เรื่องต่อไปนี้ไม่ใช่นิยายที่แต่งขึ้น เป็นเรื่องจริงจากครอบครัว และไม่ได้จะสาวไส้ให้กากิน โตมาถึงเข้าใจว่าชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
ย่ามีลูก 7 คน
ลูกสาว พี่คนโต : แต่งงาน สามีหน้าที่การงานดี เป็นที่พึ่งสมัยที่บ้านย่าลำบาก
ลูกชาย 1 : แต่งงาน ได้ภรรยาต่างจังหวัด สร้างครอบครัวบนที่ดินที่พ่อตาแม่ยายบุกเบิกให้ทำการเกษตร
ลูกสาว คนที่ 2 : แต่งงาน แยกบ้านอยู่หมู่ข้างๆกัน
ลูกสาว คนที่ 3 : หนีตามกันอยู่กินได้ 1 ปี ก่อนแต่ง
ลูกสาว คนที่ 4 : โสด อยู่บ้าน 24 ชั่วโมง รักสะอาดแต่ไม่ทำความสะอาดบ้าน อยู่กับขี้ฝุ่นได้ถ้าเป็นพื้นที่ของตัวเอง ห้ามใครแตะต้องของหรือพื้นที่ส่วนตัว และไม่ชอบแตะต้องอะไรเลยทั้งสิ้น แพนิกกับของทุกชิ้นบนโลกแต่ไม่ยอมรับตัวเอง ไม่รักษาแถมยังมองว่าคนอื่นผิดปกติ
ลูกชาย 2 : แต่งงาน กับภรรยาจังหวัดใกล้กัน อาสะใภ้คนนี้นิสัยดีมาก เมื่อเจอหน้าแทบจะเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนบ้านย่า
ลูกสาว 5 : มีแฟน อยู่หมู่บ้านใกล้กัน แต่ยังไม่แต่งงาน
แม่เราเป็นสะใภ้คนโต เติบโตต่างจังหวัด บ้านค่อนข้างมีฐานะ ได้เจอกับพ่อเพราะพ่อไปเที่ยวบ้านญาติ จากนั้นคบหาตกลงปลงใจกัน วันหมั้นย่าเราไม่ยอมมา เป็นปู่ กับ ผู้ใหญ่จากบ้านญาติฝั่งพ่อมาแทน ส่วนวันแต่งเราจำเรื่องราวได้ไม่ชัดเจนนักขอผ่าน ตั้งแต่เด็กพอปิดเทอมเรากับพี่จะโดนส่งให้มาอยู่บ้านย่า พี่เราโอเคเพราะตอนเด็กแทบจะโตมากับที่นี่ แต่เราไม่มีความผูกพันเท่าไหร่ นับวันกลับบ้านทุกวัน ระหว่างที่อยู่เราไม่ได้มีความสนิทกับย่า ทำอะไรก็จะโดนบ่นตลอด ไม่ถูกใจ ไม่ได้รับการชื่นชม ผิดกับพี่ชายที่ต่อให้ดื้อแค่ไหนจนโดนตี ก็มักได้รับความสนใจ ตรงส่วนนี้เราไม่ได้เอามาเป็นปมอะไรหรอก แต่สิ่งที่ทำให้เราไม่ผูกพันกับย่าเลยแม้แต่นิดเดียว และไม่อิน คือ มันจะมีช่วงที่พ่อแม่เราขึ้นมาเที่ยวบ้านย่า และ จังหวะที่ย่าทำกับข้าวในครัวแม่เราเข้าไปช่วย ย่าบอกให้แม่หยิบมีดปอกมะพร้าว ชี้ๆมั่วๆ แม่เราพยายามหาแทบจะทั่วครัว จนย่าไม่พอใจใส่อารมณ์แล้วเดินมาหยิบเอง พร้อมต่อว่าแม่เรา
