สวัสดีครับทุกคน เรื่ิองราวของผม ที่ใช้เวลาเขียน 2 ปีกว่า สำหรับ 9 EP. และ EP นี้จะเป็น EP ที่ 10 เป็น EP สุดท้าย เป็นตอนจบอย่างสมบูรณ์ของความรักที่ทุ่มเทมา
ผมหยิบจดหมายฉบับสุดท้ายก่อนกอล์ฟออกจากเรือนจำมาอ่าน เนื้อความในจดหมายทุกครังที่อ่านทำให้ผมมีความสุขมากและคิดว่า ในวันที่กอล์ฟออกมาจะต้องมีความสุขและทุกอย่างมันจะเป็นไปตามที่หวังไว้...
3 มีนาคม 2568 วันที่กอล์ฟได้รับอิสระภาพ เป็นวันที่ผมตื่นเต้นและมีความสุขจนบอกไม่ถูก ผมขับรถไปรับกอล์ฟที่เรือนจำ กอดแรกในวันนั้น ผมยังจำความรัสึกได้ดี น้ำตาของผมใหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกเหมือนชีวิตต่อจากนี้จะได้มีความรักแบบที่ตามหามาตลอดแล้ว
กอล์ฟมาอยู่ที่บ้านผมในเมืองเชียงใหม่ เราใช้ชีวิตด้วยกัน อยู่ด้วยกัน นอนหลับไปพร้อมกัน และตื่นมาพร้อมกันในทุกวัน ผมพากอล์ฟไปซื้อเสื้อผ้า กางเกง รองเท้า ซัพพอร์ตกอล์ฟทุกอย่างสำหรับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ รวมไปถึงขอวงเงินบัตรเครดิตชั่วคราว รูดซื้อมือถือให้กอล์ฟ กอล์ฟมีทุกอย่างครบแบบที่คนคนนึงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติเหมือนกับคนอื่นๆ เราอยู่ด้วยกัน 1 สัปดาห์ เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผมเลยครับ
12 มีนาคม 2568 กอล์ฟบอกว่า ตัวเค้าขอกลับบ้านที่จอมทอง วันนึงนะครับ คิดถึงบ้าน อยู่ในเรือนจำมา 2 ปีกว่า อีกวันกอล์ฟจะกลับมาหาตัวที่บ้าน ผมก็โอเค ส่งกอล์ฟขึ้นรถที่ขนส่งในตอน 10 โมง กอล์ฟนั่งรถกลับไปถึง คุยแชทเฟสบุคกันตลอด กอล์ฟไปเจอเพื่อน ไปหาพี่สาว กินเหล้า สังสรรค์ตามปกติ กอล์ฟขออยู่ต่ออีกวัน เก็บทำความสะอาดบ้าน และจะกลับมารับผมในเมืองไปเที่ยวที่บ้าน ผมตามใจกอล์ฟทุกอย่าง
และหลังจากนั้นมันก็เป็นอีกวัน ละก็อีกวัน กอล์ฟก็ยังไม่กลับมา แต่เราก็คุยกันตลอด มีทะเลาะกันบ้าง สำหรับผมแค่บอกว่าจะไม่กลับ ผมเข้าใจแล้ว อันนี้บอกจะกลับกำลังไปขึ้นรถแต่ก็ไม่กลับมาหายไปทั้งวัน ติดต่อมาอีกทีก็ค่ำแล้ว เป็นแบบนี้อยู่ 2-3 ครั้ง จนวันที่ 17 มีนาคม 2568 กอล์ฟบอกว่าตัวขับรถมารับเค้าได้ไหม มานอนบ้านเค้าสักคืน ผมก็ตกลงครับ ขับรถออกจากเมืองเชียงใหม่ตอน ตี 1 ไปถึงเกือบตี 3 พอไปถึงบ้านกอล์ฟ กอล์ฟเมากะเพื่อน กลับมาพาผมเข้าบ้านไปอาบน้ำนอน พอตอนเช้า พี่สาวกอล์ฟทำกับข้าวให้ทาน ต้อนรับผมอย่างดี เพราะตลอด 2 ปีที่กอล์ฟอยู่ข้างในเรือนจำ ผมซัพพอร์ตครอบครัวบ้างเป็นบางครั้ง ทำให้ทุกคนรู้จักผมและยินดีต้อนรับเป็นอย่างดี
