รถประจำทาง มุมมองที่สี่ (1)

ดอกมะลิสีขาว กับหนุ่มสาว ในวันแม่ พจนารถ ๓๒๒ ตาแก่ฅนนั้น มะงุมมะงาหรา ขึ้นบันไดรถเมล์ สายที่รอมาตั้งนานร่วม ครึ่งชั่วโมง ครั้นเมื่อยันตัวกับบันไดรถ ขึ้นมาได้ ก็จึงหันหน้าไปทางท้ายรถ เผื่อว่าจะยัง

เพราะขับรถแล้วหัวร้อน เวลาโมโห เราจะจัดการอารมณ์ตัวเองอย่างไร รวมถึงโมโหในทุกๆสถานการณ์ด้วย อาจยาก เพราะเป็นนิสัยหัวร้อนไปเสียแล้ว ปัญหาจะไม่เกิด ถ้าเริ่มต้นจากการเลี้ยงดูที่ดี ถ้าเด็กถูกฝึกมาแต่เล

เรื่องมีอยู่ว่า เพิ่งเลิกงานช่วงเช้านั่งรถเมล์กลับบ้าน หลังจากลงที่ป้ายรถเมล์คนอื่นก็ข้ามถนนไปขึ้นเรืออีกฝั่ง เราก็โบกวินฝั่งตรงข้ามให้ข้ามมารับเราตามปกติจากนั้นก็ก้มเล่นโทรศัพ เงยหน้าขึ้นมาเห็นวินยกม

เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้ขึ้นรถเมล์กลับบ้านตามปกติคนไม่แน่นมากยืนเกาะราวพนักพิงได้สบายๆ (เนื่องจากจขกท สูงแบบประหยัดเลยโหนราวไม่ถึง) พอถึงป้ายรถเมล์ที่หนึ่งก็มีมนุษย์ป้าคนที่1 ขึ้นรถมาและก็เร็วดั่งพาย

ต้นเรื่องรอสาย รถเมล์ 21E บริเวณป้ายรถเมล์ เซนต์หลุยที่จะไปวัดคู่สร้าง ช่วงเวลา ประมาณ 16.50-56 เวลาอาจจะคลาดเคลื่อน เข้าใจค่ะ ว่าคนเยอะ แต่ประตูด้านหน้ารถ คนขับไม่เปิดประตูให้ขึ้น แล้วให้คนไปอัดแน่นก