ทำไงดีคะ ต้องไปเรียนต่อกรุงเทพแต่ไม่อยากจากบ้านเลยค่ะ

คือเราต้องไปเรียนต่อกรุงเทพ แต่ยังทำใจไปทิ้งบ้านไม่ได้เลยค่ะ พอดีบ้านนี้เป็นบ้านที่ตากับยายเราสร้างขึ้นมาค่ะแต่ว่าเค้าเสียไปได้ไม่กี่ปีนี้แหละค่ะแล้วก็เป็นบ้านที่เราอยู่มาตั้งแต่เด็กเลยค่ะ ตอนนี้เราอยู่บ้านกับพ่อแค่สองคน ส่วนแม่ทำงานอยู่กรุงเทพ ซึ่งถ้าเราไปอยู่กรุงเทพแล้วก็จะไม่มีคนอยู่ดูแลบ้านอีกเลยค่ะ เพราะพ่อเราก็ไม่ได้อยู่บ้านนี้ถาวรพ่อเราแค่มาคอยดูแลเราตอนเราอยู่บ้านหลังนี้เฉยๆค่ะ คือเรายังมีความรู้สึกไม่อยากจากบ้านหลังนี้เลยค่ะ พอคิดว่าต้องไปที่กรุงเทพก็รู้สึกโหว่งๆตลอด เป็นห่วงบ้านด้วยค่ะเพราะไม่มีคนคอยดูแลให้ เรารู้แหละค่ะว่าเราจำเป็นต้องไปเรียนต่อเพื่ออนาคตของเราเอง แต่เราอยากรู้ว่าทุกคนที่มีความรู้สึกเหมือนกับเรา จัดการความรู้สึกยังไงหรอคะ เราทำใจไม่ค่อยได้เลยค่ะ