สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องอยากจะมาปรึกษา กึ่งระบาย หนูห่างหายไปจากพันทิพย์นานมาก ๆ ปัจจุบันหนูเรียนจบแล้วนะคะ และเป็นผู้ช่วย สส.ของพรรคหนึ่ง
หนูเลือกทำงานนี้เพราะเป็นความชื่นชอบของหนูที่สนใจในเรื่องการเมือง และเลือกพรรคนี้เพราะเป็นพรรคที่หนูชื่นชอบมาก ๆ
แรก ๆ ตอนที่ทำงาน หนูรู้สึกสนุกมาก ๆ ได้ทำในสิ่งที่ชอบและสนใจ แต่พอผ่านไปนาน ๆ หนูเริ่มเกิดภาวะหมดไฟและท้อ แต่ยังอยู่ต่อเพราะยังชื่นชอบในงาน ความผูกพันที่มีต่อนายจ้างและเพื่อนร่วมงาน รวมทั้งปัญหาเรื่องเงิน
ในแต่ละสัปดาห์หนูต้องทำงานเกือบ 7 วันเต็ม บางสัปดาห์ก็ทำงานทั้ง 7 วัน บางวันทำงานเกิน 8 ชม. หรือต่อให้บางสัปดาห์ที่ไม่ได้มีงานลงพื้นที่ หนูก็ยังต้องมีงานอื่น ๆ ที่ต้องทำเป็นการ work from home จนหนูแทบไม่มีเวลาออกไปไหนหรือไปทำอะไรเลย
หนูเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนี้มันใช่สิ่งที่หนูต้องการจริง ๆ ใช่ไหม มันใช่สิ่งที่หนูใฝ่ฝันไว้หรือเปล่า และมันใช่สิ่งที่หนูสมควรจะได้รับไหม
ช่วงที่ไม่มีงานมันก็มีนะคะ หมายถึงไม่ได้มีงานไปลงพื้นที่ แต่มันก็ยังมีงานอื่น ๆ กิ๊กก๊อกทั่วไป เพราะหนูต้องดูระบบหลังบ้านของ สส.ด้วย เช่น พวกเพจ Facebook, Tiktok
ตอนนี้หนูรู้สึกเหนื่อยมาก ๆ ไม่ไหวแล้ว ขณะนี้ที่หนูพิมพ์ตอน 21.59 น. หนูก็ยังคงนั่งทำงานอยู่
พี่ ๆ ใจดีมากค่ะ ทั้งเจ้านายที่เป็น สส. และเพื่อนร่วมงาน แต่งานที่หนูได้รับ หนูรู้สึกว่ามันหนักมากจริง ๆ อาจจะเป็นเพราะหนูอยู่คนเดียวด้วย พี่ ๆ เลยคิดว่าหนูไม่มีอะไรต้องทำ แต่จริง ๆ แล้วงานหนูก็มีเหมือนกัน ทั้งต้องซักผ้าเอง ทำความสะอาดห้องเอง ทำทุกอย่างในห้องเองทั้งหมด แม้ว่าจะไม่ได้อยู่กับครอบครัว ไม่มีครอบครัวให้ต้องคอยดูแลในทุกวัน (แบบอยู่ร่วมกัน) แต่หนูก็มีกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ อีกทั้งยังมีงานเสริมที่หนูรับทำในอินเตอร์เน็ต เช่น พวกรับอ่านนิยายเพื่อรีวิว รับทำการบ้าน รับถอดเทปการเรียน
อ๋อหนูลืมบอกเลย เงินเดือนหนูในฐานะผู้ช่วย สส. 15,000 บาทค่ะ พี่ ๆ ไม่ได้หักอะไร ให้หนูเต็มจำนวน และเวลาไปลงพื้นที่ก็จะมีเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำบ้างตามโอกาส และจะมีค่ารถให้เวลาที่จะต้องไปลงพื้นที่ในกรณีที่พี่ ๆ มารับหนูไม่ได้ ส่วนในกรณีที่มารับได้ พี่ ๆ ก็จะมารับฟรีค่ะ
หนูรักและผูกพันกับพี่ ๆ มาก ๆ ทั้งรักและเคารพ เก็บความในใจเอาไว้มาโดยตลอด แต่วันนี้หนูเหนื่อยมากจริง ๆ ไม่รู้จะไปพูดที่ไหน เลยมาพูดที่นี่แทน