ผมใช้ชีวิตกับกอล์ฟอยู่ที่บ้านกอล์ฟ อำเภอ จอมทอง เราอยู่ด้วยกันทุกวัน ก่อนกอล์ฟจะเข้าเรือนจำกอล์ฟเคยติดยา ใช้ยาบ้า หรือ สารแอมเฟตามีน พอกลับไปเจอสังคมเก่า เพื่อนเก่า ก็กลับมาเล่นยาอีก
สังคมเพื่อนกอล์ฟเป็นแบบประมาณว่า วนเวียนอยู่กับยาเสพติด ขายยา มีเมีย ทำงานรับจ้างรายวัน และแน่นอนว่า การมีแฟนเป็นผู้ชาย เพื่อนๆกอล์ฟก็มีล้อ มีแซว แต่ตัวผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน ไม่อยากปรากฏตัวในหมู่บ้านพร้อมกับกอล์ฟมากนัก ในใจห่วงกอล์ฟ ห่วงความรู้สึก ชาวบ้านเขาพูดๆกัน กลัวกอล์ฟจะอาย
ตั้งแต่ไปอยู่บ้านกอล์ฟ 17- 23 มีนาคม 68 ผมรับรู้ถึงความรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป ความเฉยชา อาการไม่ใส่ใจแบบที่เคยเป็น สายตา ความรู้สึกผมชัดเจนมาก ว่ากอล์ฟไม่เหมือนเดิม ผมเลยถามกอล์ฟว่ามีอะไรหรือเปล่า ถ้าระหว่างเรามันไม่เหมือนเดิม บอกกันนะ อยู่แบบนี้รู้สึกทรมาน คำตอบของกอล์ฟคือ เค้าเล่นยาก็จะเป็นแบบนี้ การสนทนาในวันนั้นก็จบลง
ผมนั่งคิดหาคำตอบว่าทำไม กอล์ฟถึงเปลี่ยนไป ราวกับคนละคนที่ผมเคยรู้จัก ไม่เหมือนคนที่เคยบอกผมไว้ว่าจะรักและผมคือคนสุดท้าย
ค่ำของวันที่ 23 ประมาณ 21:00 น. กอล์ฟบอกว่า ตัวเค้าออกไปกินเหล้ากับเพื่อนแปบนึงนะ ละกอล์ฟก็ออกไป แต่การแต่งตัวมันไม่เหมือนทุกครั้ง ใส่กางเกง ใส่เสื้อ ใหม่ เหมือนแต่งตัวออกไปเที่ยว ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไร ทั้งวันผมก็เพลียด้วย บ้านกอล์ฟไม่มีแอร์ ช่วงนี้อากาศร้อน ผมอาบน้ำแล้วหลับไป จนกระทั่งตี 2 ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ในห้องมืดๆ ห้องแคบๆ ผมถามตัวเองว่า ทำไมมาอยู่ตรงนี้ ดูไม่มีค่าเลย กอล์ฟไม่ได้สนใจใส่ใจแคร์ความรู้สึกเราเลย อยากไปไหนก็ไปทิ้งเราไว้คนเดียว เป็นแบบนี้ตลอด
เมื่อย้อนกลับไปเนื้อความด้านบน ทุกคนคงพอจำได้ว่าผมเป็นคนสมัครเฟสบุคให้กอล์ฟ ผมเลยล็อคอินเข้าไปใน เฟสบุคกอล์ฟ ไปไล่อ่านแชท ใช่ครับ ผมเจอกอล์ฟคุยกับผู้หญิงคนนึง นัดออกไปกินเหล้ากัน ตกลงกันว่ากินเหล้าเสร็จ ไปเปิดโรงแรมชั่วราว ละก็แยกย้ายกัน ตอนนันความรู้สึกของผม มือสั่น ตัวชา หน้าชาไปหมด เขาทำกับผมอย่างนี้ได้ยังไง ตลอดเวลาที่ติดคุกผมคนเดียวที่ดูแลเขาจนออกมา ให้ทุกอย่างจนเขาตั้งตัวได้