" ใช้ให้หาของแค่นี้ไม่ได้เรื่อง มันหายากตรงไหน " ตอนนั้นเราอยู่ในเหตุการณ์ ไอ่มีดที่ย่าให้หา มันอยู่หลังตู้เย็น และมีปฏิทินปิดทับอีกที ในใจ คือ เอ้า เธอย่าคะ เก็บเหมือนไม่อยากให้ใครหาเจอแล้วมาว่าคนอื่นแบบนี้.... มีอีกหลายเหตุการณ์มากทำนองนี้ มาร่วมงานทำบุญบ้าน ทำบุญปู่ แม่เราพาน้องสาวกับเพื่อนบ้านที่ย่าก็เคยพูดคุยสนุกสนานแม่เราเอามาช่วยเตรียมของหั่นผัก หั่นหมู แต่ย่าไม่เห็น มาเห็นตอนนั่งคุย แล้วบอกไม่หยิบจับอะไรเลย นั่งคุยแต่กับเพื่อน ไม่เข้ามาสวัสดีหรือมานั่งคุยกับเค้าให้ความสำคัญแต่กับคนอื่น ทั้งที่แม่เราสวัสดีแต่ย่าทำเป็นไม่สนใจ แล้วคุยกับคนอื่น อันนี้คร่าวๆนะของแม่เรา
อาสะใภ้โดนอะไรบ้าง...คนนี้ก็โดนไม่น้อยหน้าไปกว่าแม่เรา เรื่องหยิบจับหาของก็ส่วนนึง เวลาบ้านย่ามีงาน(เป็นบ้านที่ชอบจัดงานมาก ป้าเป็นคนหน้าใหญ่ใจโตทำอะไรเล็กๆไม่เป็น) อาสะใภ้มาช่วยเก็บ กวาด เช็ด ล้าง ฟีลแม่บ้านเลย พอนั่งพักกินน้ำ นั่งคุยกับลูกๆหลานๆ ถูกมองว่าอู้ ไม่ช่วยทำอะไรอีก ระหว่างงานก็ต้องคอยดูแขกว่าต้องการอะไรรึเปล่า พร่องไม่ได้เดี๋ยวเสียชื่อ จานชามนั่งล้างเคลียหม้อไหตลอด เค้าเต็มใจช่วยแหละอาผู้ชายของเราก็ช่วยเหมือนกัน แต่เค้าไม่เจอจังหวะที่ภรรยาโดน มีวันนึงงานทำบุญบ้านย่า พ่อแม่อาสะใภ้จากจังหวัดข้างเคียงมาร่วมงานด้วยเค้าใส่นาฬิกาและข้อมือทองนิดหน่อย ป้าเราเข้ามาคุยแล้วบอก " โห ขี้โอ่นะเนี่ย ใส่ทองด้วย " พ่อแม่อาสะใภ้หน้าเสียเลย ย่าเราก็หัวเราะ อืมมมม..... มารยาทคือแย่มาก ตัดภาพมาที่ตัวเค้าเองทุกวันนี้ไปร่วมงานตัดชุดใหม่ ใส่ทองฉ่ำ แล้วบอก " ฉันไม่ได้จะอวดอะไรนะ ใส่เท่าที่มีแหละ "
สิ่งที่แม่เรากับอาสะใภ้โดนคนบ้านนี้เหยียด คือ
1. มีลูกชาย/น้องชาย 2 คน ได้เมียไม่สวยเลยซักคน พูดต่อหน้าแบบไม่แคร์ใดใด
2. มาบ้านย่าทีไร ต้องหมอบเข้าหา ห้ามเห็นต่าง ห้ามเถียง ห้ามแสดงอาการไม่พอใจ
3. ไม่ชอบคนต่างจังหวัด ทั้งที่แม่เรากับอาสะใภ้มีที่ดินเยอะกว่าบ้านย่าทั้งหมดไม่รู้กี่เท่า
