ไม่สนิทกับครอบครัว ทำอย่างไรดีคะ

คือเราก็คิดนะว่าเป็นแค่ช่วงวัยรุ่นรึเปล่า แต่ก็เป็นมาตลอดตั้งแต่ป.5จนถึงปัจจุบันอยู่ม.6 แล้วเราก็มองภาพไม่ออกเลยว่าอนาคตเราจะกลับมาคุยสนิทกับครอบครัวได้ไหม กับเพื่อน รุ่นพี่รุ่นน้อง ครู คนอื่นๆเราเป็นคนอัธยาศัยดีมากนะ ชวนคุยเก่งคุยง่ายสนิทได้กับทุกคน แต่กับครอบครัวเราไม่ค่อยคุยกับเขาเลย ไม่ใช่ว่าไม่อยากคุยนะ เราเองก็อยากปรึกษา อยากเล่าเรื่องราวในชีวิตให้เค้าฟังเหมือนกัน ด้วยความที่เราเป็นลูกคนที่5ที่มีพี่4คนมีน้อง1คนด้วยรึเปล่า เหมือนเราเป็นลูกที่เค้าไม่สนใจอ่ะ กับพี่ๆพ่อแม่จะโทรคุยโทรถามตลอด แต่กับเราไม่มีหรอกแบบนั้น ช่วงมัธยมเราเรียนไกลบ้านเลยต้องอยู่หอ พ่อแม่ก็แทบจะไม่โทร เวลาเราโทรไปก็จะคุยแบบรีบๆวางจบที่ไม่ว่างคุยตลอด เราไม่เคยคุยเล่นกับพ่อแม่เหมือนที่เพื่อนๆวัยเดียวกันคุยกับพ่อแมาเลย ​คงเป็นเพราะอายุพ่อแม่กับพี่ๆเป็นวัยที่เข้าถึงกันง่ายกว่ารุ่นของเรากัพ่อแม่ แต่กับน้องคนเล็กเค้าก็เอาใจใส่ตามประสาลูกคนสุดท้อง ​พอเป็นอย่างนั้นเราเองที่ขี้น้อยใจก็ยิ่งน้อยใจ เลยทำให้เราเองก็ไม่อยากคุยไม่ปฏิสัมพันธ์กับพ่อแม่เท่าไหร่ เหมือนต่างคนต่างอยู่ ตอนช่วงปิดเทอมกลับมาอยู่บ้านก็แทบจะไม่คุยเหมือนเดิม บางวันไม่คุยกันเลยสักคำก็มี


​เป็นปัญหาครอบครัวอย่างนึงไหมคะแบบนี้ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน อธิบายตัวเองไม่ได้ อยากจะสนิทแต่ก็ไม่สนิท บวกกับเราปิดกั้นด้วยไหม แล้วเค้าเองก็ไม่สนใจด้วยรึเปล่า ทำให้เป็นแบบนี้ แล้วมีใครตอนเด็กไม่ค่อยคุยโตมาเป็นไงบ้างคะ คุยไหมหรือว่าไม่เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เราเจอทำให้เราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น มีลูกน้อยๆแต่ทั่วถึงลูกทุกคนค่ะ