หว่านพืชเช่นไรในพสุธา ย่อมได้ผลมาดังหว่านลง หว่านดีได้ดีสุขยืนยง หว่านชั่วจมลงในเงากรรม

0 ที่เห็นทอดยาวไกลคงใฝ่ฝัน ด้วยในชาติมีชั้นคอยกั้นขวาง ไม่รู้หนาวรู้ร้อนจึงว่อนวาง ลงแทรกกลางบทกรรมชี้นำไป 0 ปราศใบไม้สายลมและแสงแดด มีเพียงแวดล้อมขวัญกับฝันใฝ่ และเพียงหวานหอมกลั้วกับหัวใจ กับรันทดอา

0 ฟ้าไร้ฝนหล่นร่วง .. ถึงช่วงแดด ปล่อยรังสีเพื่อจะแผดเพื่อจะเผา ชั่วเพียงไฟลามธูป, บางรูปเงา พร้อมเดียงสาวัยเยาว์ .. ก็เข้าครอง 0 กอปรท่วงทีบทกรรมอย่างธรรมชาติ คลายวงวาสน์รองรับให้จับจ้อง ท่วงทีนั้นสำ

0 ภาพจูงมือ .. ยิ้มแย้มกันแจ่มใส พาอีกอกโหมไหม้ด้วยไฟเผา มืดมัวกลางพร่ำพลอดก็ทอดเงา เหมือนยั่วเย้าหยอกล้อ .. เพิ่มทรมา 0 ไม่เคยคิดเคยฝันจะพลันพบ นรกภพขีด-วงที่ตรงหน้า ตรึงภาพแนบห้วงจิตจนติดคา ภิรมยาขา

สุสานสรวง ร่วงโรย ดั่งโลกฝัน เงาจันทร์ส่อง ซึ้งซับ กับพฤกษา ดอกไม้โปรย กลบหลับ วิญญาณลา เสียงลมพา โหยหวน ครวญนิรันดร์ ใต้ป้ายหิน ผุพัง ดั่งอาณา ซากอุรา จ่อมจม ทิ้งฝอยฝัน ดินซ่อนร่าง รุ่ยลับ ดับตะวัน