ผมทักไลน์หากอล์ฟ ด้วยความโมโห ให้กลับมาบ้าน เอาข้อความในเฟส แคปส่งไป บอกว่าทำแบบนี้ได้ยังไง ถ้าจะนอกใจ กูบอกมาตลอด 2 ปีว่าวันไหนมีความรู้สึกอยากมีคนอืน อยากไปเอาคนอื่น ให้บอกเลย จะได้จบกันไป อย่าทำแบบนี้มันเจ็บ แล้วผมก็โทรไปหาผู้หญิงคนนั้น ยอมรับว่าคำพูดตอนนั้นฟังไม่ได้เลยครับ ด้วยความโมโห
ตี 3 ครึ่ง กอล์ฟกลับมาถึงบ้าน อาการเมาสุดๆ เดินเข้ามาในห้อง พูดใส่หน้าผม อะไรนักหนา มาอ่านแชทกูทำไม มายุ่งเรื่องส่วนตัวของกูมากไปแล้ว ละก็ชกผม ผมก็โมโหอยู่แล้วที่โดนทำแบบนี้ ผมก็สู้กลับ จนกระทั่งพี่สาวตื่นลงมาจากบนบ้าน ผมกับกอล์ฟเถียงกัยรุนแรง ด่าทอกัน กอล์ฟปาโทรศัพท์ผม ไอโฟน 15 โปรแม็ก แตกกระจาย และกอล์ฟไปหยิบมีดในครัวมาจะฟันผม แฟนพี่สาวและพี่สาวมาห้ามไว้ แยกผมกับกอล์ฟ หลานของกอล์ฟมากอดผม ถามว่าเจ็บไหม พี่กอล์ฟเวลาเมาเป็นแบบนี้ตลอด ตีแฟนทุกคน เมื่อก่อนติดยา ลักของในบ้านไปขาย จะเอามีดฟันพี่สาวเพราะไม่ให้เงิน ทุกอย่างที่ได้ยิน คือเหมือนกับว่าสิ่งที่ผม รู้จักกอล์ฟมา เหมือนผมไม่ได้รู้จักกอล์ฟเลย
และสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด เมื่อกอล์ฟเดินกลับเข้ามาในห้อง และเก็บของผม โยนออกนอกห้อง พูดกับผมว่า มาอยู่บ้านกูทำไม จะไปไหนก็ไป กูไม่เคยรัก กูเอาตัวรอดในคุก ใครๆก็ทำ โง่เอง ไปจากชีวิตกูได้ละ
แล้วก็ปิดประตูห้องล็อคไปเลย ผมจำได้ดีตอนนั้นผมไม่ได้พูดอะไรเลย มันเจ็บปวด ก้มเก็บเสื้อผ้าของใช้ตัวเองแล้วขึ้นรถ พี่สาวเดินมาหา ไม่เป็นไรนะ มันไม่ใช่คนดีอะไร หนูไปเริ่มต้นใหม่นะ พี่สาวเป็นกำลังใจให้ ตอนนั้นคำพูดพี่สาวที่พูดมา ผมอยากจะตอบไปว่า มันง่ายแบบนั้นก็ดี เวลาที่เสียไป 2 ปีกว่า ทุกอย่างที่ทุ่มเท เพื่อมาเจอกับตอนจบแบบนี้หรอ
ครับทุกคน นั่นคือเหตุการณ์ครั้งสุดท้าย ระหว่างผมกับกอล์ฟที่เกิดขึ้น ผมขับรถกลับถึงตัวเมือง น้ำตาก็ไม่มีร้องออกมา เจ็บปวดมาก ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ 5 วัน ที่ผมอยู่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหน และก็ไม่มีการติดต่อจากกอล์ฟแต่อย่างใด
ผมทำไมโชคร้ายจังเลย กับความพยายามความทุ่มเท ให้กับความรัก เหมือนทุกอย่างมันจะไปด้วยดี แต่กลับเป็นว่า อะไรๆก็ไม่มีเหลืออยู่ เงินหมดตัว โทรศัพท์ก็แตก ได้ไปซื้อเครื่องละ 2000 กว่าบาทมาใช้ ผมอยากจะฆ่าตัวตายไปเลย เพราะชีวิตผมเฝ้าคอคอยสิ่งเดียวมาตลอด และสิ่งที่ได้เจอมันทำให้ผมไม่อยากสู้ต่อ
ผมขอบคุณทุกคนที่ติดตามผม ขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้ผมผ่านไปให้ได้
ความรักทำไมมันน่ากลัวจังเลย ผมไม่รู้เหมือนกันต่อไปนี้ผมจะกล้ามีความรักอีกไหม....