4. มีงานต้องมาช่วยอย่างเต็มที่ ตั้งตัวเป็นบ้านใหญ่ ต้องให้ความสำคัญเป็นลำดับแรก
ล่าสุดบ้านเราแตกหักกับบ้านย่าเรียบร้อยเพราะพี่ชาย กับ เราแต่งงานแล้วบ้านย่าไม่พอใจหาว่าข้ามหัว ไม่ให้เป็นแม่งาน ทั้งที่เราบอกแล้วว่าอยากให้เป็นแขกผู้มีเกียรติไปร่วมงาน นั่งสบายๆ สวยๆ ไม่ต้องเหนื่อย ถ้าแต่งงานแล้วยังต้องให้ญาติมาเหนื่อยจะแต่งไปทำไม แต่เค้าไม่เข้าใจ ด่าทอเสียหาย ทวงบุญคุณต่างๆนาๆ พ่อแม่เราเลยไม่ไหวกับพฤติกรรมมีโต้วาทีกันจนแตกหักเลย (ตรงนี้จะมาเล่าในเรื่องต่อไป)
มาที่เขยอีก 3 คน
เขยคนโต อย่างที่บอกอยู่ในองค์กรที่ดีหน้าที่การดี ช่วงที่บ้านย่า หรือ คนในบ้านต้องใช้เงินก็มีเขยคนนี้ที่ให้หยิบยืมก่อน ฟังดูเหมือนจะดีใช่ไหม แต่ลับหลังก็โดนเหมือนจ้า ปู่ป่วย ย่าป่วย หาว่าเค้าไม่มีน้ำใจไปส่งทั้งที่รถมี 2 คัน แต่ไม่ได้มองว่าเค้าติดงานอะไรอยู่รึเปล่า ปลูกบ้านข้างๆกันเอาชายคามาเกยเนื้อที่บ้านย่า ไม่สนใจคนในบ้านย่า เอาแต่พ่อแม่ญาติตัวเองที่ต่างจังหวัด มีงานก็พาแต่พวกมานั่งกินต้องตั้งโต๊ะให้พวกขี้เหล้า เอ่อ...คิดดูเค้าเคยช่วยเหลือขนาดไหนยังโดน
เขยคนรอง อยู่หมู่ใกล้ๆกัน ตอนมีงานมาช่วยงานที่บ้าน ทุกคนในบ้านย่าก็ต้องมีเรื่องไม่พอใจ มานั่งกินเหล้าอย่างเดียว พาพวกมานั่งกินต้องทำอาหารเสิร์ฟ กินแล้วไม่เก็บล้าง ตัดสินใจอะไรไม่ได้ต้องถามเมียอย่างเดียว
เขยคนสุดท้อง คนนี้หนักหน่อยเพราะแทบจะบ้านติดกัน เนื่องจากพาลูกสาวเค้าหนีตั้งแต่สาวๆ แต่ย่าอาจลืมไปว่าลูกสาวตัวเองเต็มใจ ทุกวันนี้เลยโดนฉ่ำ คนเจอกันเกือบทุกวัน ย่าก็จะให้ยกมือไหว้ทุกวัน เดินผ่านเฉยๆไม่ได้หาว่าข้ามหน้าข้ามตาไม่เห็นหัว เลี้ยงลูกตามใจไม่อบรมสั่งสอนลูก วันหยุดไม่ปลุกปล่อยให้นอนจนตะวันแยงก้น ลูกคนนึงหน้าที่การงานดีแต่มีปัญหาครอบครัว อีกคนติดคดี ก็เพราะการเลี้ยงดูของเขยคนนี้ บ้านมีงานไม่อยากจะมาช่วยเตรียมนั่นนี่(เค้ามีงานต้องทำคุมคนงานแล้วงานทิ้งไม่ได้) คนในบ้านป่วยไม่เคยจะเดินมาถามเป็นยังไงบ้าง(ทำเหมือนอยากคุยกับเค้า เค้ามาคุยก็ไม่คุย ไม่มอง เมิน) ต่อหน้าไม่พูดนะ แต่จะด่าตอนเค้าไม่ได้อยู่ตรงนั้น
