ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเองเพราะโดนครอบครัวกดดันตั้งแต่เล็กๆ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอยากลองทำอะไรด้วยตัวเองดูบ้าง เราบอกครอบครัวไปว่าเราอยากหางานโคฟด้วย เพราะเพื่อนชวนทำด้วย อยากลองร้องเพลง เปิด หมวกกับเพื่อน แต่ครอบครัว พูดว่า ทำไม่ได้หรอก ทำไปก็ไม่ได้มีผลอะไร เงินก็ไม่ได้ แต่ความจริงตอนเข้ามหาลัยเราอยู่วงโคฟแดนซ์ซึ่งไปแข่งมาแล้ว งานนี้และการเข้าชมรมเราแอบเข้าไม่ได้บอกครอบครัวเพราะเรารู้อยู่ว่าเขาไม่มีวันและไม่มีทางที่จะให้เราทำแบบนี้อย่างแน่นอน ถึงเราจะมีเพื่อนที่สนิทคอยสนับสนุนคอยเป็นกำลังใจคอยช่วยเหลือเราตลอดแต่ยังไงก็ไม่มีทางที่ครอบครัวเราจะยอมรับในสิ่งที่เราชอบได้  เรามีความสามารถร้องเพลงได้ ทั้งจีนและไทย อังกฤษ ตอนนี้กำลังฝึกภาษาอยู่ด้วย เต้นได้ ครอบครัวเราโดยเฉพาะพ่อกับแม่ไม่ชอบให้เรามำแบบนี้ไม่อยากให้เราไปทางดนตรีเลยแม้แต่นิดเราไม่รู้เพราะข่าวดาราศิลปินที่มีดราม่าหรืออะไร ที่พอแม่ดูแล้วแม่อาจเกิดความคิด​ว่าถ้าไปทางนี้อนาคตจะดับ เจอคนด่าทอ  เราก็เป็นติ่งนะเราเข้าใจอย่างดี เรารับได้การบูลลี่เพราะเราก็โดนมาตั้งแต่เด็กเพราะจุดเริ่มต้นมันก็มาจากคนในครอบครัวนั่นแหละชอบเอาเราไปพูดกับคนอื่นแล้วพากันหัวเราะเหมือนลูกเป็นตัวตลกแต่พอเราเห็นครอบครัวเราชอบเอาเราไปทำเป็นตัวตลกเราก็เลยพูดกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร งั้นถ้าในเมื่อพูดแล้วเขาไม่ฟัง เขายังทำทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเราไม่ชอบ ว่าเราไม่ได้หัวเราะไปกับเขาด้วยที่เขาเอาเราไปพูดเสียๆหายๆ  งั้นเราก็จะไม่แคร์ เขาอยากทำอะไรก็เอาเลยเชิญ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นแบบนี้น แต่หากเป็นเรื่องจริงโอเค เราพร้อมยอมรับ ไม่โต้เถียงใดๆ คนเราเกิดมามีข้อผิดพลาดกันทั้งนั้น เเต่วันนึงเราแค่กลัวถ้าหากเขารู้ว่าเราอยู่กลุ่มโคฟนี้เขาจะหาทางขัดขวาง หาทางทำลายวงของเราหรือเปล่า  อีกอย่างนอกจากวงของมอ เรายังอยากจะสร้างวงกับเพื่อนที่อยู่กันมาตั้งแต่ประถมด้วย เราไม่อยากพึ่งเขาแล้ว เราอยสดออกหาประสบการณ์ ด้วยตัวเองมากกว่า  เพราะตอนนี้ ทำอะไร คือเขาห้ามเราทุก เรื่อง จนบางครั้ง เราไม่ กล้า ตัดสิน ใจทำเลย จำเป็นต้องหาเพื่อนเพื่อช่วยแก้ปัญหาทั้งที่เป็นเรื่องของตัวเราเองด้วยซ้ำ  เกิดมาเราก็รู้สึกน้อยใจนะว่าทำไมครอบครัวอื่นไม่ห้ามแต่ทำไมครอบครัวเรากลับทำทุกอย่างเลย  คิดว่าตัวเขาเกิดก่อนมีความรู้กว่า เราต้องฟังเขา เราต้องทำตามทุกอย่าง  นี้อีกเรื่องคือเรื่องการมีความรักทางใั่งพ่อบอกว่าจะแต่งงานจะเลือกคู่ให้ เราฟังแล้วปร้ดแตกเลยตอนนั้นพูดไปว่า ไม่มีทาง หนูไม่มีทางยอมแน่ ชีวิตเป็นของหนู หนู มีสิทธิ์ เลือก เอง จนตอนนี้ 19 ถือว่า ยัง เด็ก แต่คนที่มาทักเราเราปัดทิ้งหมดเลยเพราะเหมือน จะรู้ สึก ว่า จาก ที่เคย เป็น คนที่ร่าเริง สดใส กลับกลาย เป็น คนเงียบ ชอบเก็บตัวเอามากๆ และกลัวการมีความ รักมากๆ  เราจะจะแก้ปัญ หา นี้ได้ ยัง ไง ดีคะ เพราะเรื่อง บาง เรื่อง เพื่อน ไม่ สามารถช่วยเราได้หรอกค่ะ