สวัสดีค่ะคือหนูอยากมาถามพ่อๆแม่ๆทุกคนค่ะว่าคิดยังไงกับการให้ลูกออกนอกบ้านคะ
ขอบอกตรงนี้ก่อนนะคะหนูปีนี้อายุ18ค่ะแต่พ่อแม่ไม่ให้ออกบ้านเลยมาตั้งแตาไหนแต่ไรแล้ว ก็มรได้ออกบ้างเพราะตัวหนูดื้อที่จะออก แต่ปิดเทอมคือไปไหนไม่ได่เลยแม้แต่เซเว่นหรืออกไปข้างนอก หนูอยู่กับการอยู่บ้านมาตลอดเลยค่ะ ส่วนตัวอยู่กรุงเทพนะคะพ่อแม่อาจจะเป็นห่วงแต่บางทีหนูก็ไม่เข้าใจเลยค่ะ หนูเข้าใจว่าท่านเป็นห่วงแต่ทุกครั้งที่พยายามพูดคุยด้วยมันไม่เคยสำเร็จเลยค่ะ อย่างเช่น พยานามพูดข้อดีของการได้ออกบ้าน ข้อเสียมันมีเข้าใจค่ะ แต่พูดตามตรงนะคะ หนูอายุ18แต่ใช้ชีวิตข้างนอกไม่เก่งเลยค่ะ…อย่างเช่น การนั่งรถเมย์ ดูสายไม่เป็นค่ะแต่พยายามอยู่ หรือการนั่งรถไฟฟ้า BTS MRT ไรงี้ หนูก็เคยนั่งแบบไม่มีพ่อแม่นะคะ แต่มันมีเพื่อนมีคนอื่นพาไปไง แต่ถ้าให้ไปเองมันไม่เป็นจริงๆค่ะ หนูเข้าใจว่าพ่อแม่เป็นห่วงแต่บางทีมันน้อยใจนะคะ เด็กคนอื่นได้ไปเที่ยว ได้ไปนู่นไปนี่ หนูก็อยากออกบ้าง อาจจะพูดดูเหมือนเอาแต่ใจนะคะ แต่สำหรับหนูคือไม่ได้ไปไหนเลยจริงๆ ส่วนตัวเป็นคนชอบอยู่บ้านอยู่แล้วนะคะ แต่นานๆทีหนูอยากจะออกไปข้างนอกบ้าวอ่ะค่ะ แต่หนูไม่เคยจะขอไปได้เลย พ่อแม่ไม่รับฟังอะไรและตะโกนด่าว่าตลอด หนูไปได้แค่ใกล้ๆ แบบไปไกลๆไม่ได้เลย เคยบอกแม่ว่าไปฟิวเจอร์แต่ตัวไปโผล่สยาม555 แม่ด่าแทบตายเลยแต่ดีที่พ่อเพื่อนมาส่งเลยไม่อะไรมากแต่ก็โดนดุโดนว่าอยู่ ตัวหนุแอบคิดว่า ที่ไม่ให้ออกอาจจะเพราะ เป็นห่วง แล้วก็เป็นห่วงน้อง แต่หนูคิดว่าบางทีมันมากเกินไป หนูไม่รู้จะพูดกับพ่อแม่ยังไงหนูพยายามแล้วจริงๆนะคะแต่ท่านไม่เปิดรับฟังแล้วชอบตะโกนเสียงดังตลอด หนูน้อยใจมากๆ หนูเคยไปบ้านเพื่อนแบ้วติดฝนพ่อแม่รู้เบยโทรมาด่าบอกให้กลับหนูก็บอกติดฝนแต่เขาบอกให้กลับให้ได้หนูก็เลยต้องเดินตากฝนจนกบ้านเพื่อนไปหาวินไกลเลยค่ะมันนานแล้วแหละค่ะประมาณม.2-3 หนูเคยยกมาพูดกับแม่ว่าแม่เคยปล่อยให้หนูต้องตากฝนกลับบ้าน แม่ก็อาจจะรู้สึกผิดมั้งคะหนูก็ไม่รู้พูดปัดๆ หนูเครียดอ่ะค่ะ พยายามเข้าใจนะคะ พ่อไม่เท่าไหร่หรอกค่ะแต่สวนใหญ่เป็นแม่หนูที่ไม่เข้าใจ มันมีหบานเรื่องนอกจากออกจากบ้านอ่ะค่ะ เช่นเรื่อง น้องไรงี้ หนูรู้สึกโดนเมินและรักไม่เท่ากันหนูไม่รู้เกี่ยวกับการเป็นลูกคนกลางไหม แต่หนูมักจะต้องทำอะไรหลายๆอย่างมากกว่าคตอื่นเสมอและไม่ค่อยจะได้อะไรตอบแทนแม้แต่คำขอบคุณ แต่ปัญหาหลักคือ วัยหนูมันไม่ควรออกบ้านเลยหรอคะหรือยังไง หนูอยากให้มีคนมารับฟังนะคะหรืออย่างน้อยอธิบายหนูให้รัสึกดีขึ้นหน่อยได้มั้ยคะ ปล.อย่าด่าหนูเลยนะคะ ขอบคุณที่พี่ๆแม่ๆทุกคนอ่านมาถึงตรงนี้นะคะ
