ปัญหาของ‘โลกแฟนตาซีต่างโลก’ในมังงะ/อนิเมะคืออะไรกันแน่?แฟนเซอร์วิส? ฮาเร็ม?หรือตรรกะที่หายไปกับลมหายใจผู้กล้า?

สวัสดีค่ะ ดิฉันเขียนกระทู้นี้ขึ้นมาจากความรู้สึกส่วนตัวที่ผสมความกังวลใจเล็กๆหลังจากได้เสพสื่อแนวต่างโลก แฟนตาซีของญี่ปุ่นในช่วงหลังและยิ่งเมื่อได้อ่านคอมเมนต์ตามแพลตฟอร์มต่างๆ(คอมเม้นในTikTokนี่ยิ่งหดหู่เลยค่ะ😂) ก็ยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไป

ในอดีตโลกแฟนตาซีคือสถานที่แห่งการหลบหนีจากความเป็นจริง เป็นพื้นที่ที่ผู้คนจะได้ผจญภัยสำรวจความดี ความเลว ความมืดและแสงสว่างในใจมนุษย์ แต่ในช่วงหลัง ดิฉันพบว่าสื่อจำนวนมากโดยเฉพาะมังงะและอนิเมะแนวต่างโลก เริ่มเบี่ยงเบนจากจุดนั้นไปมากพอสมควร

1.แฟนเซอร์วิสและการมองร่างกายผู้หญิงเป็นอาวุธทางการตลาด > ดิฉันไม่ได้ต่อต้านฉากเย้ายวนหากมันมีเหตุผลและสัมพันธ์กับบริบท แต่ปัญหาคือทุกวันนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป มีอนิเมะมากมายที่ตัวละครหญิงปรากฏกายมาเพื่อโชว์ทรวดทรงเพียงอย่างเดียว แม้แต่บทพูดก็แทบไม่มีอิทธิพลต่อเรื่อง แค่ นมใหญ่ชุดน้อยชิ้นก็พอ (หน้าอกนี่ก็เด้งอย่างกับลูกโป่งใส่นํ้า เซอร์ไอแซกนิวตันคงลุกขึ้นมากําหมัดแล้ว) บางทีไม่ใช่แค่เรื่องรสนิยมแต่มันคือ การสร้างบรรทัดฐานให้เด็กและเยาวชนเรียนรู้ว่า ผู้หญิงดีต้องดูเย้ายวน ต้องอ่อนแอ ต้องพูดน้อย และต้องมีร่างกายที่ยั่วอารมณ์เท่านั้น

2.ฮาเร็ม =พลังอำนาจของผู้ชาย?(ใช่หรือไม่ใช่?) > กระแสฮาเร็มต่างโลกที่ตัวเอกชายถูกห้อมล้อมด้วยหญิงสาวผู้โง่เขลา รักพระเอกเพียงเพราะ “เขาเมตตา” นั้นเป็นสูตรสำเร็จที่ทำให้มองความสัมพันธ์อย่างบิดเบี้ยว เราไม่ได้เห็นการพัฒนาความสัมพันธ์จริงๆ ไม่ได้เห็นความเท่าเทียมในการรักแต่มันเป็น แฟนตาซีแห่งการควบคุม ผู้หญิงไม่ขัดขืน ผู้หญิงเชื่อฟังและผู้ชายคือจุดศูนย์กลาง

3.ตรรกะวิบัติในเนื้อเรื่อง ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้โดยไม่ต้องรับผิดชอบ > ดิฉันขอพูดถึงเรื่อง Kaifuku Jutsushi no Yarinaoshi(ผู้กล้าสายฮีล)ซึ่งหลายคนอาจบอกว่าเป็น“การล้างแค้น”แต่สิ่งที่ดิฉันเห็นคือ การนำความรุนแรงทางเพศมาห่อหุ้มด้วยคำว่า “ฮีล”แล้วเสิร์ฟเป็นความบันเทิงและยิ่งน่าตกใจกว่า คือมันดังได้ด้วย(โดยเฉพาะเหล่าเด็กที่เข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ง่าย😭) ไม่ใช่เพียงเรื่องของจริยธรรมในเนื้อหาแต่มันกำลังสะท้อนว่า กลุ่มผู้ชมจำนวนมากกำลังยอมรับความรุนแรงในรูปแบบที่บิดเบี้ยว และดิฉันอดคิดไม่ได้ว่าเด็กๆ จำนวนมากก็อาจเสพสิ่งนี้โดยไม่มีกรอบคิดที่แข็งแรงพอจะตั้งคำถามกลับไป แล้วทำไมผลงานแบบนี้จึงไม่ถูกตีตราให้อยู่ในพื้นที่เฉพาะ? และทำไมถึงมีเด็กจำนวนมากรู้จักมัน?

