นาฬิกาเดินถอยหลัง
ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครแก่ลงเลยสักวัน ทุกคนอายุเท่าเดิมตั้งแต่เกิดจนตาย เพราะที่ใจกลางหมู่บ้านมี “หอนาฬิกาเดินถอยหลัง”
ตั้งตระหง่านอยู่
นาฬิกานี้ไม่ได้เดินไปข้างหน้าแบบของคนทั่วไป แต่เข็มของมันเดินย้อนเวลา ชาวบ้านเชื่อว่า “ตราบใดที่นาฬิกายังเดินถอยหลัง พวกเขาจะไม่มีวันแก่ตาย”
เด็กชายคนหนึ่งชื่อ “ขิม” เกิดมาในหมู่บ้านนี้ เขาสังเกตเห็นว่าทุกคนพูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ทำสิ่งเดิมๆ ทุกปี เหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เขาเริ่มสงสัยว่า การไม่แก่ อาจไม่ใช่พร แต่เป็นคำสาป
คืนหนึ่ง ขิมแอบปีนขึ้นไปบนหอนาฬิกา ท่ามกลางเสียงลมพัดแรงและท้องฟ้าที่ไม่มีดาว เขาเอื้อมมือไปจับเข็มนาฬิกา แล้วหมุนมันให้เดิน “ตามปกติ”
ทันใดนั้น หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านก็สั่นสะเทือนเหมือนฝันร้าย ทุกอย่างเปลี่ยนไป—ต้นไม้ผลัดใบ เด็กโตเป็นผู้ใหญ่ คนแก่เริ่มล้มป่วย และนกที่เคยหยุดบินกลับมาโบยบินบนท้องฟ้าอีกครั้ง
เมื่อรุ่งเช้า ขิมมองเห็นเงาตัวเองในน้ำ เขาโตขึ้นเล็กน้อย มีรอยยิ้มใหม่บนใบหน้า และรู้ว่าเวลาคือสิ่งมีค่า ไม่ใช่สิ่งที่ควรหนี
เอาเรื่องสั้นมาฝากครับ❤️ นาฬิกาถอยหลัง🕰️
ในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครแก่ลงเลยสักวัน ทุกคนอายุเท่าเดิมตั้งแต่เกิดจนตาย เพราะที่ใจกลางหมู่บ้านมี “หอนาฬิกาเดินถอยหลัง”
ตั้งตระหง่านอยู่
นาฬิกานี้ไม่ได้เดินไปข้างหน้าแบบของคนทั่วไป แต่เข็มของมันเดินย้อนเวลา ชาวบ้านเชื่อว่า “ตราบใดที่นาฬิกายังเดินถอยหลัง พวกเขาจะไม่มีวันแก่ตาย”
เด็กชายคนหนึ่งชื่อ “ขิม” เกิดมาในหมู่บ้านนี้ เขาสังเกตเห็นว่าทุกคนพูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ทำสิ่งเดิมๆ ทุกปี เหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เขาเริ่มสงสัยว่า การไม่แก่ อาจไม่ใช่พร แต่เป็นคำสาป
คืนหนึ่ง ขิมแอบปีนขึ้นไปบนหอนาฬิกา ท่ามกลางเสียงลมพัดแรงและท้องฟ้าที่ไม่มีดาว เขาเอื้อมมือไปจับเข็มนาฬิกา แล้วหมุนมันให้เดิน “ตามปกติ”
ทันใดนั้น หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านก็สั่นสะเทือนเหมือนฝันร้าย ทุกอย่างเปลี่ยนไป—ต้นไม้ผลัดใบ เด็กโตเป็นผู้ใหญ่ คนแก่เริ่มล้มป่วย และนกที่เคยหยุดบินกลับมาโบยบินบนท้องฟ้าอีกครั้ง
เมื่อรุ่งเช้า ขิมมองเห็นเงาตัวเองในน้ำ เขาโตขึ้นเล็กน้อย มีรอยยิ้มใหม่บนใบหน้า และรู้ว่าเวลาคือสิ่งมีค่า ไม่ใช่สิ่งที่ควรหนี