จากต้นมะม่วงที่โตมาโดยมีบาดแผล

เมื่อเราได้เมล็ดมะม่วงมา 1 เมล็ดโดยที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจที่จะได้มันมา เราเอาเมล็ดลงดินเพื่อให้มันงอกเงย แต่หลังจากเราเอาเมล็ดลงดินแล้ว เราไม่ได้ดูแล พรวนดิน ใส่ปุ๋ยหรือรดน้ำมันเลย แต่ตอนที่เราเอาเมล็ดมะม่วงลงดินเราก็แอบมีความหวังว่าเราจะได้เก็บผลมะม่วงกินเมื่อยามมันโตหรือเราอาจะจะคาดหวังว่าต้นมะม่วงจะแตกกิ่งก้านสาขา สร้างร่มเงาให้เราได้นั่งพักผ่อนเวลาเราเหนื่อย หรือเราอาจจะคาดหวังที่จะตัดเอากิ่งต้นมะม่วงไปใช้งาน แต่หลังจากที่คนๆนั้นเอาเมล็ดลงดินแล้วก็ไม่เคยดูแลมันเลย ไม่พรวนดิน ไม่รดน้ำหรือไม่ถอนวัชพืชรอบๆต้นมะม่วงเลยซึ่งต้นมะม่วงก็พยายามจะเติบโตด้วยตัวของมันเอง ซึ่งต้นมะม่วงไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้รับสารอาหารจากปุ๋ยราคาแพง แต่ต้นมะม่วงแค่ต้องการให้คนปลูกรดน้ำหรือดูแลใส่ใจก็พอ แต่ต้นมะม่วงต้องประคับประคองด้วยตัวมันเองในการมีชีวิตไปวันๆ โดยได้รับน้ำจากฝน ได้รับการพรวนดินจากไส้เดือน พยายามต่อสู้แย่งสารอาหารจากวัชพืช เพื่อให้เติบโตไปในแต่ละวัน พอวันนึงต้นมะม่วงเติบโตเต็มที่แต่ ไม่สามารถผลิตผลมะม่วงและร่มเหงาให้คนที่เอาเมล็ดลงดินได้ คนที่เอาเมล็ดลงดินก็ตำหนิและต่อว่าต้นมะม่วงว่าไม่รู้จักบุญคุณที่ตัวเองเอามันลงดินให้ชีวิตมัน โดยที่ตั้งแต่เอาเมล็ดลงดินคนๆนั้นก็ไม่เคยใส่ใจหรือดูแลต้นมะม่วงเลย แต่พอมะม่วงโตคนๆนั้นก็มาหวังผลประโยชน์จากต้นมะม่วงและบอกกับต้นมะม้วงว่าฉันอุตส่าห์แบ่งพื้นที่ในบ้านของฉันให้เธอเติบโตนะ คนๆนั้นก็พูดว่าทำไมต้นมะม่วงต้นอื่นๆเค้าถึงออกผลเยอะแยะ สร้างร่มเหงาเย็นสบายให้คนที่ปลูกแล้วทำไมต้นมะม่วงของฉันถึงไม่ออกผลให้กิน ไม่สร้างร่มเหงาให้ได้พักผ่อน ถ้าคนๆนั้นลองถอยออกมาและมองกลับไปในมุมที่ไม่ใช่คนเอาเมล็ดลงปลูกเอง คนๆนั้นก็น่าจะเห็นความผิดพลาดว่าสาเหตุที่ต้นมะม่วงไม่ผลิตผล ไม่สร้างร่มเหงามันเกิดจากอะไร และอาจจะเข้าใจว่าเธอจะเอาต้นมะม่วงของเธอไปเปรียบเทียบกับต้นมะม่วงขออีกหลายๆคนไม่ได้. คุณคิดว่าต้นมะม่วงผิดไหมที่ไม่สามารถออกผลเพื่อตอบแทนคนที่เอาเมล็ดลงดิน?

คนเอาเมล็ดมะม่วงลงดิน = พ่อแม่
ต้นมะม่วง = ลูก