Chapter 1 : ที่นี่ไม่มี

Intro ก่อนเริ่มเรื่อง ผมมาเล่าแบ่งปันประสบการณ์จากเรื่องจริงที่เกิดกับผมเอง เท่าที่ความทรงจำจะจำได้ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ผ่านมาแล้วซักระยะ อยากจะบันทึกเก็บไว้ และส่วนตัวผมเป็นคนชอบขีดๆ เขียนๆ บอกเล

ผมมีร้านกาแฟนั่งประจำอยู่ใกล้ๆคณะที่เรียน เสาร์ช่วงบ่ายๆมีผู้หญิงคนนึงมานั่งร้านกาแฟนี้คนเดียว ผมเห็นแล้วปิ๊งเลย สเปกมากๆ แล้ววันเสาร์ถัดๆมา เธอก็มาร้านนี้ทุกวันช่วงเวลาเดิม คือบ่ายๆ ผมมักจะหาเวลามา

ภรรยาเรื่องบนเตียงคือยากมากๆ ผมยอมรับความต้องการผมสูง ช่วยตัวเองนับไม่ถ้วนจนแทบจะติดมือแล้ว คือความต้องการเขามีน้อยมากๆ ภรรยาไม่ได้นอกใจ แต่ความต้องการเขามีน้อยหรือแทบไม่มี คนเป็นผัวได้แต่ยิ้มทุกครั้ง

เรื่องสั้น อนิจจา........ความรัก เพทาย เขานอนอยู่บนเตียงที่นอนหนา อากาศเย็นสบาย จากเครื่องปรับอากาศที่ส่งเสียงครางแผ่วเบา เขานอนลืมตามองเพดานที่ไม่สูงนัก แต่ภาพที่เขาเห็นไม่ใช่โคมไฟดวงกลมแสงสลึมส

ตอนที่ ๑๑ http://pantip.com/topic/32337668 รถจากัวร์สีดำขับเข้ามาจอดในลานจอดรถ พนักงานรักษาความปลอดภัยมีหมายเลขทะเบียนรถของรพีพัฒน์แปะไว้หน้าจอกล้องวงจรปิดตลอดเวลาห้าปี เพื่อที่เจ้าของรถจะได้เข้าบ

https://www.youtube.com/watch?v=WDAd0S92Uko ขอบคุณเพลงไพเราะจากยูทูปครับผม ใจฉันเย็น ยะเยือก ดุจก้อนหิน หัวใจบิ่น แหลกเหลว แทบขาดสิ้น ไร้น้ำตา ร่วงหล่น ลงอาบดิน เพียงกลืนกิน ใจเจ็บ เหน็บอุรา ย

หลังจากแม่ๆ ทั้งสองกลับไป ผาตะวันก็เอ่ยถามขึ้น “แม่คุณจ้างเท่าไหร่?” “อะไรของนาย?” เธอเลิกคิ้ว แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ “แม่จ้างคุณเท่าไหร่ ถึงยอมไปฮันนีมูนกับผม?”