หลายครั้งที่ผมได้ยินว่า คนนั้นคนนี้บอกรักผม เช่น พ่อเเม่ พี่ เพื่อน ญาติ พี่น้อง ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เเละยิ้มให้พวกเขา เเต่ในใจผมกลับคิดว่า จริงๆเเล้วโลกใบนี้ไม่มีใครรักเราจริงๆหรอกนอกจากตัวเราเอง หลายคนคงสงสัยว่าเเล้วทําไมผมถึงคิดเเบบนี้ ก่อนอื่นเลยผมผ่านเรื่องราวเกี่ยวกับความตายมาก็เยอะ ทั้ง ได้ฟังเเละได้เห็นจากคนรอบตัวทั้งพบเจอด้วยตัวเอง เมื่อเราจากโลกนี้ไปเเล้ว​ เมื่อเวลาผ่านไป คนที่บอกรักเราก็เเค่เสียใจเพียงชั่วคราว ไม่นานเขาเหล่านั้นก็กลับยิ้มได้เหมือนเดิม  เพราะทุกสิ่งไม่เเน่นอนเเละเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เข้าใจสัจจะความจริงของธรรมชาติ เกิดขึ้น ตั้งอยู่เเละดับไป มองโลกตามความเป็นจริง