ไหนๆ ก็ใกล้วันวาเลนไทน์ 2559 เเล้ว อยากมาเเชร์ประสบการณ์ความรักกันที่มีให้กัน
มันเป็นเรื่องจริงที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ปัจจุบันเราอายุ 24 ค่ะ เเฟนเรา 29 เค้าโตกว่าหลายปี
**เรื่องมีอยู่ว่า ..........
เราเป็นคนที่ไม่คิดจะรักใครเเละจริงใจกับใครจริงๆ เพราะกลัวโดนหลอก ไม่อยากเจ็บ มารู้จักเเฟนคนนี้ตอนฝึกงาน ปวช. ปี3
เเรกๆก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ฝึกงานคนละเเผนก พอหลังจากที่ฝึกงานใกล้เสร็จ ก็เริ่มๆ คุยกัน ซึ่งตลอดเวลาที่คบกันมา เเฟนคนนี้พยายามทำดีกับเรามาโดยตลอด
เค้ายากจน คบกันมาได้ปีกว่า มีวันนึงเค้าเคยถามว่า '' จะอยู่กับเราได้เหรอ ลำบากนะ '' เราก็บอกเราอยู่ได้ ''อยู่กับเค้า เค้าไม่มีอะไรให้ตัวเองนะ''
เค้าไม่มีอะไรจะให้เเกนอกจากความรักนะ เเต่เค้าจะพยายามทำให้ชีวิตเราสบายกว่านี้เเน่ๆ นั้นเป็นคำมั่นสัญญาที่เค้าให้ไว้กับเรา ตอนนั้นเราดีใจมาก เเต่พยายามไม่เเสดงออก ตลอดเวลาที่คบกันเค้าทำให้เรามีความสุข เชื่อใจ ต่างคนต่างคอยให้กำลังใจกันมาตลอด
ช่วงเข้าสู่ชีวิตมหาลัยเรากะเเฟนเรียนคนละที่ เค้าเรียนวิศวกรรมศาสตร์ เราเรียนการท่องเที่ยว ซึ่งคนละเรื่องกันเลย
ช่วงเวลาที่ตลอด 4 ปีที่ผ่านมาคอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาตลอด เรียนไปทำงานพาทไทม์ไป ถึงเวลาเเฟนเลิกงานก็จะเเวะมารับเรากลับบ้านไปด้วยกัน ช่วงนั้นมีความสุขมากๆ
เเต่พอเริ่มเข้าปี 4 ต่างคนต่างทำโปรเจคจบ ไม่ค่อยได้คุยกันมากเท่าไหร่ มีทะเลาะกันบ้าง เเต่ก็ทำความเข้าใจกันดี เเล้วก็เป็นเราที่ทำตัวเกเรก่อน เเอบไปมีคนอื่น วันเวลาผ่านไป มาคิดได้ว่าทำไมเราต้องทิ้งคนที่เค้ารักเราด้วยว่ะ
ทั้งๆ ที่เเฟนเราเค้าดีกับเรามาตลอด เเล้วเราจะทิ้งเค้าไปด้วยเหตุผลอะไร เราเลยตัดสินใจเลิกยุ่งเกี่ยวกับคนใหม่ เเล้วขอโอกาสเเฟนเราใหม่อีกครั้ง เเฟนเราเค้าให้อภัยเเต่ร้องไห้ (หนักมาก.. มากจนไม่คิดว่าเราเคยเห็นผู้ชายจะร้องไห้มากได้ขนาดนี้)
เรา : ฮัลโหล ..... .......... สะอื้น โห.................
เเฟน : ฮัลโหล เป็นอะไรร้องไห้ทำไม
เรา : ป่าวว.. เราเเค่อยากขอโทษ ขอโทษนะที่ทำเธอร้องไห้ ขอโทษจริงๆ
เเฟน : ไม่เป็นไรหรอก ชินนน เเล้ว 55 TAT
อยากบอกว่าเราไม่เคยเสียใจเลยนะที่เลือกนายมาเป็นเเฟน เราจะเริ่มต้นใหม่ เเละอยากฝากถึงคนที่มีความรัก เมื่อคุณเจอคนที่ใช่ คนที่ดี คนที่ทำให้ชีวิตคุณมีความสุข อย่าทำให้เค้าเสียใจเเบบนี้ ความรักมันไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง เเต่มันเป็นเรื่องของคนสองคน
เธอเหนื่อยมากไหมกับชีวิตคู่ ตลอด 7 ปีที่ผ่านมา
มันเป็นเรื่องจริงที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ปัจจุบันเราอายุ 24 ค่ะ เเฟนเรา 29 เค้าโตกว่าหลายปี
