เพื่อนใหม่ที่ทำงานด้วยกันที่ออฟฟิศ เป็นหนุ่มค่อนข้างติ๋มๆแต่ทรงฮอทเนิด รู้มาว่าสาวต่างแผนกแอบมองแอบหวีดกันหลายคน เราได้ทำงานร่วมโปรเจ็คต์ระยะยาวด้วยกันมาสักพัก ยังไม่สนิทจนถึงขั้นจะหยอกอะไรกันได้มากเท่าไหร่
แต่รัมาว่า เขาพึ้งเลิกกับแฟนที่คบมานาน ครั้งนึงเขาเคยบอกสเปคสาวที่ชอบขึ้นมาในกบุ่มสนทนาเพื่อนผู้ชาย ฟังแล้วมันตรงกับเราหมดเลย ติดอย่างเดียวเขาชอบสาวหน้าหมวย เราไปทางสายฝ.ซะมากกว่า แต่เผื่อเขาอาจอยากเปลี่ยนแนว (ให้ความหวังตัวเอง)
เราก็แอบเดินเฉียดไปโต๊ะเขาบ่อยๆ ไปคุยงานใกล้ๆ เขา ให้เห็น คิดว่าไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ แรกๆ ต่างคนต่างเว้นระยะ แต่ระยะหลังรู้สึกเขาก็ชอบจะหันมามองตาแล้วยิ้มให้เราดื้อๆ ทั้งที่ไม่มีคุยอะไรเลย แล้วมันไม่ใช่ยิ้มแบบธุรกิจที่เหมือนพวกคนทำงานยิ้มให้กัน หลายคนคงนึกออกช่ะ เป็นยิ้มเเบบคนที่ที่ทำให้เราประหลาดใจที่ปรกติก่อนหน้านี้เขาไม่ค่อยแสดงอารมณ์ ดูหยิ่งด้วยซ้ำ
เวลาพักกลางวันกับเย็นหลังเลิกงาน บางวันเราได้ไปกินข้าว(รวม)ปาร์ตี้ด้วยกันห่างๆ แอบรู้สึกเขินทุกที มีโมเม้นร่วมโต๊ะเล็กๆดีๆของวันที่ดูจะสั้นๆแต่เหมือนได้เติมเอเนอจี้มากมายจากเขาและความเครีบดทั้งวันหายไปหมดเลย
สถานการณ์มันยิ่งเริ่มจะแปลกไป ที่เขาค่อนข้างจำรายบะเอียดส่วนตัวเราดีมากๆ ว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ทั้งที่ไม่รู้เขารู้มาจากไหน โซเชียลด็ไม่เคยฟอลกัน เชคแล้วไม่มีใครแปลกๆมาส่อง เราเองก็ไม่ค่อยโพสอะไร (หรือเขาถามเพื่อนสักคน แอบส่งข้อมูลให้แล้วไม่บอกเรา ก้เป็นได้ ให้ความหวังตัวเองอีกแระ)
ช่วงนึงงานเยอะๆ เราเหนื่อยจนไม่สบาย ลาไปหาหมอ เป็นห่วเป็นใยเยอะกว่าตัวเราที่ป่วยจริงๆอีก ขนาดเรายังไม่ห่วงตัว้องเลย หมอให้งดดื่มแอล เราก็ไปดื่ม หรือเราชอบที่เขาเป็นห่งงก็ไม่รู้สิ เพราะมาถามอาการตลอด
เราแทบไม่มีโทรคุยอะไรนอกจากงาน ไม่มีเรื่องส่วนตัวกันต่อหลังจากนั้น เลยชักเริ่ทเอะใจ ปกติถ้าคนอยากจีบจริงๆจะต้องทักมาบอกฝันดี ตานี่ไม่เคยส่งสติ้กเก้อมากู้ดไนท์สักคนั้ง ไม่มีคุยสัพเพเหระ แนวหยอดหวานซึ้งเกินเลยใดๆในเชิงโรแมนติก ไม่มีเลย เขาคงให้เกียรติล่ะมั้ง หรือแชทเขาอาจจะมีสาวๆเยอะรอให้คุยอยุ่ก็ได้ เราไม่ได้เป็นTargetเขา
ทุกวันนี้ เริ่มจะดับฝันตัวเองแร้วว่า มันอาจไม่มีอะไรในกอไผ่เลยก็ได้ กับอาการที่เขาแสดงกับเรา อีกอย่าง รู้สึกไม่ได้อยากคบคนที่ทำงานเดียวกันเท่าไหร่ กลัวผิดหวังวันนึงมองหน้ากันไม่ติด คงเจ็บน่าดู พาให้กระทบงาน
แต่มุมนึง แรงบันดาลใจที่เราอยากจะมาทำงานทุกวันนี้ ก็กลายเป็นว่า ส่วนนึงก็มาจากการได้เจอเขา เราชอบให้ทักทาย เรียกชื่อ สบตา ถามไถ่ความคิบหน้าอะไรๆในแต่ละวัน ชอบบุคลิก การวางตัวผู้ใหญ่ ไลฟสไตล์ วิธีที่เขาทำงานกับคนอื่น ชอบนิสัยเขา
เราว่า เขามองเราไม่ออกแน่ ว่าเรา กำลังคิดอะไรอยู่ เพราะเราเก็บอาการเก่งมาก และไว้ตัวระดับนึง แต่จะจัดการความรู้สึกนี้ยังไงดี
ไม่อยากจะเติมความหวังให้ตัวเอง เรือ่ยๆแล้ง ยิ่งฟุ้งซ่าน อีกใจอยากให้เขารีบๆ มีแฟนไปซะ หรือไปบอกชอบสาวหน้าหมวยสักคนในออฟฟิส ไม่ก็กลับไปคืนดีกับคนี่ที่เขาคุยอยู่ เถอะ เราจะได้เลิกคิดตัดใจไปดีกว่า .... ยังงงตัวเอง ไม่รัทำไมต้องกลัวตัวเองจะเสัยใจกับคนนี้ก็ไม่รู้ คงจะเปิดใจให้เขาแล้วจริงๆ แค่กลัวเขาไม่ได้อยากจะคิดเกินกว่าเพื่อนที่ทำงาน เจอ9-5 มันคงน่าเบื่อพอแล้วมั๊ง
ใครเคยผ่านเหตุการณ์แนวนี้มา อยากขอช่วยแบ่งปันประสบการณฺไอเดียแนวทางด้วยค่ะ เราควรเปิดเรื่องความรู้สึกก่อนดีไหมค๊ะ? แล้วถ้ามันดูไม่รบกวน ขอวิธีชวนเดทกับคนทีทำงานให้ด้วยก็ได้ค่าา ได้เกิดมาเจอเธอท้างที ไม่ว่ายังไงจะลองดีซ้ากวัน~
ป.ล.ขอบคุณพันทิปสำหรับที่ให้ระบาย
แอบมีใจให้เพื่อนที่ทำงาน ตอนนี้อยากไปทำงานทุกวัน ไม่อยากให้หยุดเสาร์อาทิตย์เลยค่ะ