EP.10 ครั้งหนึ่งในเรือนจำ ฉันได้พบรักที่ฉันตามหามาตลอด "ตอนจบของเรื่องราว ที่ไม่มีภาคต่อ"
ผมหยิบจดหมายฉบับสุดท้ายก่อนกอล์ฟออกจากเรือนจำมาอ่าน เนื้อความในจดหมายทุกครังที่อ่านทำให้ผมมีความสุขมากและคิดว่า ในวันที่กอล์ฟออกมาจะต้องมีความสุขและทุกอย่างมันจะเป็นไปตามที่หวังไว้...
3 มีนาคม 2568 วันที่กอล์ฟได้รับอิสระภาพ เป็นวันที่ผมตื่นเต้นและมีความสุขจนบอกไม่ถูก ผมขับรถไปรับกอล์ฟที่เรือนจำ กอดแรกในวันนั้น ผมยังจำความรัสึกได้ดี น้ำตาของผมใหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกเหมือนชีวิตต่อจากนี้จะได้มีความรักแบบที่ตามหามาตลอดแล้ว
กอล์ฟมาอยู่ที่บ้านผมในเมืองเชียงใหม่ เราใช้ชีวิตด้วยกัน อยู่ด้วยกัน นอนหลับไปพร้อมกัน และตื่นมาพร้อมกันในทุกวัน ผมพากอล์ฟไปซื้อเสื้อผ้า กางเกง รองเท้า ซัพพอร์ตกอล์ฟทุกอย่างสำหรับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ รวมไปถึงขอวงเงินบัตรเครดิตชั่วคราว รูดซื้อมือถือให้กอล์ฟ กอล์ฟมีทุกอย่างครบแบบที่คนคนนึงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติเหมือนกับคนอื่นๆ เราอยู่ด้วยกัน 1 สัปดาห์ เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผมเลยครับ
12 มีนาคม 2568 กอล์ฟบอกว่า ตัวเค้าขอกลับบ้านที่จอมทอง วันนึงนะครับ คิดถึงบ้าน อยู่ในเรือนจำมา 2 ปีกว่า อีกวันกอล์ฟจะกลับมาหาตัวที่บ้าน ผมก็โอเค ส่งกอล์ฟขึ้นรถที่ขนส่งในตอน 10 โมง กอล์ฟนั่งรถกลับไปถึง คุยแชทเฟสบุคกันตลอด กอล์ฟไปเจอเพื่อน ไปหาพี่สาว กินเหล้า สังสรรค์ตามปกติ กอล์ฟขออยู่ต่ออีกวัน เก็บทำความสะอาดบ้าน และจะกลับมารับผมในเมืองไปเที่ยวที่บ้าน ผมตามใจกอล์ฟทุกอย่าง
และหลังจากนั้นมันก็เป็นอีกวัน ละก็อีกวัน กอล์ฟก็ยังไม่กลับมา แต่เราก็คุยกันตลอด มีทะเลาะกันบ้าง สำหรับผมแค่บอกว่าจะไม่กลับ ผมเข้าใจแล้ว อันนี้บอกจะกลับกำลังไปขึ้นรถแต่ก็ไม่กลับมาหายไปทั้งวัน ติดต่อมาอีกทีก็ค่ำแล้ว เป็นแบบนี้อยู่ 2-3 ครั้ง จนวันที่ 17 มีนาคม 2568 กอล์ฟบอกว่าตัวขับรถมารับเค้าได้ไหม มานอนบ้านเค้าสักคืน ผมก็ตกลงครับ ขับรถออกจากเมืองเชียงใหม่ตอน ตี 1 ไปถึงเกือบตี 3 พอไปถึงบ้านกอล์ฟ กอล์ฟเมากะเพื่อน กลับมาพาผมเข้าบ้านไปอาบน้ำนอน พอตอนเช้า พี่สาวกอล์ฟทำกับข้าวให้ทาน ต้อนรับผมอย่างดี เพราะตลอด 2 ปีที่กอล์ฟอยู่ข้างในเรือนจำ ผมซัพพอร์ตครอบครัวบ้างเป็นบางครั้ง ทำให้ทุกคนรู้จักผมและยินดีต้อนรับเป็นอย่างดี
