สวัสดีค่ะ หนูอายุ17เเระ หนูเหนื่อยกับครอบครัวมากกับเเม่นี่ที่สุดเลย เเม่หนูเลิกกับพ่อเเละหนูก็อยู่กับเเม่มาตลอด เเต่หนูทะเลาะกับเเม่มาตั้งเเต่เด็กๆเลย เเม่หนูอายุก็เยอะเเล้วหนูก็พอเข้าใจว่าอารมณ์คนเเก่ก็จะเป็นเเบบนี้ เเต่เเม่อารมณ์ร้ายเกินไป หนูก็โดนเเม่ด่ามาตลอดด่าคำเเรงๆเเต่หนูก็อดทน เเล้วตอนนี้หนูก็มีเเฟน เเต่หนูก็ไม่เคยทำให้เเม่ผิดหวังเลย ตั้งใจเรียนทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีเหมือนเดิม เเต่พอเเม่อารมณ์ไม่ดี เเม่ก็จะเอาเรื่องเเฟนมาพูด ว่าหนูทำตัวเป็นกระ*รี่ทำตัวตํ่า ยิ่งเรียนยิ่งโง่ โง่เหมือนควาย เณรคุณ สาปเเช่งหนูทุกครั้ง บางทีก็บ่อยจนทุกวันหนูฟังอยู่เเบบนี้ หนูไม่เถียงเงียบฟังเเม่ก็ไม่หยุดพูด พูดๆๆ เป็นชั่วโมงสองชั่วโมงเเล้วห้องอยู่ติดกัน บางทีโกรธมากๆก็เดินมาห้องหนูหยิบของมาปาใส่ หนูไม่ได้รู้สึกโกรธเเม่นะ เเต่หนูเเค่รู้สึกเสียใจที่หนูทำดีเเค่ไหนเเม่ก็ยังมองหนูเลวอยู่ดี หนูไม่รู้จะทำยังไงหรือจัดการความรู้สึกยังไงดี บางทีมันก็จำจนมันใช้ชีวิตไม่มีความสุขเลย🚩🚩👈🏻🥹
ครอบครัว🚩