4.ตัวละครหญิงถูกออกแบบเพื่อให้โดนเกลียดโดยไม่มีเหตุผล > ดิฉันเจอบ่อยมากค่ะ ที่ตัวละครหญิงที่ “กล้าคิดกล้าทำกล้าแสดงออก”มักโดนโจมตีว่า “น่ารำคาญ” “ขัดพระเอก” “น่าจะตายไปซะ”ในขณะที่ตัวละครชายที่นิสัยแย่กว่ากลับถูกมองว่าเท่หรือคูล บางคอมเมนต์ใน TikTok ยังพูดถึงว่าตัวละครหญิง “น่าจะใส่น้อยกว่านี้”ดิฉันอยากถามว่า…เรากำลังคาดหวังอะไรจากหญิงสาวในอนิเมะแฟนตาซี หรือต่างโลก? ตัวอย่างที่เห็นชัดคือ ฮารุโนะ ซากุระ จาก Naruto(นารูโตะ)

4.1.โดยความเห็นส่วนตัวของดิฉันมันคือ ความเกลียดชังที่ไม่ได้เกิดจาก ซากุระ แต่เกิดจาก ความคาดหวังทางเพศและบทบาทที่ถูกขีดไว้แล้ว
ซากุระคือหนึ่งในตัวละครหญิงหลักไม่กี่คนในเรื่อง Narutoและถูกวางไว้ตั้งแต่ต้นว่าเป็น นางเอกกลุ่ม(แม้บทจะหล่นเรื่อยๆ ก็ตาม)แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
ผู้ชมจำนวนมากคาดหวังให้เธอน่ารัก ใจดี และหลงรักนารูโตะ(เพราะเขาคือพระเอก ซึ่งกลับกัน ฮินาตะที่ลงล็อคทุกข้อจึงได้รับความชมชอบจากผู้ชมมากกว่า) พอเธอแสดงอารมณ์มนุษย์เช่น หึงหวงหงุดหงิด หรือแม้แต่แสดงออกว่าเธอรักซาสึเกะไม่ใช่นารูโตะ เธอก็ถูกด่าว่า “น่ารำคาญ” “โง่” “ไม่เห็นคุณค่านารูโตะ” ต่างๆนานา ลองคิดกลับกันว่าทำไมตัวละครผู้หญิงต้อง น่ารักเพื่อคนดู? แล้วทำไมเธอจะไม่มีสิทธิ์รักใครตามใจตัวเอง?

4.2.การถูกเขียนให้ อ่อนแอ ในช่วงแรก ก็ถูกตัดสินว่า “ไร้ประโยชน์” แม้ในช่วงแรกซากุระจะยังไม่เก่งด้านการต่อสู้ แต่นั่นไม่ต่างจากนารูโตะที่ก็ไม่ได้เก่งในตอนเริ่มต้นเช่นกันแต่ ซากุระกลับถูกด่าว่าไร้ค่าเป็นภาระ ทั้งที่เธอเป็นคนเดียวในทีมที่เรียนรู้เร็วที่สุด มีสติที่สุด และคิดวิเคราะห์สถานการณ์อย่างมีเหตุผลเสมอ (ตอนสอบจูนินคือตัวอย่างที่ดีมาก) และการเกลียดเธอเพราะเธอไม่โชว์พลังเท่ๆ คือการตัดสินตัวละครผู้หญิงจากบรรทัดฐานที่ไม่แฟร์เลยค่ะ น่าเศร้าที่แม้แต่ผู้ชมที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน กลับเป็นคนส่วนใหญ่ที่สาดความเกลียดชังใส่ซากุระซะเอง

4.3.ซากุระไม่ได้ “แฟนเซอร์วิส” จึงไม่ถูกใจ? ตรงนี้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะซากุระไม่ใช่ตัวละครที่ถูกออกแบบมาเพื่อขายแฟนเซอร์วิส เธอแต่งตัวเรียบง่าย,ไม่มีหน้าอกใหญ่,ไม่เขินแบบคาวาอี้ทุกตอนซึ่งผิดกับตัวละครหญิงสาย ที่ผู้ชมชายส่วนใหญ่พอใจ ที่จะถูกวาดให้ “ยอม” หรือ “อ่อนโยนแบบที่ไม่มีปากเสียง” สิ่งนี้ทำให้ซากุระอาจจะดู “ไม่น่ารักพอ” ในสายตาคนบางคนที่เสพตัวละครหญิงเหมือนของเล่นในแฟนเซอร์วิสทั่วไป

