ตอนนั้นเด็กมาก และไม่สบายด้วย นอนอยู่ดีๆก็ขยับตัวไม่ได้ พยายามจะลืมตา เห็นลางๆ มีเหมือนคนลอย เหมือนคุณยายที่เสียไปเราไม่กล้าดูหน้า แต่เห็นขาเขาใส่ผ้าโสร่ง ขาสีแดง ได้ยินเสียงหัวเราะ และก็หายไป และเราก็ขยับได้ ถึงจะแปปเดียวก็ไม่มีวันลืม นั้นคือครั้งแรกที่เราเห็น และหน้ากลัวมาก พอขยับได้ร้องให้ไปกอดแม่เลย  ถึงวันอื่นๆที่โดนผีอำจะไม่เห็นก็เถอะ แค่ขยับไม่ได้อย่าง บางครั้งก็แค่เห็นเงาดำแค่กระพริบตาก็หายเลย  แล้วคุณละเจอแบบไหนบ้าง