**เรื่องมีอยู่ว่า ..........
เราเป็นคนที่ไม่คิดจะรักใครเเละจริงใจกับใครจริงๆ เพราะกลัวโดนหลอก ไม่อยากเจ็บ มารู้จักเเฟนคนนี้ตอนฝึกงาน ปวช. ปี3
เเรกๆก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ฝึกงานคนละเเผนก พอหลังจากที่ฝึกงานใกล้เสร็จ ก็เริ่มๆ คุยกัน ซึ่งตลอดเวลาที่คบกันมา เเฟนคนนี้พยายามทำดีกับเรามาโดยตลอด
เค้ายากจน คบกันมาได้ปีกว่า มีวันนึงเค้าเคยถามว่า '' จะอยู่กับเราได้เหรอ ลำบากนะ '' เราก็บอกเราอยู่ได้ ''อยู่กับเค้า เค้าไม่มีอะไรให้ตัวเองนะ''
เค้าไม่มีอะไรจะให้เเกนอกจากความรักนะ เเต่เค้าจะพยายามทำให้ชีวิตเราสบายกว่านี้เเน่ๆ นั้นเป็นคำมั่นสัญญาที่เค้าให้ไว้กับเรา ตอนนั้นเราดีใจมาก เเต่พยายามไม่เเสดงออก ตลอดเวลาที่คบกันเค้าทำให้เรามีความสุข เชื่อใจ ต่างคนต่างคอยให้กำลังใจกันมาตลอด
ช่วงเข้าสู่ชีวิตมหาลัยเรากะเเฟนเรียนคนละที่ เค้าเรียนวิศวกรรมศาสตร์ เราเรียนการท่องเที่ยว ซึ่งคนละเรื่องกันเลย
ช่วงเวลาที่ตลอด 4 ปีที่ผ่านมาคอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาตลอด เรียนไปทำงานพาทไทม์ไป ถึงเวลาเเฟนเลิกงานก็จะเเวะมารับเรากลับบ้านไปด้วยกัน ช่วงนั้นมีความสุขมากๆ
เเต่พอเริ่มเข้าปี 4 ต่างคนต่างทำโปรเจคจบ ไม่ค่อยได้คุยกันมากเท่าไหร่ มีทะเลาะกันบ้าง เเต่ก็ทำความเข้าใจกันดี เเล้วก็เป็นเราที่ทำตัวเกเรก่อน เเอบไปมีคนอื่น วันเวลาผ่านไป มาคิดได้ว่าทำไมเราต้องทิ้งคนที่เค้ารักเราด้วยว่ะ
ทั้งๆ ที่เเฟนเราเค้าดีกับเรามาตลอด เเล้วเราจะทิ้งเค้าไปด้วยเหตุผลอะไร เราเลยตัดสินใจเลิกยุ่งเกี่ยวกับคนใหม่ เเล้วขอโอกาสเเฟนเราใหม่อีกครั้ง เเฟนเราเค้าให้อภัยเเต่ร้องไห้ (หนักมาก.. มากจนไม่คิดว่าเราเคยเห็นผู้ชายจะร้องไห้มากได้ขนาดนี้)
เรา : ฮัลโหล ..... .......... สะอื้น โห.................
เเฟน : ฮัลโหล เป็นอะไรร้องไห้ทำไม
เรา : ป่าวว.. เราเเค่อยากขอโทษ ขอโทษนะที่ทำเธอร้องไห้ ขอโทษจริงๆ
เเฟน : ไม่เป็นไรหรอก ชินนน เเล้ว 55 TAT
อยากบอกว่าเราไม่เคยเสียใจเลยนะที่เลือกนายมาเป็นเเฟน เราจะเริ่มต้นใหม่ เเละอยากฝากถึงคนที่มีความรัก เมื่อคุณเจอคนที่ใช่ คนที่ดี คนที่ทำให้ชีวิตคุณมีความสุข อย่าทำให้เค้าเสียใจเเบบนี้ ความรักมันไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง เเต่มันเป็นเรื่องของคนสองคน