กวะ (ราวกับว่า) ชร(สะอาด บริสุทธิ์) ชล(น้ำ) ชุติ(ความรุ่งเรือง สว่าง) ฐิติ(ตั้งดำรงอยู่) ทวิ(สอง) นยะ(นัย) นฤ(คน) นิเคราะห์(ข่ม ปราม) นิธิ(ขุมทรัพย์) นิร(ไม่มี) บุระ(เมือง) ผละ(สละ) พจี(คำพูด) ภค(โชค เกียรติ) ภิท(แตก ทำลาย) มติ(ความเห็น) มธุ (น้ำผึ้ง) มน(ใจ) มร มตะ(ความตาย) มล(ความมัวหมอง ละทิ้ง) มสิ(เขม่า หมึก) มุติ(ความรู้สึก ความเห็น) ยุว(หนุ่ม) รติ(ความรัก) รติ ฤดิ (ความยินดี ชอบ ความรัก) รพ(สู้) รมิ รวิ(ดวงอาทิตย์) ริ(แรก คิด) รุจิระ(งาม แสงสว่าง) ระหุ (งอกงาม เจริญ) วจะ วกะ (คำพูด) วสะ(อำนาจ ความตั้งใจ ความปรารถนา) วสุ(ทรัพย์สมบัติ) วิจิ(คลื่น) วีร(กล้าหาญ) ศต (หนึ่งร้อย) ศยะ (นอนหลับ) ศศิ(กระต่าย) หทยะ (หัวใจ) เหมาะเจาะ อจล (ความไม่หวั่นไหว ไม่คลาดเคลื่อน) อนุ(เล็กน้อย) อติ(พิเศษ) อน(ไร้ ไม่มี) อภวะ(ไม่มี) อภิ(ยิ่ง) อริ(ข้าศึก) อสิ(ตาบ) อุชุ(ซื้อตรง) ระกำ(ทุกข์)
....สะกดด้วย อำ ไอ ใอ เอา เป็นได้ทั้งครุ ลหุ ต้องไม่มีวรรณยุกต์.......
++++ ข้อสังเกตุ เคยผิด พร่ำ ไซร้ ใช้ในตำแหน่งลหุไม่ได้ เพราะมีรูปวรรณยุกต์เอกเสียงโท กับรูปโทเสียงตรีตามลำดับ)++++
<<< ตัวอย่างคำลหุ ๓, ๔, ๕, ๖ พยางค์ในความหมายเดียวกัน >>> จากกระทู้คุณหมอชลภูมิ
** ใจ **
กมละ
ฤทยะ
หทยะ หฤทยะ
สุมน
ศมน
ภระกมล ภระกมละ
** พระเจ้าแผ่นดิน **
ภุธระ
อธิปะ
นฤบดี
นฤบดินทร์
นริศะ
ภูมิบดี
จักรินะ
บพิตะระ
มหิธระ
ธรณิศะ
มนุษยเทพ
มหิดละ
อดิศระ
มหิศวร
อดิศวร
ธรณิศร
ธรณินทร์
ภูมินทร์
ธรณินทร
นฤบดินทร์
** คำเปรียบเทียบ **
ประดุจะ
อุปมะ
ครุวนา
** พระพุทธเจ้า **
พระชินวร
พระชินสีห์
พระนรสีห์
พระทศญาณ
พระทศพล
พระสมณโคดม
พระสุคต
พระบรมครู
พระพิชิตมาร
พระชินวร
พระทศพละ
พระบรมคุรุ
** นักปราชญ์ **
วิทุระ
สุธิระ
ปริญญ์
มุนินทร์
** ผู้หญิง **
กนิษฐ์
กนิษฐา
ขนิษฐา
ดรุณิ
สมร
ภคินิ
ยุพินะ
วรดนู
วิมล
สุนทริอนงค์
รมณิ
นฤมล
นิรมล
อิสตริ
** ดอกไม้ **
บุษบะ
บุษปะ
สุมน
ปสพ
สุมะลิ
** ท้องฟ้า **
ทิฆมพร
อนิลบถ
เวหะยส
คคนมพร
นภดล
นภมณฑล
นภลย
ทิฆมพร
อนิลบถ
** น้ำ **
มหรณพ
ยมนะ
รหทะ
สมุทร์
สริต
สลิล
อุทก
โอฆชล
ชลธิศะ
สมุทร
อุทกชระ
** พระจันทร์ **
รชนิกร
ศศิน
มนทกานติ
สิตลรัศมิ์
ศศิวิมล
ศศิประภา
จันทรมณฑล
ศศิธร
ศศิมณฑล
ศศพินทุ
ศศิมณฑล
** พระอาทิตย์ **
สุริยะ
อุษณรัศมี
อุษณรูจี
อุษณกร
ทินกร
อุษณรุจี
อุษณรศมี
อุษณกร
** เมือง **
สรุก
นคร
บุรินทร์
นครินทร์
บุรินทร
นครินทร
** แผ่นดิน **
ธริษตรี
พสุมดี
พิภพ
ภูดล
วสุธะ ( พสุธะ )
วสุมดี
อจละ
อุรพิ
กษิดิ
อวนิ
พสุนธรา
วสุมดิ ( พสุมดิ )
มหิดล
** นก **
สกุณ
สกุณิ
วิหค ( พิหค )
ทวิช
รวมคำลหุ
....สะกดด้วย อำ ไอ ใอ เอา เป็นได้ทั้งครุ ลหุ ต้องไม่มีวรรณยุกต์.......
