***ขออนุญาตเบลอหน้าคุณป้าและพี่คนขายเพื่อแชร์ความประทับใจด้วยฮะ***
อากาศเย็นๆแวะกินของทอดและพักดื่มน้ำร้อนๆสักครู่จ้า

ที่ร้านขายของทอดประจำท้องถิ่น @เมืองTamsui หมู่บ้านCaodong
ฉันกำลังจะซื้อปูทะเลกับกุ้งน้อยทอด แม้จะมีของทอดนับสิบแต่ฉันเลือกสองอย่างนี้
โอ้วมันคือที่สุดของความกรอบ แม้จะเก็บไว้ค้างคืนก็ตามก็ยังกรอบบบบบบ
(~ ¯▽¯) ~  (~ o ​​¯▽¯) ~ o 






หันไปด้านข้างมีแผงขายน้ำอ้อยแช่เย็นไว้สำหรับบริการ
ทั้งขายแบบเป็นแก้วและขวด เพื่อดับกระหายแก่นักท่องเที่ยว
สักแปปก็มีอาม่าเข้ามาเลือกซื้อ ใช้เวลาคุยกันสักพัก
ฉันแปลกใจนิดหน่อยว่า การซื้อน้ำทำไมใช้เวลานานพอๆกับของทอด
ด้วยนิสัยไทยมุงจึงขอแอบชำเลืองดู นิดหน่อย

เห็นอาม่าท่านนึงเลือกขวดน้ำอ้อยอยู่นานนึกว่าไม่ใช่คนท้องถิ่นที่นี่
หากว่าเป็นคุณป้าชาวไทยก็จะได้เข้าไปช่วยคุยให้
เปล่าเลย อย่าคิดไปเองนะ  (ꈍᴗꈍ)  อาม่าต้องการน้ำอ้อยแบบร้อน จ้าาา เพราะอากาศมันเย็น
แล้วคนขายหละ เขามีขายแบบร้อนรึเปล่าน้า
ถามว่าฉันแอบฟังหรอ เปล่า เพียงแต่ภาพที่เห็นคือแม่ค้ารีบวิ่งไปหลังร้าน
แล้วหยิบอุปกรณ์เสริมมา เอาสิ อยากได้แม่ค้าจัดให้ กราบบบบ
ไม่ต้องห่วงเลยน้า อยากดื่มแบบไหนพร้อมขายจ้า ของมันต้องมี
ปรบมือรัวๆ

รอต้มสักครู่จ้า หม้อต้มกำลังทำงาน
สโลแกน : เสริฟร้อนแต่ขายเย็น มีอยู่จริง !
โซะเข้าให้

กายังไม่ร้อนจ้า กรุณาฝากข้อความหลังสัญญาณควันพุ่งขึ้น ผิดๆๆ

นี่คือความประทับที่สุดที่ร้านขายของทอด ขอขอบคุณ