รู้ว่าผิดแต่ยอม

เมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสไปต.จ.ว. ไปบ้านคุณปู่กับคุณย่า เลยได้มีโอกาสไปเล่นสงกรานต์ ตัวผมอายุ16ปี มีพี่สาว1คนอายุ22 พากันไปเล่นสงกรานต์ ผมยืมมอเตอร์ไซค์ของคุณปู่ไปเล่น ถึงสถานที่นึงเป็นจุดเล่นสงกรานต์ มีกลุ่มชายวัยรุ่น เข้ามาล้อม ปะแป้งพี่สาวผม แต่มีอยู่สองคนพยายามจับหน้าอกพี่สาวผม พี่สาวผมเลย กอดเอวผมไว้แน่น เพราะพี่สาวผมก็พอมีหน้าอก เอาแขนกันไว้ ผมเลยขับรถออกมา แต่พวกนั้นก็จับโดนหน้าอกพี่ผมไปแล้ว ส่วนผมที่ขับออกมา ก็โดน ตบที่ท้ายทอยด้วย พอกลับไปเล่าให้พ่อฟัง สรุปว่าร้านจุดตรงนั้นที่ตั้งเต้นเล่นสงกรานต์ เป็นร้านของคนรู้จักปู่ที่อ.บ.ต. และดูกล้องวงจรเสร็จสับ รู้ตัวคนทำแล้ว วันต่อมาเลยได้ให้ ลุงคนนั้นนัดติดต่อผู้ชายทั้งสองคนมา คนนึงอายุ20 อีกคน17 มาที่บ้านผม พ่อผม-ลุงผม-ปู่-ผม และผู้หญิงในบ้านก็นั่งฟังว่าเขาจะทำยังไง แรกก็เหมือนยอมรับ แต่พอลุงคนนั้นมีการพูดว่า ขอให้จบๆกันไปนะครับ(คุยกับปู่ผม) ทั้งสองคนนั้นเกิดอาการยิ้มแย้มไม่สลด พ่อผมเลยชวนกันไปคุยหลังบ้าน พอออก จากประตูหลังบ้านไป พ่อและลุงผลักผู้ชายคนแรกออกไป ลุงก็ตบอีกคนแต่เขาคนนึงก็ได้อ้างกฏหมายทำร้ายร่างกาย ผมที่ก็โมโหมากเลยต่อยคนอายุ17 คนที่อายุ20พยายามจะรุมทำร้ายผม พ่อผมและลุงผมเลยรุมทำร้ายร่างกายทั้งสอง เกือบ10นาทีได้ โดยที่ไม่มีใครห้าม  สองคนนั้นปากแตกตาช้ำคิ้วแตก และมีคนนึงกระดูกแขนร้าว และฟันหัก ทั้งนี้ไม่ได้อยากมาอวดนังเก่งหรือนักเลงหรืออะไร แค่อยากบอกให้คนที่ผ่านมาเห็นว่า อารมณ์ของคนมันมีจุดสูงสุดครับ ตอนนี้พ่อและลุงผมโดนข้อหาทำร้ายร่างกาย แต่ได้ใกล่เกลี่ยจนเรื่องจบ ตามกฏหมายแล้ว แค่อยากมาฝากให้คิดว่า ถ้าเป็นลูกสาวหลานสาวท่าน จะยอมหรือจะทำแบบครอบครัวผม