ผมใช้ชีวิตกับกอล์ฟอยู่ที่บ้านกอล์ฟ อำเภอ จอมทอง เราอยู่ด้วยกันทุกวัน ก่อนกอล์ฟจะเข้าเรือนจำกอล์ฟเคยติดยา ใช้ยาบ้า หรือ สารแอมเฟตามีน พอกลับไปเจอสังคมเก่า เพื่อนเก่า ก็กลับมาเล่นยาอีก
สังคมเพื่อนกอล์ฟเป็นแบบประมาณว่า วนเวียนอยู่กับยาเสพติด ขายยา มีเมีย ทำงานรับจ้างรายวัน และแน่นอนว่า การมีแฟนเป็นผู้ชาย เพื่อนๆกอล์ฟก็มีล้อ มีแซว แต่ตัวผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน ไม่อยากปรากฏตัวในหมู่บ้านพร้อมกับกอล์ฟมากนัก ในใจห่วงกอล์ฟ ห่วงความรู้สึก ชาวบ้านเขาพูดๆกัน กลัวกอล์ฟจะอาย
ตั้งแต่ไปอยู่บ้านกอล์ฟ 17- 23 มีนาคม 68 ผมรับรู้ถึงความรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป ความเฉยชา อาการไม่ใส่ใจแบบที่เคยเป็น สายตา ความรู้สึกผมชัดเจนมาก ว่ากอล์ฟไม่เหมือนเดิม ผมเลยถามกอล์ฟว่ามีอะไรหรือเปล่า ถ้าระหว่างเรามันไม่เหมือนเดิม บอกกันนะ อยู่แบบนี้รู้สึกทรมาน คำตอบของกอล์ฟคือ เค้าเล่นยาก็จะเป็นแบบนี้ การสนทนาในวันนั้นก็จบลง
ผมนั่งคิดหาคำตอบว่าทำไม กอล์ฟถึงเปลี่ยนไป ราวกับคนละคนที่ผมเคยรู้จัก ไม่เหมือนคนที่เคยบอกผมไว้ว่าจะรักและผมคือคนสุดท้าย
ค่ำของวันที่ 23 ประมาณ 21:00 น. กอล์ฟบอกว่า ตัวเค้าออกไปกินเหล้ากับเพื่อนแปบนึงนะ ละกอล์ฟก็ออกไป แต่การแต่งตัวมันไม่เหมือนทุกครั้ง ใส่กางเกง ใส่เสื้อ ใหม่ เหมือนแต่งตัวออกไปเที่ยว ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไร ทั้งวันผมก็เพลียด้วย บ้านกอล์ฟไม่มีแอร์ ช่วงนี้อากาศร้อน ผมอาบน้ำแล้วหลับไป จนกระทั่งตี 2 ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ในห้องมืดๆ ห้องแคบๆ ผมถามตัวเองว่า ทำไมมาอยู่ตรงนี้ ดูไม่มีค่าเลย กอล์ฟไม่ได้สนใจใส่ใจแคร์ความรู้สึกเราเลย อยากไปไหนก็ไปทิ้งเราไว้คนเดียว เป็นแบบนี้ตลอด
เมื่อย้อนกลับไปเนื้อความด้านบน ทุกคนคงพอจำได้ว่าผมเป็นคนสมัครเฟสบุคให้กอล์ฟ ผมเลยล็อคอินเข้าไปใน เฟสบุคกอล์ฟ ไปไล่อ่านแชท ใช่ครับ ผมเจอกอล์ฟคุยกับผู้หญิงคนนึง นัดออกไปกินเหล้ากัน ตกลงกันว่ากินเหล้าเสร็จ ไปเปิดโรงแรมชั่วราว ละก็แยกย้ายกัน ตอนนันความรู้สึกของผม มือสั่น ตัวชา หน้าชาไปหมด เขาทำกับผมอย่างนี้ได้ยังไง ตลอดเวลาที่ติดคุกผมคนเดียวที่ดูแลเขาจนออกมา ให้ทุกอย่างจนเขาตั้งตัวได้
ผมทักไลน์หากอล์ฟ ด้วยความโมโห ให้กลับมาบ้าน เอาข้อความในเฟส แคปส่งไป บอกว่าทำแบบนี้ได้ยังไง ถ้าจะนอกใจ กูบอกมาตลอด 2 ปีว่าวันไหนมีความรู้สึกอยากมีคนอืน อยากไปเอาคนอื่น ให้บอกเลย จะได้จบกันไป อย่าทำแบบนี้มันเจ็บ แล้วผมก็โทรไปหาผู้หญิงคนนั้น ยอมรับว่าคำพูดตอนนั้นฟังไม่ได้เลยครับ ด้วยความโมโห
