ชีวิตโคตรจะซับซ้อน

เราต้องการให้ทุกคนมาแชร์วิธีแก้ปัญหาของเราที คือเราชอบทำตัวแย่ๆกับพี่และชอบใช้อารมณ์ค่ะ กับคนอื่นเราจะไม่เป็นนะแบบเป็นคนใช้เหตุผลกับคนอื่นเป็นหลักแล้วแต่ความสนิทเลย(เว้นเพื่อนสนิทมากๆ1คน) แต่กับพี่เรา

กระทู้นี้เชิงระบายความในใจครับ และจะมีการใช่นามสมมุติ เพื่อไม่ให้กระทบในอนาคต​ ตั้งแต่เรียนจบ ป.ตรีมา และผ่านพ้นช่วงชีวิตที่ขมขื่น(ชีวิตที่ถูกบังคับตั้งแต่เด็กจนโตและโดนรังแกมาตลอด) แรกเริ่มที่เริ่มง

เรารู้สึกนอยมากเวลาที่คนในครอบครัวแสดงอารมณ์หรือท่าทางไม่พอใจกับเรา เราไม่รู้เลยว่าทำอะไรผิดให้รึป่าว คนในครอบครัวของเรามักจะทำเป็นว่าเราเป็นอากาศ ไม่มีตัวตน อาจจะเป็นเพราะเรารึป่าว เพราะว่าเราชอบที่จ

ในการเขียนเรื่องราวครั้งนี้ก็เพื่ออยากจะแชร์เรื่องราวการเลี้ยงสุนัขที่มีอายุเยอะแล้ว เพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเองและใครอีกหลายคนที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน มันอาจจะยาวมาก หากใครได้อ่านเราก็ขอขอบคุณมากนะคะ

ตามอ่านกระทู้มานาน ในหลากหลายห้อง หลายเนื้อหา หลายบทความ สิ่งที่สังเกตได้เด่นชัดมากขึ้นเรื่อยๆคือ สังคมออนไลน์ ในปัจจุบันแทบไม่เหลือพื้นที่ให้คนที่มีความทุกข์ใช้เป็นที่พึ่งพิงและพึ่งพาได้เลย หลายๆกระ

พ่อเราเสียมาเกือบ1เดือนแล้ว ตอนหมอบอกว่าพ่อเสียแล้ววินาทีนั้นเหมือนโลกหยุดหมุน เราร้องไห้จนจะขาดใจ เรากับพ่อสนิทกันมาก ตั้งแต่เด็กไปไหนก็จะไปกับพ่อ เพราะว่าพ่อตามใจ อยากกินอะไรก็ได้กิน จะเมนูไหนต่อให้

สวัสดีค่ะ ปีนี้เราอายุ 16 ปี เราเคยรักษาซึมเศร้าประมาณเกือบสองปี(ไม่แน่ใจ) แล้วหยุดยาเองช่วงกลางปีที่แล้ว เพราะที่บ้านไม่มีเวลาว่าง ไม่มีเงินค่าเดินทาง (ค่ายาตอนนั้นใช้บัตรทองค่ะ) ตอนแรกๆเรารักษาที่รพ

เรื่องของเรามีเยอะแยะมากมายตลอด2ปี เสียน้ำตาร้องไห้ เหนื่อยกับคำพูดคน ท้อแท้ชีวิต แต่ผ่านมาได้ รู้สึกดีใจที่ตัวเองได้มีโอกาสเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ผ่านมา เพราะมันทำให้เราเข้มแข็งขึ้น มีสติ โฟกัสให้ตรงจุ

วันนี้เป็นวันที่ตัวเองเหนื่อยมาก วันอื่นด้วย แทบทุกๆวันเลย เจอเรื่องอะไรเยอะแยะมากๆมีทั้งเรื่องแย่ๆและเรื่องดี ส่วนมากเรื่องแย่ ลองลดจากการอยู่กับเพื่อนมาอยู่คนเดียวในที่ที่สงบๆมันไม่ได้แย่เลย มันดีมา