จะเห็นได้ว่าอาณาจักรต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งแต่สมัยโบราณจนมาถึงปัจจุบัน หยิบยืมเอาระบบ เอาแนวคิดของของอารยธรรมอื่นๆมาใช้ตลอด ไม่ว่าจะเป็นอารยธรรมอินเดีย จีน เปอร์เซีย อาหรับ ตลอดจนยุโรปต่างๆ ภูมิภาคอุษาคเนย์เราเต็มไปด้วยเมืองท่าค้าขายที่เจริญรุ่งเรืองก็จริง แต่ว่าทำไมกลับยังไม่ค่อยมีนักคิด นักปราชญ์ ศาสดา หรือนักวิทยาศาสตร์ เพื่อส่งออก soft power ทางปัญญา เมื่อเทียบกับอารยธรรมอื่นๆ
ทำไมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ถึงยังไม่ค่อยมีนักปราชญ์ ศาสดา หรือ นักวิทยาศาสตร์ เทียบกับอารยธรรมอื่นๆ?