ตี 3 ครึ่ง กอล์ฟกลับมาถึงบ้าน อาการเมาสุดๆ เดินเข้ามาในห้อง พูดใส่หน้าผม อะไรนักหนา มาอ่านแชทกูทำไม มายุ่งเรื่องส่วนตัวของกูมากไปแล้ว ละก็ชกผม ผมก็โมโหอยู่แล้วที่โดนทำแบบนี้ ผมก็สู้กลับ จนกระทั่งพี่สาวตื่นลงมาจากบนบ้าน ผมกับกอล์ฟเถียงกัยรุนแรง ด่าทอกัน กอล์ฟปาโทรศัพท์ผม ไอโฟน 15 โปรแม็ก แตกกระจาย และกอล์ฟไปหยิบมีดในครัวมาจะฟันผม แฟนพี่สาวและพี่สาวมาห้ามไว้ แยกผมกับกอล์ฟ หลานของกอล์ฟมากอดผม ถามว่าเจ็บไหม พี่กอล์ฟเวลาเมาเป็นแบบนี้ตลอด ตีแฟนทุกคน เมื่อก่อนติดยา ลักของในบ้านไปขาย จะเอามีดฟันพี่สาวเพราะไม่ให้เงิน ทุกอย่างที่ได้ยิน คือเหมือนกับว่าสิ่งที่ผม รู้จักกอล์ฟมา เหมือนผมไม่ได้รู้จักกอล์ฟเลย
และสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด เมื่อกอล์ฟเดินกลับเข้ามาในห้อง และเก็บของผม โยนออกนอกห้อง พูดกับผมว่า มาอยู่บ้านกูทำไม จะไปไหนก็ไป กูไม่เคยรัก กูเอาตัวรอดในคุก ใครๆก็ทำ โง่เอง ไปจากชีวิตกูได้ละ
แล้วก็ปิดประตูห้องล็อคไปเลย ผมจำได้ดีตอนนั้นผมไม่ได้พูดอะไรเลย มันเจ็บปวด ก้มเก็บเสื้อผ้าของใช้ตัวเองแล้วขึ้นรถ พี่สาวเดินมาหา ไม่เป็นไรนะ มันไม่ใช่คนดีอะไร หนูไปเริ่มต้นใหม่นะ พี่สาวเป็นกำลังใจให้ ตอนนั้นคำพูดพี่สาวที่พูดมา ผมอยากจะตอบไปว่า มันง่ายแบบนั้นก็ดี เวลาที่เสียไป 2 ปีกว่า ทุกอย่างที่ทุ่มเท เพื่อมาเจอกับตอนจบแบบนี้หรอ
ครับทุกคน นั่นคือเหตุการณ์ครั้งสุดท้าย ระหว่างผมกับกอล์ฟที่เกิดขึ้น ผมขับรถกลับถึงตัวเมือง น้ำตาก็ไม่มีร้องออกมา เจ็บปวดมาก ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ 5 วัน ที่ผมอยู่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหน และก็ไม่มีการติดต่อจากกอล์ฟแต่อย่างใด
ผมทำไมโชคร้ายจังเลย กับความพยายามความทุ่มเท ให้กับความรัก เหมือนทุกอย่างมันจะไปด้วยดี แต่กลับเป็นว่า อะไรๆก็ไม่มีเหลืออยู่ เงินหมดตัว โทรศัพท์ก็แตก ได้ไปซื้อเครื่องละ 2000 กว่าบาทมาใช้ ผมอยากจะฆ่าตัวตายไปเลย เพราะชีวิตผมเฝ้าคอคอยสิ่งเดียวมาตลอด และสิ่งที่ได้เจอมันทำให้ผมไม่อยากสู้ต่อ
ผมขอบคุณทุกคนที่ติดตามผม ขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้ผมผ่านไปให้ได้
ความรักทำไมมันน่ากลัวจังเลย ผมไม่รู้เหมือนกันต่อไปนี้ผมจะกล้ามีความรักอีกไหม....