ปกติพ่อแม่ให้ลูกออกจากบ้านหรือไปเที่ยวกับเพื่อนแบบไม่ปบ่อยกันตอนอายุเท่าไหร่หรอคะ
ขอบอกตรงนี้ก่อนนะคะหนูปีนี้อายุ18ค่ะแต่พ่อแม่ไม่ให้ออกบ้านเลยมาตั้งแตาไหนแต่ไรแล้ว ก็มรได้ออกบ้างเพราะตัวหนูดื้อที่จะออก แต่ปิดเทอมคือไปไหนไม่ได่เลยแม้แต่เซเว่นหรืออกไปข้างนอก หนูอยู่กับการอยู่บ้านมาตลอดเลยค่ะ ส่วนตัวอยู่กรุงเทพนะคะพ่อแม่อาจจะเป็นห่วงแต่บางทีหนูก็ไม่เข้าใจเลยค่ะ หนูเข้าใจว่าท่านเป็นห่วงแต่ทุกครั้งที่พยายามพูดคุยด้วยมันไม่เคยสำเร็จเลยค่ะ อย่างเช่น พยานามพูดข้อดีของการได้ออกบ้าน ข้อเสียมันมีเข้าใจค่ะ แต่พูดตามตรงนะคะ หนูอายุ18แต่ใช้ชีวิตข้างนอกไม่เก่งเลยค่ะ…อย่างเช่น การนั่งรถเมย์ ดูสายไม่เป็นค่ะแต่พยายามอยู่ หรือการนั่งรถไฟฟ้า BTS MRT ไรงี้ หนูก็เคยนั่งแบบไม่มีพ่อแม่นะคะ แต่มันมีเพื่อนมีคนอื่นพาไปไง แต่ถ้าให้ไปเองมันไม่เป็นจริงๆค่ะ หนูเข้าใจว่าพ่อแม่เป็นห่วงแต่บางทีมันน้อยใจนะคะ เด็กคนอื่นได้ไปเที่ยว ได้ไปนู่นไปนี่ หนูก็อยากออกบ้าง อาจจะพูดดูเหมือนเอาแต่ใจนะคะ แต่สำหรับหนูคือไม่ได้ไปไหนเลยจริงๆ ส่วนตัวเป็นคนชอบอยู่บ้านอยู่แล้วนะคะ แต่นานๆทีหนูอยากจะออกไปข้างนอกบ้าวอ่ะค่ะ แต่หนูไม่เคยจะขอไปได้เลย พ่อแม่ไม่รับฟังอะไรและตะโกนด่าว่าตลอด หนูไปได้แค่ใกล้ๆ แบบไปไกลๆไม่ได้เลย เคยบอกแม่ว่าไปฟิวเจอร์แต่ตัวไปโผล่สยาม555 แม่ด่าแทบตายเลยแต่ดีที่พ่อเพื่อนมาส่งเลยไม่อะไรมากแต่ก็โดนดุโดนว่าอยู่ ตัวหนุแอบคิดว่า ที่ไม่ให้ออกอาจจะเพราะ เป็นห่วง แล้วก็เป็นห่วงน้อง แต่หนูคิดว่าบางทีมันมากเกินไป หนูไม่รู้จะพูดกับพ่อแม่ยังไงหนูพยายามแล้วจริงๆนะคะแต่ท่านไม่เปิดรับฟังแล้วชอบตะโกนเสียงดังตลอด หนูน้อยใจมากๆ หนูเคยไปบ้านเพื่อนแบ้วติดฝนพ่อแม่รู้เบยโทรมาด่าบอกให้กลับหนูก็บอกติดฝนแต่เขาบอกให้กลับให้ได้หนูก็เลยต้องเดินตากฝนจนกบ้านเพื่อนไปหาวินไกลเลยค่ะมันนานแล้วแหละค่ะประมาณม.2-3 หนูเคยยกมาพูดกับแม่ว่าแม่เคยปล่อยให้หนูต้องตากฝนกลับบ้าน แม่ก็อาจจะรู้สึกผิดมั้งคะหนูก็ไม่รู้พูดปัดๆ หนูเครียดอ่ะค่ะ พยายามเข้าใจนะคะ พ่อไม่เท่าไหร่หรอกค่ะแต่สวนใหญ่เป็นแม่หนูที่ไม่เข้าใจ มันมีหบานเรื่องนอกจากออกจากบ้านอ่ะค่ะ เช่นเรื่อง น้องไรงี้ หนูรู้สึกโดนเมินและรักไม่เท่ากันหนูไม่รู้เกี่ยวกับการเป็นลูกคนกลางไหม แต่หนูมักจะต้องทำอะไรหลายๆอย่างมากกว่าคตอื่นเสมอและไม่ค่อยจะได้อะไรตอบแทนแม้แต่คำขอบคุณ แต่ปัญหาหลักคือ วัยหนูมันไม่ควรออกบ้านเลยหรอคะหรือยังไง หนูอยากให้มีคนมารับฟังนะคะหรืออย่างน้อยอธิบายหนูให้รัสึกดีขึ้นหน่อยได้มั้ยคะ ปล.อย่าด่าหนูเลยนะคะ ขอบคุณที่พี่ๆแม่ๆทุกคนอ่านมาถึงตรงนี้นะคะ