แฟนลูกสาวคนเล็ก หลังจากที่เราแยกออกจากบ้านนั้น ก็ไปไหนกันเองลำบาก เพราะตอนเราอยู่ขับรถรับส่งคนนั้นคนนี้วันหยุดที่ไม่ได้หยุดคือฉันเอง ใครเข้า รพ. นอนค้างต่อให้ป้าอาพี่จะมีลูกมีผัว สุดท้ายก็ต้องเป็นเราที่ลางานไปนอนเฝ้า พอเราไม่อยู่ก็นั่นแหละ รับส่งไปตกที่แฟนลูกสาวคนเล็กของย่า ทุกวันนี้ได้ข่าวว่าแทบจะกวาดถูบ้านให้แล้ว แต่ไม่วายโดนว่า โดนพูดถึงไม่ดี เหมือนจะเปิดใจ แต่ ไม่ได้เปิดขนาดนั้น ป้าเราก็ตัวดีชอบด่าหาว่าเข้านอกออกในแบบนี้ทำไม่ถูก ชาวบ้านชาวช่องเค้ามองไม่ดี คือ ไม่มีสติอะ เค้ามาช่วยเหลือเยอะแยะขนาดนี้ พอหมดประโยชน์ก็เริ่มเลย
จะว่าย่าหวงลูกก็ไม่เชิง เราว่าเป็นที่นิสัยส่วนตัวมากกว่า บวกกับอยู่ในสภาพแวดล้อมลูกๆในรั้วพากันบิ้วอารมณ์ เรารักปู่มาก ปู่ไม่เคยต่อว่าใครในครอบครัว ไม่เคยทวงบุญคุณเมื่อช่วยเหลือก็คือตั้งใจช่วยจริงๆ ปู่เข้าใจทุกอย่างที่เราทำ เราดูแลปู่จนวินาทีสุดท้ายของชีวิตและเสียน้ำตาให้ปู่จากความรู้สึก แต่กับย่าเราไม่แน่ใจว่าจะมีน้ำตาไหม ครอบครัวใครเป็นแบบนี้บ้าง
รีวิวคุณย่านักเหยียดเขย-สะใภ้ ฉ่ำ
ย่ามีลูก 7 คน
ลูกสาว พี่คนโต : แต่งงาน สามีหน้าที่การงานดี เป็นที่พึ่งสมัยที่บ้านย่าลำบาก
ลูกชาย 1 : แต่งงาน ได้ภรรยาต่างจังหวัด สร้างครอบครัวบนที่ดินที่พ่อตาแม่ยายบุกเบิกให้ทำการเกษตร
ลูกสาว คนที่ 2 : แต่งงาน แยกบ้านอยู่หมู่ข้างๆกัน
ลูกสาว คนที่ 3 : หนีตามกันอยู่กินได้ 1 ปี ก่อนแต่ง
ลูกสาว คนที่ 4 : โสด อยู่บ้าน 24 ชั่วโมง รักสะอาดแต่ไม่ทำความสะอาดบ้าน อยู่กับขี้ฝุ่นได้ถ้าเป็นพื้นที่ของตัวเอง ห้ามใครแตะต้องของหรือพื้นที่ส่วนตัว และไม่ชอบแตะต้องอะไรเลยทั้งสิ้น แพนิกกับของทุกชิ้นบนโลกแต่ไม่ยอมรับตัวเอง ไม่รักษาแถมยังมองว่าคนอื่นผิดปกติ
ลูกชาย 2 : แต่งงาน กับภรรยาจังหวัดใกล้กัน อาสะใภ้คนนี้นิสัยดีมาก เมื่อเจอหน้าแทบจะเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนบ้านย่า
ลูกสาว 5 : มีแฟน อยู่หมู่บ้านใกล้กัน แต่ยังไม่แต่งงาน