***4.4.ความกล้าหาญและพัฒนาการของเธอถูกมองข้าม*** หลังจาก time skip ซากุระฝึกหนักกับซึนาเดะจนกลายเป็นแพทย์นินจาระดับสูง มีพลังทำลายล้างสูง และสามารถต่อสู้เคียงข้างตัวละครหลักได้อย่างเต็มภาคภูมิ แต่เธอกลับยังโดนด่าเหมือนเดิม ว่าไม่ได้ช่วยอะไร ทั้งที่บทบาทของเธอสำคัญมากตั้งแต่การรักษานารูโตะไปจนถึงศึกใหญ่ ทำไมผู้ชมบางคนถึงปฏิเสธที่จะมองเห็นพัฒนาการของตัวละครหญิงคนหนึ่ง? หรือเพราะเธอไม่ทำตัวให้ถูกใจพวกเขาตั้งแต่แรก? ดิฉันจึงสรุปว่า ซากุระไม่ใช่ปัญหาแต่การมองผู้หญิงในเรื่องเป็นของเล่นต่างหากคือปัญหา

ซากุระคือกระจกสะท้อนว่าผู้ชมจำนวนหนึ่ง ไม่ต้องการผู้หญิงที่มีอารมณ์จริง มีความรักมีข้อผิดพลาด มีพัฒนาการพวกเขาต้องการตัวละครหญิงที่ พร้อมจะยอมทุกอย่างให้พระเอก พวกเขาไม่ต้องการมนุษย์แต่ต้องการ ตุ๊กตา และนั่นแหละค่ะที่ควรเป็นจุดเริ่มต้นของคำถามที่ใหญ่กว่านั้นมาก ว่าแฟนเซอร์วิสกับการลดทอนคุณค่าของผู้หญิงในอนิเมะมันมาจากไหน แล้วทำไมเราถึงยังยอมรับมันอยู่? หรือแท้จริงแล้วไม่มีใครใส่ใจ โดยจะกล่าวหาว่าดิฉันเป็นพวกคิดมากเกินไป

*หัวข้อย่อยพิเศษใส่ไข่🍳 ปัญหาของตัวละครชายในอนิเมะแฟนตาซีต่างโลก*
ตัวเอกชายถูกขัดเกลาจนไม่เหลือมนุษย์(หรือกลายเป็นพระเจ้าไปเลย...แบบกลวงโบ๋อะนะคะ)หลายเรื่องสร้างตัวเอกชายให้ เก่งเกินคน บริสุทธิ์เกินเหตุหรือไม่ก็เทพทรูแต่ขี้แพ้ชีวิตเช่น โดนบูลลี่บนโลกจริงอยู่ดีๆ ตื่นมาเทพเวทมนตร์เก่งกว่าใครทั้งหมด แต่มีชีวิตอยู่เพื่อช่วยสาวๆกับล้างแค้น เมื่อลอกชั้นเปลือกความเท่ออกตัวเอกกลับไม่มีหัวใจหรือความเชื่ออะไรเลยสักอย่าง ไม่ได้เติบโตไม่ตั้งคำถาม ไม่เคยล้มเหลวอย่างแท้จริง เป็นแค่แฟนตาซีของคนดูที่อยาก เอาชนะโลกโดยไม่ต้องพัฒนาอะไรในชีวิตจริง

แล้วปัญหาคืออะไร? > ดิฉันว่ามันลดทอนมิติของความเป็นมนุษย์ ตัวเอกไม่จำเป็นต้องมีการเติบโตทางอารมณ์เพราะเก่งตั้งแต่ต้น และบางคนกลายเป็นเครื่องมือสร้างความสะใจ(เพราะเคยเป็นเหยื่อ)เลยมีข้ออ้างจะทำอะไรก็ได้ โดยไม่มีผลลัพธ์หรือคำถามศีลธรรม (อะอะอ้าว ผู้กล้าสายฮีลรึเปล่า—Who said that?!!🥶) และการกลายเป็นเหยื่อ (ที่ไม่มีใครช่วยจริงๆ)ในหลายเรื่อง ตัวเอกชายโดนหักหลังโดนทรยศ โดนเหยียดหยามทางออกของเรื่องไม่ใช่การให้อภัย ไม่ใช่การเติบโต แต่คือทำลายทุกคนให้ย่อยยับหรือสะใจด้วยการมีฮาเร็มนี่ไม่ใช่การรักษาบาดแผล แต่คือการหลอกตัวเองค่ะ (และเด็กๆก็ซึมซับว่านี่คือทางออกของความเจ็บปวด โอ้ย หัวจะปวด🤦‍♀️)

