไม่มีเครื่องซักผ้าให้) หรือจะกดนำ้ดืมทุกครั้งที่เพื่อนมาบ้านชอบบ่นว่าทำไมไม่กดนำ้รอ ตอนเขาหยุดก็กดนำ้รอให้ เขาบ่นซึ่งตอนนั้นมีผมคนเดียวอยู่ใกล้ และผมจะได้ด้วยว่าครั้งล่าสุดคนที่เขาบ่นที่นั่หัวโด่อยู่นั่นแหละที่เป็นคนไปกด และเหตการต่างผมพยาฝฝบปรับตัวเข้ากับเขาไม่ได้หรือยังไหผมรู้สึกเป็นคนที่แปลกแยกในบ้าน
ปล. ขอโทษที่เขียนยาวเพราะต้องการะบายยและขอควรเห็น
ผมทำผิดไหม?และควรทำยังไง
ผมผมก็ล้างแต่เพื่อบางคนกินแล้วไม่ล้างแช่ไว้ไม่ยอมล้าง(ปล อยู่กันหลายคน)จนจานเริ่มเยอะเพื่อนก็บ่นบลาและเริ่มพูดแซะและพูดรู้แหละว่าเขาแซะผมที่ไม่ยอมล้างให้พวกเขา ต่อมาก็อีกเหตุการนึงคือผมเน็ตผมหมด ผมก็ขอยืมเพื่อนก็ให้ไปผมกฒมบ่อยผมก็เกรงใจเลยสมัครเอง แต่เพื่อนอีกคนรู้ว่าผมมีอินเตอร์เน็ตก็มาขอใช้ ผมสมัครหนึ่งเดือน ให้ยังไม่ถึงอาทิตย์สปีดหมดดูยูทูปไม่ได้ เพื่อนคนนี้ก็มาขอใช้อยู่เรื่อยๆผมไม่รู้จะบอกให้เขาหยุดขอยังไงทั้งที่เขาสมัครอินเตอร์เน็ตซึงผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเน็ตเขาถึงใช้ไม่ได้งง และอีกเรื่องคือการขอกิน ผมก็เคยขอกินแต่เป็นเศษๆที่เหลือน้อยเช่นนำ้อัดผมขอกินมันเหลือก้นขวดผมเลยขอกินเขาก็อนุญาตปกติแต่พอผมซื้อมา ผมซื้อมา3ขวดเพื่อนก็มาขอกิน ผมก็อนุญาต ผมก็ไม่คิดว่าจะล่อไปหมดขวดเลย ส่วนอีกขวดเพื่อนก็ขโมยกินก็จะหมดเหมือนกันซึ่งผมยังไม่ได้กินซักหยดเลย คือกินกินได้แต่ขอกินก่อนซักนิดได้ไหม ว่าไปก็กลัวจะทะเลาะกันเลยเงียบ กับอีกเหตุการนึงคือผมเป็นคนขี้งกเเหละ ไปทำงานทุกวันงกๆ เพื่อนขาดบ้างลาบ้างสลับกันไปผมก็ไปของผมตลอดงานมันก็หนักพอสมควรแต่ผมไปทุกวันถึงจะบ่นทุกวันสุดท้ายก็ไปแต่พอเพื่อนได้น้อยเพื่อนไม่พอใจก็อยากต่อเวลาทำงานไปมาทำแค่3เดือนกต่อเวล่าอีกวีคนึงของเงือนเดือนซึผมทผผมทำทุกกวันมันก็ไม่ไหวจะขอออกก่อนก็เกรงใจเพราะมาทำด้วยกัน โดยเพื่อนได้มาก็ใช้แปปๆหมดไม่ถึงอาทิตย์ พอหมดก็มายืมผมอีกแต่ผมก็ได้คืนไม่อะไรมากจนวันนึงเพื่อนที่มาด้วยเขาออก แล้วไม่มีเงิน แล้วพอเงินเดือนออกเพื่อนอคนเข่ฝาก็ชวนกินชาบงตกลงชรสชราคาร้านที่จะไปได้แล้วสุดท้าย ผมเลยตัดสินใจเลี้ยงคนที่ออก แต่พอไปกินจริงเพื่อนกลับเปลี่ยนร้านเป็นร้านที่ราคาแพงงกว่าเท่านึง แต่ถ้าจ่ายผมจ่ายไหวแหละแต่มันเกินงบที่ผมคิดที่เพื่อนก็รู้ว่าผมเริ่มมีอาการตึงเครียดเลยโอนคืน ผมรู้ว่าผมผิดแหละ ที่อาจจะขี้งกหรือใจไม่ถึงและผมก็รู้ด้วยว่าหลังจากเหตุการณ์นี้ผมจะถูกนินทาลับหลังหรืมองหน้าากันไม่ติด แต่มันก็มีอีกหลายเหตุการที่ทำให้ผมน้อยใจแม้กระทั่งฝากเสื้อผ้าไปซักที่เครื่องซักซึ่งเกือบทั้งบ้านรวมผ้ากันฝากกันผมฝากก็ไม่ได้ทั่งบ้านผมต้องมานั่งซักมือคนเดียว(บ้านเช่าไม่มีเครื่องซักผ้าให้) หรือจะกดนำ้ดืมทุกครั้งที่เพื่อนมาบ้านชอบบ่นว่าทำไมไม่กดนำ้รอ ตอนเขาหยุดก็กดนำ้รอให้ เขาบ่นซึ่งตอนนั้นมีผมคนเดียวอยู่ใกล้ และผมจะได้ด้วยว่าครั้งล่าสุดคนที่เขาบ่นที่นั่หัวโด่อยู่นั่นแหละที่เป็นคนไปกด และเหตการต่างผมพยาฝฝบปรับตัวเข้ากับเขาไม่ได้หรือยังไหผมรู้สึกเป็นคนที่แปลกแยกในบ้าน
ปล. ขอโทษที่เขียนยาวเพราะต้องการะบายยและขอควรเห็น