แม่เราเป็นสะใภ้คนโต เติบโตต่างจังหวัด บ้านค่อนข้างมีฐานะ ได้เจอกับพ่อเพราะพ่อไปเที่ยวบ้านญาติ จากนั้นคบหาตกลงปลงใจกัน วันหมั้นย่าเราไม่ยอมมา เป็นปู่ กับ ผู้ใหญ่จากบ้านญาติฝั่งพ่อมาแทน ส่วนวันแต่งเราจำเรื่องราวได้ไม่ชัดเจนนักขอผ่าน ตั้งแต่เด็กพอปิดเทอมเรากับพี่จะโดนส่งให้มาอยู่บ้านย่า พี่เราโอเคเพราะตอนเด็กแทบจะโตมากับที่นี่ แต่เราไม่มีความผูกพันเท่าไหร่ นับวันกลับบ้านทุกวัน ระหว่างที่อยู่เราไม่ได้มีความสนิทกับย่า ทำอะไรก็จะโดนบ่นตลอด ไม่ถูกใจ ไม่ได้รับการชื่นชม ผิดกับพี่ชายที่ต่อให้ดื้อแค่ไหนจนโดนตี ก็มักได้รับความสนใจ ตรงส่วนนี้เราไม่ได้เอามาเป็นปมอะไรหรอก แต่สิ่งที่ทำให้เราไม่ผูกพันกับย่าเลยแม้แต่นิดเดียว และไม่อิน คือ มันจะมีช่วงที่พ่อแม่เราขึ้นมาเที่ยวบ้านย่า และ จังหวะที่ย่าทำกับข้าวในครัวแม่เราเข้าไปช่วย ย่าบอกให้แม่หยิบมีดปอกมะพร้าว ชี้ๆมั่วๆ แม่เราพยายามหาแทบจะทั่วครัว จนย่าไม่พอใจใส่อารมณ์แล้วเดินมาหยิบเอง พร้อมต่อว่าแม่เรา
" ใช้ให้หาของแค่นี้ไม่ได้เรื่อง มันหายากตรงไหน " ตอนนั้นเราอยู่ในเหตุการณ์ ไอ่มีดที่ย่าให้หา มันอยู่หลังตู้เย็น และมีปฏิทินปิดทับอีกที ในใจ คือ เอ้า เธอย่าคะ เก็บเหมือนไม่อยากให้ใครหาเจอแล้วมาว่าคนอื่นแบบนี้.... มีอีกหลายเหตุการณ์มากทำนองนี้ มาร่วมงานทำบุญบ้าน ทำบุญปู่ แม่เราพาน้องสาวกับเพื่อนบ้านที่ย่าก็เคยพูดคุยสนุกสนานแม่เราเอามาช่วยเตรียมของหั่นผัก หั่นหมู แต่ย่าไม่เห็น มาเห็นตอนนั่งคุย แล้วบอกไม่หยิบจับอะไรเลย นั่งคุยแต่กับเพื่อน ไม่เข้ามาสวัสดีหรือมานั่งคุยกับเค้าให้ความสำคัญแต่กับคนอื่น ทั้งที่แม่เราสวัสดีแต่ย่าทำเป็นไม่สนใจ แล้วคุยกับคนอื่น อันนี้คร่าวๆนะของแม่เรา
อาสะใภ้โดนอะไรบ้าง...คนนี้ก็โดนไม่น้อยหน้าไปกว่าแม่เรา เรื่องหยิบจับหาของก็ส่วนนึง เวลาบ้านย่ามีงาน(เป็นบ้านที่ชอบจัดงานมาก ป้าเป็นคนหน้าใหญ่ใจโตทำอะไรเล็กๆไม่เป็น) อาสะใภ้มาช่วยเก็บ กวาด เช็ด ล้าง ฟีลแม่บ้านเลย พอนั่งพักกินน้ำ นั่งคุยกับลูกๆหลานๆ ถูกมองว่าอู้ ไม่ช่วยทำอะไรอีก