ในช่วงวัยรุ่นจุดประสงค์ของการมีเเฟนคืออะไร

เราอายุ18ปีค่ะ ตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยคิดอยากมีเเฟนเลย อยุ่คนเดียวได้ดีตลอดมีความสุขที่ได้อยุ่คนเดียว เเต่พอช่วงนึงในปีที่เเล้วได้เปิดใจรักผช.คนนึงเค้าโตกว่าเรา1ปีค่ะ เค้ามาจีบ คบกันมาจนได้ปีครึ่งเเล้วเลิกกันไป เพราะเค้าขึ้นมหาลัยส่วนเรายังม.ปลาย เวลาไม่ตรงกันต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ เลิกกันทั้งที่ยังรัก พอห่างกันได้สองอาทิตย์กว่าผช.ก็กลับมาขอคืนดีเพราะอยากมีเราอยุ่ด้วยใจเราก็อยากมีเค้าด้วยค่ะ เเต่พอเราคิดทีไรก็จะนึกไปไกลถึงตอนเเต่งงานเลยค่ะ พอนึกถึงตอนนั้นเเล้วคิดว่าไม่อยากร่วมชีวิตกับเค้าเพราะเนื่องด้วยการใช้ชีวิตที่ต่างกัน เช่น เรื่องการกินครอบครัวเค้ากินเจกันทั้งบ้านเลย เค้าเคยถามเราว่าถ้าวันนึงเราเป็นลูกสะใภ้บ้านเค้าเราจะยอมกินเจเพื่อเค้าได้มั้ย เราตอบตรงๆเลยว่าไม่ได้จริงๆ(เพราะเราไม่รักเค้ามากพอหรอคะ)ส่วนตัวชอบออกกำลังกายเลยมักกินเนื้อสัตว์อยุ่เสมอๆผักกินน้อยมาก พอไปกินร้านอาหารนอกบ้านกับเค้าก็จะลำบากอยุ่ค่ะ เคยคุยกันถึงขั้นมีลูกว่าเค้าอยากมีลูกสองคนชายหนึ่งหญิงหนึ่ง เราก้ไม่อยากมีซักคนเลยค่ะ คิดว่าคู่เราคงคิดมากเกินไปสำหรับวัยนี้หรือเปล่า หรือคนอื่นเค้าคิดยังไงถึงมีความรักในวัยรุ่นกันหรอคะ คาดหวังที่จะได้รับอะไรกับการมีเเฟนในวัยนี้คะ
ส่วนตัวเรามีความสุขที่ได้พูดคุยเเบ่งปันเรื่องราวกับเค้าค่ะ

ปล.อยากกลับไปคบเเต่คิดมากมากเรื่องอนาคตค่ะ ไม่รู้ว่าถ้ามีคนใหม่เเล้วเราควรจะต้องคิดเยอะถึงขั้นนั้นมั้ยคะ