อยากหนีออกจากบ้านควรทำไงคะ?

คือหนูพึ่ง14  หนูไม่เคยโดนทำร้ายหรืออะไรเลยนะคะ สภาพหน้าตาหนูตอนนี้ยอมรับมันมาตลอด เพราะหนูไม่สวยเลย หนูพยายามปลอบใจตัวเองสุดๆเเล้ว เเต่ก็หวั่นไหวต่อคำพูดง่าย พ่อเเม่คนรอบข้างบอกว่าหนูหน้าตาน่ากลัว คือหนูรู้สึกเเย่มากเลยค่ะ อยากจะตายให้มันจบๆ พ่อเเม่หนูลำเอียงกับหนูมาก คำพูดด้อยค่าหนูตลอดเลย ละตอนนี้พ่อหนูมีเมียน้อยละก็มีลูกคนนึง ลูกคนนั้นอายุไล่เรี่ยกับหนู เเน่นอนเค้าเก่งกว่าหนูมาก นางลงเเซะหนู ทำให้หนูเสียความมั่นใจไปเลย พ่อก็เข้าข้างนาง พอมีอะไรไม่พอใจเราก็จะบอกเเม่ให้เเม่มาบ่นมาบอกเรา ละเราเลยถามว่าทำไมไม่ให้พ่อมาบอกตรงๆ เพราะเราเสียความรู้สึกมากละก้เวลาหนูถามอะไรเเม่ก็จะไม่พอใจใส่อารมณ์ทั้งที่หนูถามดีๆและเค้าก็พูดว่าสันดานเป็นยังไงมันเเก้ไขไม่ได้หรอก ตอนหนูไม่สบายเค้าก็พูดว่าหนูภาระไม่ตายกันไปสักที โครตจะเจ็บเลยพี่ ไม่มีวันไหนที่หนูไม่ร้องไห้เลย ถ้าให้สรุปก็คือ หนูถูกลำเอียง โดนด่าว่า โดนดูถูก จนเสียความรู้สึก หนูอยากออกจากบ้านเเต่หนูก็กลัวเค้าเเจ้วตำรวจ ​เพราะคำพูดของเค้ามันเกินกว่าที่เด็กคนนึงจะรับไหว หนูเหนื่อยมาก พยายามทำดีเเค่ไหนก็ไร้ค่าสำหรับพวกเค้าเสมอ เสียน้ำตาไปทุกวันร้องไห้ก็ด่าหนูสำออย หนูทำอะไรได้บ้างคะ หนูเหนื่อยมากอยากตายมากหนูไม่อยากทนเเล้ว พวกเค้าไม่รู้เลยว่าความรู้สึกหนูเป็นยังไง ไม่เคยรู้เลยด้วย ไม่ใส่ใจความรู้สึกหนู พุดออกมาไม่คิดเลยว่าหนูจะรู้สึกยังไง หนูเหนื่อยมากค่ะ หนูทำทำอะไรได้บ้าง.. พวกเค้าไม่ให้เกียรติหนู ชอบมาขอดูโทรศัพท์ คอยจับผิดว่าคุยกับใคร หนูพูดออกมาได้เลยว่า ถ้าพ่อเเม่ไม่ทำนิสัยอย่างงี้กับหนู หนูไม่มีอะไรปิดบังหรอก เเต่การกระทำของพวกเค้าทำให้หนูไม่ไว้ใจพ่อเเม่ พวกเค้าไม่เคยคุยด้วยเหตุผลเลย หนูเหนื่อยเลเ้ส😭