ใครที่อ่านจนจบ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะที่รับฟัง
คิดยังไงกับงานผู้ช่วย สส. ที่ทำงานเกือบ 7 วัน/สัปดาห์ และมากกว่า 8 ชม. ต่อวัน
หนูเลือกทำงานนี้เพราะเป็นความชื่นชอบของหนูที่สนใจในเรื่องการเมือง และเลือกพรรคนี้เพราะเป็นพรรคที่หนูชื่นชอบมาก ๆ
แรก ๆ ตอนที่ทำงาน หนูรู้สึกสนุกมาก ๆ ได้ทำในสิ่งที่ชอบและสนใจ แต่พอผ่านไปนาน ๆ หนูเริ่มเกิดภาวะหมดไฟและท้อ แต่ยังอยู่ต่อเพราะยังชื่นชอบในงาน ความผูกพันที่มีต่อนายจ้างและเพื่อนร่วมงาน รวมทั้งปัญหาเรื่องเงิน
ในแต่ละสัปดาห์หนูต้องทำงานเกือบ 7 วันเต็ม บางสัปดาห์ก็ทำงานทั้ง 7 วัน บางวันทำงานเกิน 8 ชม. หรือต่อให้บางสัปดาห์ที่ไม่ได้มีงานลงพื้นที่ หนูก็ยังต้องมีงานอื่น ๆ ที่ต้องทำเป็นการ work from home จนหนูแทบไม่มีเวลาออกไปไหนหรือไปทำอะไรเลย
หนูเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนี้มันใช่สิ่งที่หนูต้องการจริง ๆ ใช่ไหม มันใช่สิ่งที่หนูใฝ่ฝันไว้หรือเปล่า และมันใช่สิ่งที่หนูสมควรจะได้รับไหม
ช่วงที่ไม่มีงานมันก็มีนะคะ หมายถึงไม่ได้มีงานไปลงพื้นที่ แต่มันก็ยังมีงานอื่น ๆ กิ๊กก๊อกทั่วไป เพราะหนูต้องดูระบบหลังบ้านของ สส.ด้วย เช่น พวกเพจ Facebook, Tiktok
ตอนนี้หนูรู้สึกเหนื่อยมาก ๆ ไม่ไหวแล้ว ขณะนี้ที่หนูพิมพ์ตอน 21.59 น. หนูก็ยังคงนั่งทำงานอยู่
พี่ ๆ ใจดีมากค่ะ ทั้งเจ้านายที่เป็น สส. และเพื่อนร่วมงาน แต่งานที่หนูได้รับ หนูรู้สึกว่ามันหนักมากจริง ๆ อาจจะเป็นเพราะหนูอยู่คนเดียวด้วย พี่ ๆ เลยคิดว่าหนูไม่มีอะไรต้องทำ แต่จริง ๆ แล้วงานหนูก็มีเหมือนกัน ทั้งต้องซักผ้าเอง ทำความสะอาดห้องเอง ทำทุกอย่างในห้องเองทั้งหมด แม้ว่าจะไม่ได้อยู่กับครอบครัว ไม่มีครอบครัวให้ต้องคอยดูแลในทุกวัน (แบบอยู่ร่วมกัน) แต่หนูก็มีกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ อีกทั้งยังมีงานเสริมที่หนูรับทำในอินเตอร์เน็ต เช่น พวกรับอ่านนิยายเพื่อรีวิว รับทำการบ้าน รับถอดเทปการเรียน
อ๋อหนูลืมบอกเลย เงินเดือนหนูในฐานะผู้ช่วย สส. 15,000 บาทค่ะ พี่ ๆ ไม่ได้หักอะไร ให้หนูเต็มจำนวน และเวลาไปลงพื้นที่ก็จะมีเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำบ้างตามโอกาส และจะมีค่ารถให้เวลาที่จะต้องไปลงพื้นที่ในกรณีที่พี่ ๆ มารับหนูไม่ได้ ส่วนในกรณีที่มารับได้ พี่ ๆ ก็จะมารับฟรีค่ะ
หนูรักและผูกพันกับพี่ ๆ มาก ๆ ทั้งรักและเคารพ เก็บความในใจเอาไว้มาโดยตลอด แต่วันนี้หนูเหนื่อยมากจริง ๆ ไม่รู้จะไปพูดที่ไหน เลยมาพูดที่นี่แทน
ใครที่อ่านจนจบ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะที่รับฟัง