Chapter 1 : ที่นี่ไม่มี

Intro ก่อนเริ่มเรื่อง ผมมาเล่าแบ่งปันประสบการณ์จากเรื่องจริงที่เกิดกับผมเอง เท่าที่ความทรงจำจะจำได้ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ผ่านมาแล้วซักระยะ อยากจะบันทึกเก็บไว้ และส่วนตัวผมเป็นคนชอบขีดๆ เขียนๆ บอกเล

ตอนไปนอนโรงพยาบาล พยาบาลจะคอยเตือนเราว่า ต้องคอยยกที่กั้นข้างเตียงคนไข้ด้วยนะคะ กันคนไข้ตก แต่เราก็จะบอกว่า แม่ไม่เคยพลิกตัว หรือลุกขึ้นเองเลย เค้าลุกไม่ไหว ขยับเองไม่ไหว หลายครั้งที่เราเห็นว่า แม่ล

...

Chapter 20 : มาส่ง . อ่านย้อนหลังได้ในสปอยล์ . กว่าสัปดาห์แล้วที่ผมไม่ได้ไปหาพีช ไม่ได้ยินเสียง ไม่ได้เจอหน้า หรือเห็นข้อความ หลังจากที่ไปเจอน้องมาครั้งสุดท้ายที่เห

ผมมีร้านกาแฟนั่งประจำอยู่ใกล้ๆคณะที่เรียน เสาร์ช่วงบ่ายๆมีผู้หญิงคนนึงมานั่งร้านกาแฟนี้คนเดียว ผมเห็นแล้วปิ๊งเลย สเปกมากๆ แล้ววันเสาร์ถัดๆมา เธอก็มาร้านนี้ทุกวันช่วงเวลาเดิม คือบ่ายๆ ผมมักจะหาเวลามา

ตอนที่ 9: บทสรุปของการเลือก 🌧️➡️🌤️ เช้าวันสุดท้ายก่อนครบกำหนดตอบรับงาน มีนานั่งอยู่ที่มุมประจำในคาเฟ่ กาแฟแก้วเดิมอยู่ตรงหน้า แต่เธอยังไม่ได้แตะ “ตัดสินใจได้ยัง?” เสียงของธันวาดังขึ้นจากข