จากหลายๆกระทู้ที่ตั้งไป ตอนนี้เข้าเดือนที่2แล้วค่ะที่เราใช้ชีวิตในสถานะโสด แต่คนเก่ายังเข้ามาวนเวียนอยู่ ก่อนหน้านี้ปวดใจมากเลยค่ะ วิ่งตามเขามาตลอด ร้องขอ ชวนทะเลาะ โวยวาย งี่เง่า จนเขาบอกเราว่าเขาเหนื่อยเขาเบื่อเขารำคาญที่อยู่กับเรา ตอนนั้นเรายังให้ความหวังตัวเองว่าสักวันเขาจะกลับมา แต่เขาจะพูดกับเราตลอดว่าไม่ต้องคาดหวัง ไปเริ่มใหม่ได้เลย ใช่ค่ะ เราพยายามทำทุกอย่าง ซื้อของ เอาข้าวไปให้ที่ทำงาน พยายามอยู่ในพื้นที่ของเรา จนวันที่ได้มารู้ว่าเขาไปอยู่กับคนใหม่ ไปหากัน ตอนที่รู้เราสติหลุดเหมือนคนเป็นบ้าเลยค่ะ แต่พยายามกลั้นใจ และบล็อกเขาทุกอย่าง ถอยออกมารักษาใจตัวเอง เขาหายหน้าไปจากเราได้ประมาณ2-3วัน แล้วเขาก็กลับมา เขาบอกเราเป็นที่พึ่งเดียวที่เขามีอยู่ เราได้ยินแบบนั้น เราใจร้ายกับเขาไม่ลงเลยค่ะ แต่หลังจากวันทีไปเจอหาคนใหม่ เราก็สิ้นสุดทุกอย่าง ความเจ็บ ความทรมานใจ กลายเป็นความนิ่ง เวลาเขามาหาเรา เราก็ไม่อะไรเลยค่ะ นิ่ง เฉย ไม่โวยวายแม้เขาจะคุยแชทต่อหน้าเรา หรือเขาจะไปไหนทำอะไรเราก็ไม่ตามอีก กลายเป็นเขาที่คอยส่งข้อความมาบอกเองทุกอย่าง เราก็ทำได้แค่รับรู้ แต่ไม่อะไรกะเขาเหมือนเมื่อก่อนอีกแลจนวันเช้าวันนึงเราเลิกงานกลับห้องมา เห็นเขาอยู่ที่ห้อง ใช่ค่ะ เขาคอลกับผู้หญิงอีกคน เราได้แค่เงียบ นิ่ง ไม่พูดอะไร เราได้ยินเสียงในสาย เป็นเสียงผู้หญิง เราดันกลับมาปวดใจค่ะ ทั้งๆที่ทำใจเข้มอมาได้ตั้งหลายวัน จนเขาตื่นมา วางสายจากคนนั้น แล้วหันมากอดเรา จังหวะที่เขากอด เราไม่อยากกอดเขาเลยค่ะ เราปวดใจมาก จนเราไม่ไหวร้องไห้ออกมา เขาบอกเราแค่ว่าเขาขอโทษ ตั้งแต่วันนั้น เขาโทรมาหา ทักมาหาเรา โดยที่เราไม่เรียกร้องอะไรเลย เราเลยบอกให้เขาหยุดการกระทำแบบนี้ เพราะเหมือนเขากำลังทำเพราะสงสารเรา เรากลับมาร้องไห้ เหมือนมันวนลูป กลับมาเสียใจกับเรื่องเดิมๆในทุกๆวันที่เขาทิ้งให้เราเสียใจหนัก อเรากำลังจะดีขึ้น มันก็มีอะไรมาดึงให้ดิ่งลง เราได้แต่โทษตัวเอง เพราะเราทำเขาหนักหนามากๆคงต้องชดใช้กันไป เห่อ มาระบายเฉยๆค่ะ ปวดใจ ไม่รู้จะไปพูดกะใคร ด่าได้นะคะ น้อมรับทุกอย่าง เพื่อสติจะกลับมา