ระหว่างงานก็ต้องคอยดูแขกว่าต้องการอะไรรึเปล่า พร่องไม่ได้เดี๋ยวเสียชื่อ จานชามนั่งล้างเคลียหม้อไหตลอด เค้าเต็มใจช่วยแหละอาผู้ชายของเราก็ช่วยเหมือนกัน แต่เค้าไม่เจอจังหวะที่ภรรยาโดน มีวันนึงงานทำบุญบ้านย่า พ่อแม่อาสะใภ้จากจังหวัดข้างเคียงมาร่วมงานด้วยเค้าใส่นาฬิกาและข้อมือทองนิดหน่อย ป้าเราเข้ามาคุยแล้วบอก " โห ขี้โอ่นะเนี่ย ใส่ทองด้วย " พ่อแม่อาสะใภ้หน้าเสียเลย ย่าเราก็หัวเราะ อืมมมม..... มารยาทคือแย่มาก ตัดภาพมาที่ตัวเค้าเองทุกวันนี้ไปร่วมงานตัดชุดใหม่ ใส่ทองฉ่ำ แล้วบอก " ฉันไม่ได้จะอวดอะไรนะ ใส่เท่าที่มีแหละ "
สิ่งที่แม่เรากับอาสะใภ้โดนคนบ้านนี้เหยียด คือ
1. มีลูกชาย/น้องชาย 2 คน ได้เมียไม่สวยเลยซักคน พูดต่อหน้าแบบไม่แคร์ใดใด
2. มาบ้านย่าทีไร ต้องหมอบเข้าหา ห้ามเห็นต่าง ห้ามเถียง ห้ามแสดงอาการไม่พอใจ
3. ไม่ชอบคนต่างจังหวัด ทั้งที่แม่เรากับอาสะใภ้มีที่ดินเยอะกว่าบ้านย่าทั้งหมดไม่รู้กี่เท่า
4. มีงานต้องมาช่วยอย่างเต็มที่ ตั้งตัวเป็นบ้านใหญ่ ต้องให้ความสำคัญเป็นลำดับแรก
ล่าสุดบ้านเราแตกหักกับบ้านย่าเรียบร้อยเพราะพี่ชาย กับ เราแต่งงานแล้วบ้านย่าไม่พอใจหาว่าข้ามหัว ไม่ให้เป็นแม่งาน ทั้งที่เราบอกแล้วว่าอยากให้เป็นแขกผู้มีเกียรติไปร่วมงาน นั่งสบายๆ สวยๆ ไม่ต้องเหนื่อย ถ้าแต่งงานแล้วยังต้องให้ญาติมาเหนื่อยจะแต่งไปทำไม แต่เค้าไม่เข้าใจ ด่าทอเสียหาย ทวงบุญคุณต่างๆนาๆ พ่อแม่เราเลยไม่ไหวกับพฤติกรรมมีโต้วาทีกันจนแตกหักเลย (ตรงนี้จะมาเล่าในเรื่องต่อไป)
มาที่เขยอีก 3 คน
เขยคนโต อย่างที่บอกอยู่ในองค์กรที่ดีหน้าที่การดี ช่วงที่บ้านย่า หรือ คนในบ้านต้องใช้เงินก็มีเขยคนนี้ที่ให้หยิบยืมก่อน ฟังดูเหมือนจะดีใช่ไหม แต่ลับหลังก็โดนเหมือนจ้า ปู่ป่วย ย่าป่วย หาว่าเค้าไม่มีน้ำใจไปส่งทั้งที่รถมี 2 คัน แต่ไม่ได้มองว่าเค้าติดงานอะไรอยู่รึเปล่า ปลูกบ้านข้างๆกันเอาชายคามาเกยเนื้อที่บ้านย่า ไม่สนใจคนในบ้านย่า เอาแต่พ่อแม่ญาติตัวเองที่ต่างจังหวัด มีงานก็พาแต่พวกมานั่งกินต้องตั้งโต๊ะให้พวกขี้เหล้า เอ่อ...คิดดูเค้าเคยช่วยเหลือขนาดไหนยังโดน
