พ่อเราทำงานอยู่คนเดียวค่ะ เงินเดือนตกเดือนละ30000-40000หมื่น พ่อไม่ให้แม่ทำงาน พ่อให้แม่มีหน้าที่ดูแลเรากับน้อง ตอนนี้เราเรียนมหาวิทยาลัยค่าเทอม30000กว่าบาทจริงๆบ้านเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินเลยไม่ได้รวยแต่ก็ไม่ลำบาก เราอยากได้อะไรพ่อแม่ก็ให้ทุกอย่าง จนเริ่มมาช่วงนึง อาเราติดหนี้พนันหมดตัวรถยนต์ก็โดนยึด หนี้เกือบล้าน พ่อเราใช้หนี้ให้ทุกบาททุกสตางค์ แล้วก็ยังจะไปเป็นหนี้อีกรอบ2 พ่อเราก็ตามใช้หนี้ให้ ทำคนอื่นเดือดร้อนไปให้เขาค้ำประกันให้แล้วไม่ส่ง เขาก็ต้องส่งกันเอง คนเราต้องเห็นแก่ตัวขนาดไหน อันนี้พ่อไม่รู้นะคะ แม่รู้เพราะว่าเพื่อนแม่มาบอก แล้วเขาก็เปิดธุรกิจกันของครอบครัวฝั่งนั้นคือพ่อเราอาและผัวอา พ่อให้เงินเดือนอากับผัวเขาคนละ20000ต่อเดือน ค่าน้ำค่าไฟพ่อเราจ่าย ค่าส่งรถพ่อเราจ่าย ค่าเทอมลูก3คนของพวกเขาพ่อเราจ่าย เงินเดือนย่า10000บาท ย่าเราไม่ว่านะ แต่คนบางคนที่ทำตัวเหมือนวัวลืมตีนต้องเป็นคนยังไง ทำตัวรวย แต่ตังพ่อเราทั้งนั้น วันเกิดทีต้องกินร้านอาหารหรูหมดทีเกือบหมื่น ชวนมายันเพื่อนลูก เราที่เป็นลูกแท้ๆยังเกรงใจแทบตาย ตั้งแต่เกิดมาเราแทบไม่เคยขออะไรพ่อเลย แต่นี่ขอเอาๆ เราตั้งใจเรียนเลือดตาแทบกระเด็น ได้3.78ส่วนพวกนั้นเรียนก็ไม่เรียนได้เกรด1 ยังจะให้มันเรียนต่อ สูบบุหรี่กินเหล้าตั้งแต่ตัวเท่าลูกหมาจะไปหวังอะไรกับมัน เเม่กับเราไม่เคยจะขอพ่อแบบนี้เลยให้เท่าไหนก็เท่านั้น แต่กับอีกคนไม่เคยจะเห็นหัวกันวันๆกินๆนอนๆ มันคือเรื่องปกติหรอเราอยากรู้ ทั้งๆที่พ่อเราก็มีครอบครัวที่ต้องดูแลแต่ทำไมไม่เกรงใจกันบ้าง
ครอบครัวนี้เป็นไปตามสภพสังคมที่โตมา