จัดการกับความรู้สึก

ทุกวันนี้ผมไม่รู้เป็นอะไรเวลาอยู่บ้านก็เบื่อมาโรงเรียนก็เบื่อมันซำ้ๆซากๆเหมือนผมหายใจทิ้งไปวันๆอ่ะ แบบไม่มีอารมณ์โกรธหรือตื่นเต้นเลย เวลาโดนด่าโดนดุก็รู้สึกเฉยๆ รู้สึกเหมือนจะบอกรักคนที่ชอบโดยไม่รู้สึ

มีรุ่นพี่ที่ทำงานอยู่คนนึง ทำงานอยู่มาประมาณ 10 กว่าปีแล้ว มีนิสัยชอบข่มคนที่เข้ามาใหม่ และรังแกคนที่เข้ามาทำงานใหม่ ชอบตบหัว ด่าเสียๆหายๆ ล่าสุดผมโดนมันหลอกให้เข้าไปในโกดังเก็บสินค้า แล้วใส่กุญแจคลัง

สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาปี 4 กำลังฝึกสหกิจที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคใต้ ตอนนี้เข้าเดือนที่ 2 ของการฝึก 8 เดือน มีเรื่องที่ทำให้สับสนเกี่ยวกับนักเรียนหญิงคนหนึ่งในห้องที่เราเข้าไปสังเกตการสอนแค่ 1 ค

โอเครตอนนี้ผมคิดได้ละ ปล่อยเขาไปเถอะใช่ครับ แล้วก็ไม่ต้องทักอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก ถ้าเจอที่โรงเรียนสมมติถ้าสบตาก็หลบหน้าหนี ไม่ต้องซื้ออะไรให้เขา เก็บไว้เป็นความทรงจำ ขอโทษละกันครับคนในกระทู้ที่ผม

สวัสดีค่ะ คือ เรางงกับตัวเองมากค่ะ ปกติเป็นคนที่พูดเก่ง เข้ากับคนง่าย แบบเจอใครก็พอมีเรื่องคุยได้ตลอด แต่พักหลังๆ มานี้กลับรู้สึกเฉยๆ กับการเข้าสังคมเฉยเลย ไม่ได้โกรธใคร ไม่ได้มีเรื่องอะไรเครียดด้วยน

นี่ไม่รู้ว่ายังไงกับชีวิต มันเคว้งๆเบื่อๆ รู้สึกว่าถ้าจากไปเฉยๆตัดปัญหาทุกอย่างน่าจะดี ไม่ได้เศร้าจนอยากทำร้ายตัวเอง มีความสุขบ้างปกติเวลาทำนู่นนี่ แต่มันก็ไม่ได้มากพอที่อยากจะหยุดคิดเรื่องไม่อยากอยู่

วันเกิดที่ผ่านมาของเขา เราซื้อน้ำหอมชาแนลให้เขา ตอนรับเขาแค่บอกว่า ขอบคุณนะ เราเองก็ไม่ได้คิดอะไร แค่อยากให้เฉยๆ พอตอนแยกย้ายกันกลับบ้านเขาแกะของขวัญที่เราให้ถ่ายวีดีโอโพสในไอจี เราก็ดีใจมากที่เขาชอบ

ไม่มีอะไรที่ต้องการเป็นพิเศษครับ ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความอยาก เฉยชาครับ ไม่มีแรงจูงใจอะไรเลยครับ จนเป็นคนเฉื่อยๆเฉยๆชาๆหลอนๆเอ๋อๆปยอ.ครับ ยิ้มทั้งวัน รู้สึกอะไรก็ยิ้มไว้ก่อนตลอดที่ทำงาน ต่อให้เขาด่าดูถ

ผมเมื่อก่อนก็อยู่ กทม แต่พอดีว่ามีช่วงนึง มี สาวทักมาจีบคุยกันไปสักพัก เค้าคือคนที่ใช่เลย ในสเปค ตรงตามที่ต้องการทุกอย่าง จนผมย้ายตามเค้ามาที่บ้านของเค้าที่ ต่างจังหวัด ช่วง ปีแรกทุกอย่างเป็นไปได้อย