เขยคนรอง อยู่หมู่ใกล้ๆกัน ตอนมีงานมาช่วยงานที่บ้าน ทุกคนในบ้านย่าก็ต้องมีเรื่องไม่พอใจ มานั่งกินเหล้าอย่างเดียว พาพวกมานั่งกินต้องทำอาหารเสิร์ฟ กินแล้วไม่เก็บล้าง ตัดสินใจอะไรไม่ได้ต้องถามเมียอย่างเดียว
เขยคนสุดท้อง คนนี้หนักหน่อยเพราะแทบจะบ้านติดกัน เนื่องจากพาลูกสาวเค้าหนีตั้งแต่สาวๆ แต่ย่าอาจลืมไปว่าลูกสาวตัวเองเต็มใจ ทุกวันนี้เลยโดนฉ่ำ คนเจอกันเกือบทุกวัน ย่าก็จะให้ยกมือไหว้ทุกวัน เดินผ่านเฉยๆไม่ได้หาว่าข้ามหน้าข้ามตาไม่เห็นหัว เลี้ยงลูกตามใจไม่อบรมสั่งสอนลูก วันหยุดไม่ปลุกปล่อยให้นอนจนตะวันแยงก้น ลูกคนนึงหน้าที่การงานดีแต่มีปัญหาครอบครัว อีกคนติดคดี ก็เพราะการเลี้ยงดูของเขยคนนี้ บ้านมีงานไม่อยากจะมาช่วยเตรียมนั่นนี่(เค้ามีงานต้องทำคุมคนงานแล้วงานทิ้งไม่ได้) คนในบ้านป่วยไม่เคยจะเดินมาถามเป็นยังไงบ้าง(ทำเหมือนอยากคุยกับเค้า เค้ามาคุยก็ไม่คุย ไม่มอง เมิน) ต่อหน้าไม่พูดนะ แต่จะด่าตอนเค้าไม่ได้อยู่ตรงนั้น
แฟนลูกสาวคนเล็ก หลังจากที่เราแยกออกจากบ้านนั้น ก็ไปไหนกันเองลำบาก เพราะตอนเราอยู่ขับรถรับส่งคนนั้นคนนี้วันหยุดที่ไม่ได้หยุดคือฉันเอง ใครเข้า รพ. นอนค้างต่อให้ป้าอาพี่จะมีลูกมีผัว สุดท้ายก็ต้องเป็นเราที่ลางานไปนอนเฝ้า พอเราไม่อยู่ก็นั่นแหละ รับส่งไปตกที่แฟนลูกสาวคนเล็กของย่า ทุกวันนี้ได้ข่าวว่าแทบจะกวาดถูบ้านให้แล้ว แต่ไม่วายโดนว่า โดนพูดถึงไม่ดี เหมือนจะเปิดใจ แต่ ไม่ได้เปิดขนาดนั้น ป้าเราก็ตัวดีชอบด่าหาว่าเข้านอกออกในแบบนี้ทำไม่ถูก ชาวบ้านชาวช่องเค้ามองไม่ดี คือ ไม่มีสติอะ เค้ามาช่วยเหลือเยอะแยะขนาดนี้ พอหมดประโยชน์ก็เริ่มเลย
จะว่าย่าหวงลูกก็ไม่เชิง เราว่าเป็นที่นิสัยส่วนตัวมากกว่า บวกกับอยู่ในสภาพแวดล้อมลูกๆในรั้วพากันบิ้วอารมณ์ เรารักปู่มาก ปู่ไม่เคยต่อว่าใครในครอบครัว ไม่เคยทวงบุญคุณเมื่อช่วยเหลือก็คือตั้งใจช่วยจริงๆ ปู่เข้าใจทุกอย่างที่เราทำ เราดูแลปู่จนวินาทีสุดท้ายของชีวิตและเสียน้ำตาให้ปู่จากความรู้สึก แต่กับย่าเราไม่แน่ใจว่าจะมีน้ำตาไหม ครอบครัวใครเป็นแบบนี้บ้าง