++++ ข้อสังเกตุ เคยผิด พร่ำ ไซร้ ใช้ในตำแหน่งลหุไม่ได้ เพราะมีรูปวรรณยุกต์เอกเสียงโท กับรูปโทเสียงตรีตามลำดับ)++++
<<< ตัวอย่างคำลหุ ๓, ๔, ๕, ๖ พยางค์ในความหมายเดียวกัน >>> จากกระทู้คุณหมอชลภูมิ
** ใจ **
กมละ
ฤทยะ
หทยะ หฤทยะ
สุมน
ศมน
ภระกมล ภระกมละ
** พระเจ้าแผ่นดิน **
ภุธระ
อธิปะ
นฤบดี
นฤบดินทร์
นริศะ
ภูมิบดี
จักรินะ
บพิตะระ
มหิธระ
ธรณิศะ
มนุษยเทพ
มหิดละ
อดิศระ
มหิศวร
อดิศวร
ธรณิศร
ธรณินทร์
ภูมินทร์
ธรณินทร
นฤบดินทร์
** คำเปรียบเทียบ **
ประดุจะ
อุปมะ
ครุวนา
** พระพุทธเจ้า **
พระชินวร
พระชินสีห์
พระนรสีห์
พระทศญาณ
พระทศพล
พระสมณโคดม
พระสุคต
พระบรมครู
พระพิชิตมาร
พระชินวร
พระทศพละ
พระบรมคุรุ
** นักปราชญ์ **
วิทุระ
สุธิระ
ปริญญ์
มุนินทร์
** ผู้หญิง **
กนิษฐ์
กนิษฐา
ขนิษฐา
ดรุณิ
สมร
ภคินิ
ยุพินะ
วรดนู
วิมล
สุนทริอนงค์
รมณิ
นฤมล
นิรมล
อิสตริ
** ดอกไม้ **
บุษบะ
บุษปะ
สุมน
ปสพ
สุมะลิ
** ท้องฟ้า **
ทิฆมพร
อนิลบถ
เวหะยส
คคนมพร
นภดล
นภมณฑล
นภลย
ทิฆมพร
อนิลบถ
** น้ำ **
มหรณพ
ยมนะ
รหทะ
สมุทร์
สริต
สลิล
อุทก
โอฆชล
ชลธิศะ
สมุทร
อุทกชระ
** พระจันทร์ **
รชนิกร
ศศิน
มนทกานติ
สิตลรัศมิ์
ศศิวิมล
ศศิประภา
จันทรมณฑล
ศศิธร
ศศิมณฑล
ศศพินทุ
ศศิมณฑล
** พระอาทิตย์ **
สุริยะ
อุษณรัศมี
อุษณรูจี
อุษณกร
ทินกร
อุษณรุจี
อุษณรศมี
อุษณกร
** เมือง **
สรุก
นคร
บุรินทร์
นครินทร์
บุรินทร
นครินทร
** แผ่นดิน **
ธริษตรี
พสุมดี
พิภพ
ภูดล
วสุธะ ( พสุธะ )
วสุมดี
อจละ
อุรพิ
กษิดิ
อวนิ
พสุนธรา
วสุมดิ ( พสุมดิ )
มหิดล
** นก **
สกุณ
สกุณิ
วิหค ( พิหค )
ทวิช