รู้สึกเหนื่อยกับที่บ้าน

สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กอายุ17ปีค่ะ เป็นเด็กพ่อแม่แยกทางกันค่ะ เลยอาศัยอยู่กับป้า ป้ามีแฟนเป็นผู้หญิงเหมือนกันค่ะ เมื่อก่อนอาศัยกันอยู่4คนมีป้า แฟนป้า พี่ เรา พี่ได้ออกไปแยกบ้านแล้วค่ะเพราะแต่งงานมีลูก เราทะเลาะกับป้าทั้ง2เมื่อวันที่17ตอนเย็นค่ะ เรื่องการใช้บ้านปกติแฟนป้าจะเป็นคนดูแลบ้านทั้งหมดค่เ แต่แกขาหักมาได้1เดือนแล้ว หน้าที่เลยตกเป็นของเราค่ะ การดูแลบ้านทั้งหมด เราเหนื่อยที่ต้องมาทำเองทั้งหมดค่ะ แต่ก็ทำทุกวันไม่เคยบ่น แต่ปัาเป็นคนที่เป็นคนชอบทำอะไรแล้วไม่เก็บ หยิบอะไรก็ไม่ไว้ที่เดิม ต้องตามเก็บตามเช็ดตามหลังมาตลอด1เดือนค่ะ เราทะเลาะกับเค้าทั้ง2 เค้าไล่เราออกจากบ้านค่ะ โดนบ่อยจนจิน โดนว่าว่าทำตังไม่ดีพ่อแมีไม่เอา ทำไมไม่ลองไปอยู่กับพ่อแม่ดูเค้าจะรอดูว่าพ่อแม่จะเลี้ยงเราได้กี่วัน พ่อแม่เราไปมีครอบครัวใหม่ทั้ง2เลยค่ะ พอทะเลาะเราเลยเอาเรื่องงานบ้านมาพูดว่าเราเหนื่อยที่ต้องเก็บตามหลังตลอด ทำอะไรไม่เคยเก็บ เราบอกว่าเราอายุ17ยังเด็กมันเหนื่อยที่ต้องทำอะไรในบ้านทั้งหมดเองต้องเก็บตามหลังคนนู้นคนนี้ เรารำคาญที่พอทำทุกอย่างเรียบร้อยกลับมาชวนเราทะเลาะ วันนั้นเราเลยขับรถไปนอนบ้าพ่อค่ะ เพราะตอนเช้าเราต้องไปทำโครงงานที่รร.เรากลับมามืดเราก็เข้าของนอนไม่พูดกับใคร พอตอนเช้าเราออกจากห้องน้ำป้าเราบอกเราว่า ไม่ต้องทำอะไรในบ้านสักอย่างและไม่ต้องกินข้าวที่เค้าทำด้วย เราไม่ได้กินเข้ามาแล้ว1วันค่ะ เราเป็นเด็กอ้วนที่ชอบหิวและชอบกินข้าวมากๆค่ะ ตอนนี้เราหิวมาแต่ทำอะไรไม่ได้ เราเข้าไปกินน้ำในครัว เค้าเอาอาหารที่เค้าทำแอบเราค่ะ คือไม่ให้เรากินอะไรเลย เราเหนื่อย เราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องเจอกับอะไรอีก ป้าข้างบ้านถามหาถึงเราค่ะ เค้าตอบกลับไปว่า ชั่งมันเด็กเปรตชอบทวงบุญคุณ ดีแล้วจะได้ไม่ต้องเปลืองข้าว เราฟังแล้วมันบอกไม่ถูกเลยค่ะ พูดไม่ออก เค้าเคยบอกกับเราค่ะว่าให้เราลองออกจากบ้านไปสัก10วันดูว่าบ้านเค้าจะมีความสุขขนาดไหน เหนื่อยค่ะ ชีวิตที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ตลอด พอจะใช้เราก็พูดดี ตลอด