ชีวิตที่หันไปทางไหนก็ไม่เจอใคร ไม่มีคนเป็นที่พึ่งทางใจ เก็บเงียบไว้ที่ตัวเองอย่างเดียวเลยค่ะ ทำไงให้ชีวิตมีความสุขคะ

สวัสดีค่ะ ปีนี้เราจะเข้าอายุ 27 ปีแล้ว เรายังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยค่ะ ชีวิตที่แบกอะไรไว้หลายอย่างมากเลย ยิ่งพูดมันก็จะร้องไห้นะคะ แต่จะคิดเสมอว่าบนโลกใบนี้มีคนที่ลำบากกว่าเราอีก เรายังมีข้าวให้กิน ถึงแม้ในแต่ละวันเงินจะไม่มีเลย เรายังได้เจอหน้าแม่ แต่ในใจตอนนี้มันค่อนข้างที่จะว่างเปล่า ความคิดว่างเปล่า แบกเยอะมากๆ อนาคตตัวเอง ที่บ้าน น้องชาย ทำงานเดือนละ 15000 ไม่มีเหลือเลน ค่าบ้าน ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ให้แม่ มีแฟนนะคะ แต่แฟนไม่ได้มารับรู้ถึงจุดนี้ว่า พื้นฐานครอบครัวเราไม่ได้มีมากมาย แต่เคยพูดหลายครั้ง แต่เขาไม่เคยเข้าใจ บางวันไม่มีตังค์ไปทำงาน ขอเขาแค่ 60 บาท บ่นเยอะมากสุดท้ายควักมาให้แค่ 30 บาท จะร้องไห้ หรือจะยิ่มดี555555555555 ทั้งๆที่เขาไม่ต้องรับผิดชอบอะไร เรามีเรื่องอะไรไม่สบายใจ ไมมีเงินกินข้าว เราไม่คิดจะขอแฟนเลยอ่ะ เพราะชอบบบ่น ยอมอดดีกวาให้มาพูด ว่าคบกับเราไม่มีอะไรดีขึ้นมา  เรามาตั้งกระทู้แค่จะมาขอกำลังใจ แค่นี้ค่ะ เราจะสู้จนกว่าชีวิตมันจะดีกวานี้นะคะ