รถประจำทาง มุมมองที่สี่ (1)

ดอกมะลิสีขาว กับหนุ่มสาว ในวันแม่ พจนารถ ๓๒๒ ตาแก่ฅนนั้น มะงุมมะงาหรา ขึ้นบันไดรถเมล์ สายที่รอมาตั้งนานร่วม ครึ่งชั่วโมง ครั้นเมื่อยันตัวกับบันไดรถ ขึ้นมาได้ ก็จึงหันหน้าไปทางท้ายรถ เผื่อว่าจะยัง

ไม่มีอะไรค่ะแค่มาเล่าให้ฟัง วันนี้ตื่นสาย รีบมากต้องไปขายของ มายืนรอรถ รถเมล์ รถตู้ อะไรก็ได้ถ้าคันไหนมาก่อน ขึ้นหมด มองเห็นรถเมล์ฟรีวิ่งมาคันเดียว ในใจก็คิดมาเร็วดีสงสัยไม่สายแน่ๆ แต่พอใกล้ถึงป้า

​วิดีโอคลับ 99 ร้านชื่อ “วิดีโอคลับ 99” ซ่อนตัวอยู่บนชั้นสองของตึกแถวเก่าคร่ำครึ ตรงข้าม โรงหนังปารีส ย่านสะพานขาว ป้ายไฟนีออนหน้าร้านเลข “9” ตัวท้ายกะพริบติด ๆ ดับ ๆ เหมือนลม

จอดรถรับส่งนักเรียนตอนเย็นรถเมล์เข้าจอดป้ายไม่ได้ หน้าปากซอยสีลมซอย 19 (บ้านสีลม) ชาวบ้านมี่รอรถเมล์◌้ดือดร้อนค่ะ ตำรวจมาไล่ก้อยังจะมาจอด

เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้ขึ้นรถเมล์กลับบ้านตามปกติคนไม่แน่นมากยืนเกาะราวพนักพิงได้สบายๆ (เนื่องจากจขกท สูงแบบประหยัดเลยโหนราวไม่ถึง) พอถึงป้ายรถเมล์ที่หนึ่งก็มีมนุษย์ป้าคนที่1 ขึ้นรถมาและก็เร็วดั่งพาย

ไม่ได้ยึดหลัก ฉันทลักษณ์ ตรงเป๊ะ  หรือแปลความหมายของเพลงโดยตรงเป๊ะ แต่......ไปตามอารมณ์พลุ่งพล่าน เท่านั้น  เพลงเอามาประกอบเท่านั้น  เด้อ กลางคืนอันยาวนาน..... ร้อนนี้ เธอจากไป จากไป