แถมบางคนถูกเขียนให้แบกรับโลกทั้งหมดแบบไร้ทางเลือก อีกด้านหนึ่งคือ ตัวละครชายในบางเรื่องต้องเป็นผู้นำเสมอ ต้องเป็นคนตัดสินใจเสียสละ และไม่มีพื้นที่แสดงความอ่อนแอ ตัวเอกชายร้องไห้? ถูกมองว่าอ่อนแอลังเล ไม่อยากฆ่าใคร?โดนว่าไม่คู่ควรเป็นพระเอก ทั้งที่ความรู้สึกเหล่านี้คือมนุษย์ชัดๆเลยค่ะ น่าจะเป็นความเจ็บปวดของการเป็นผู้ชายที่ต้องเก่งทุกอย่างตัวเอกชายมักถูกสังคมในเรื่อง กดดันให้ปกป้องทุกคน ไม่แสดงอารมณ์
และถ้าเขาพ่ายแพ้ บ่อยครั้งเรื่องราวจะบิดให้กลับขึ้นมาแบบ “ผงาดขึ้นอย่างโหดเหี้ยม”>ดิฉันพยายามอธิบายอยู่ค่ะ😂) แทนที่จะได้ฟื้นฟูหรือเยียวยาสุขภาพ(จิต)จริงๆนี่คือกับดักของแนวคิดชายแบบพหุอำนาจ (hypermasculinity)ที่แทบไม่เคยถูกพูดถึงในมังงะแนวต่างโลกเลยค่ะ

***และก็เป็นเหยื่อของความคาดหวังทางเพศแบบเงียบๆ***ใช่ค่ะ ตัวละครชายก็ถูก sexualizeเหมือนกันเพียงแต่มันไม่ถูกพูดถึงมาก
ต้องมีกล้ามแน่น แม้ไม่เคยฝึก(เฮ้ย กล้ามแน่นอย่างน้อยๆต้องเข้ายิมไม่น่าจะตํ่ากว่า3ปีนะ😩)ต้องเป็นคนเดียวที่หญิงทุกคนหมายปอง ต้องเหมือนมีพลังทางเพศลับๆหรือ “บังเอิญ”ตกอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมกับผู้หญิงตลอดเวลา

ดิฉันเอามือก่ายหัว คิดอยู่นานว่ามันควรจะเรียกว่าอะไร ก็เลยคิดว่า มันเป็นเหมือน *นี่คือการลดทอนความซับซ้อนของความเป็นชาย เหลือเพียงร่างกายและพลังซึ่งเป็นภาพอันตรายไม่แพ้ sexualizationของผู้หญิงเลยค่ะ* ตัวละครชายก็ไม่ได้รอดจากการถูกทำให้กลวงโบ๋ ไร้มิติหรือถูกใช้เป็นเครื่องมือสนองความฝันแฟนตาซีเช่นกัน เพียงแต่ถูกพรางไว้ด้วยฉากเท่ๆและความสะใจของพล็อต

ดิฉันก็สรุปคือว่าคือ ทั้งตัวละครหญิงและชายในอนิเมะแฟนตาซีแนวตลาด ถูกลดทอนจากคนให้เหลือแค่แบบจำลองนั้นเอง 👍 พิมพ์ยาวขนาดนี้ จะมีคนอ่าน หรือมาคุยกับฉันไหม ก็ไม่รู้หรอกนะคะ รู้สึกดีนิดหน่อยที่ได้ระบายจริงๆ

ป.ล. ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ ดิฉันเชื่อว่าการแลกเปลี่ยนความเห็นแม้จะต่างกัน ก็ไม่จำเป็นต้องลงเอยด้วยการพาดพิงถึงสติปัญญาผู้อื่นนะคะ กระทู้นี้เปิดเพื่อแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นอย่างสุภาพ และเชื่อว่าผู้อ่านทุกคนมีวุฒิภาวะพอที่จะถกเถียงอย่างสร้างสรรค์โดยไม่จำเป็นต้องเหยียดหยามกันค่ะ อ้อ แล้วโรคเบียวอย่าง<สมาชิกหมายเลข 7749566>คงเป็นภัยสังคม และไม่สามารถรักษาให้หายได้ นอกจากว่าคุณคนนี้จะรู้สึกอินดี้มากจนอยากหลุดไปต่างโลก ด้วยการวิ่งให้รถกระบะชน อันนั้นดิฉันคงไม่มีปัญหา

ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการอยู่ใน Subculture ที่ตัวเองรัก และเคารพความคิดเห็นที่แตกต่างกันด้วยนะคะ แล้วคุณผู้ใช้ <สมาชิกหมายเลข 7749566> อ่านหนังสือให้เกิน 20 บรรทัดค่อยมาคอมเม้นนะคะ