แม่เราเขามีแฟนใหม่แล้วพามาอยู่บ้านค่ะเราไม่พอใจเลยที่อยู่ๆแม่ก็เอามาอยู่โดยที่แบบไม่ได้บอกหรือถามเราเลยว่าโอเคมั้ยเพราะก่อนหน้านี้แม่ก็เคยพูดว่าจะไม่เอาแฟนคนไหนมาอยู่แล้วเขามาพร้อมกับลูกชาย1คนเราอคคิกับเขาเลยก็ว่าได้เขาเป็นคนที่ชอบพูดเสียงดังอะชอบพูดแซะเราเพราะตื่นสายขี้เกียจแต่ตื่นมางานบ้านเราก็ทำปกติอยู่แล้วอันนี้เราก็ทนๆมาเพราะไม่ได้อยากให้มันมีปัญหาอะไรเราก็ยังคุยกับเขาปกตินะส่วนตัวเวลาเราได้กลิ่นบุหรี่แล้วจะแน่นหน้าอกหายใจไม่สะดวกมันไม่ได้หนักขนาดนั้นหรอกแต่เราเหนื่อยอะเพราะมันนานมากกว่าจะหายเขาเราเคยว่าเขาไปรอบนึงว่าอย่ามาสูบในบ้านเพราะยายเราก็อายุมากแล้วมันก็ออกไปสูบข้างนอกนะแต่ว่ามันก็แร่ข้างบ้านอะซึ่งกลิ่นมันลอยเข้ามาอยู่แล้วถึงแบบเราเข้าห้องก็ได้กลิ่นอยู่ดีเพราะตรงหน้าต่างห้องเรามันเป็นบานเก็ตอะมันปิดไม่สนิทเราต้องคอยคลุมโปงตลอดเวลาเขาสูบบางทีก้กลั้นหายใจอะเราว่าเขาหลายรอบจนแบบเราเหนื่อยจะพูดแล้ววะแม่เราก็พูดให้นะเขาก็ไม่ได้จะปรับปรุงอะไรเลยแล้วเวลาที่เราคุยกับแม่เขาก็จะพูดแทรกเวลาที่ทะเลาะเขาก็จะมาพูดทำให้เรารู้สึกผิดอะทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยด้วยซ้ำชอบหาว่าเราจัดระเบียบเขาเวลาสูบบุหรี่ทั้งๆที่เราแค่แบบขอให้มันไปสูบไกลๆแล้วไม่รู้เป็นอะไรชอบพูดแซะเรา เรารู้สึกว่ามันล้ำเส้นมากเราคุยกับแม่แม่ก็บอกให้ทนก่อนเราไม่อยากทนแล้วเว่ยตั้งแต่มันมาอยู่เราก็ยิ่งรู้สึปว่าเราตัวเล็กมากอะไม่มีปากไม่มีเสียงเลยเรายิ่งรู้สึกด้วยว่าแม่ได้แคร์เราทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้แคร์มากขนาดนั้นเราเหมือนโดนแย่งความรักความสนใจทั้งที่ที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ค่อยจะได้รับอยู่แล้วอะ