**
กอดแม่..ก่อนไม่มีแม่ให้กอด **
#วสันตดิลกฉันท์๑๔
๐ กอดแม่เถอะเจ้าทิฐิประจาร อติสารมิรอใคร
ก่อนท่านจะลาและลุกระษัย ดนุพลอนุชตรอง
เหมือนทิพย์พระหัตถ์สุริยะศาน- ติยะกานต์ทิวาทอง
รวมรัตติกาลศศิสนอง ชุติช่วงบำบวงขวัญ
คอยทักและท้วงคตินิสัย ทิฐิใดทะยานฝัน
เตือนใจมโนดนุจำนรรจ์ นยะหนึ่งก็ซึ้งทรวง
แววตามุตาอติภิรมย์ รติสมศรัณย์ดวง-
ใจเอ๋ยอุทิศกรุณห่วง ตนุเห็นมิเป็นสอง
คอยด่าและเฆี่ยนรยะระเรียว รวะเสียวระรัวร้อง
คอยชื่นและชมนะจะประคอง ปิยกานต์ผิยามล้ม
ลูกเอ๋ยสถิตพละพลัง วปุถั่งวโรดม
ภูมิใจวิโรจนะผงม สติสู้บ่รู้ถอย
แม้โตก็ห่วงประดุจะเล็ก กวะเด็กถนิมสร้อย
เห็นเราหฤษฎ์อุระจะลอย สุมโนระรึงสุข
หยาดเหงื่อคำนึงรึจะคำนวณ มติถ้วนสงวนทุกข์
แม่เหนื่อยรึเปล่าขษณะยุค อรุเศรษฐกิจทัณฑ์
น้ำนมเกษียรดุจะสุหร่าย สิริพรายพระทิพย์ขวัญ
หยาดเหงื่อเพาะหยดอณุอนันต์ อรหันต์มิอาจเทียม
ตอบแทนเถอะหนูทะนุถนอม รติดอมประดังเปี่ยม
กอดแม่กมลรุจิระเยี่ยม ยลท่านลุยืนยง
ไม่คุ้นสิคุ้นฤชุสวัส- ดิวิสัชนานง
ฤาอายระอาระอุระอง- คพยพมิควรเลย
เกริกกุลบุตรกุละธิดา ทะนุมาตุเปิดเผย
สมบูรณ์กตัญญุตะนะเอย เถอะนะเขยสะใภ้ไหน
แผ่นดินและฟ้ามหินที รึจะดีประดุจได้
เมื่อเทียบพระมาตุระอำไพ นิธิราชย์กระผีกริ้น
ยามท่านชราชวรกาย เถอะนะหมายจรัลถิ่น
ครรลองคิลานะยะถวิล มนมั่นทุเลาร้าย
เป็นหนึ่งมิสองพิริยะพรรณ วสุสรรเมลืองสาย
ทั่วทั้งทวีปวิจิตระกาย นิรมิตเสมือนฤา
นึกย้อน ณ ยามขษณะหนาว นิเคราะห์คราวพระแม่ถือ-
ผ้าผวยกะคลุมดนยดื้อ อปวาทะบรรหาน
โอ้!บรรจถรณ์อริยะศรี รมณีย์สวาสดิ์วาร
หากไร้พระแม่สิริวิกรานต์ ก็กำนัลกษัยกรม
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
กอดแม่เถอะหนอทิฐิทำไม รึจะให้กษัยสม
ก่อนวารลุลาวิลยะล่ม ก็จะสายมิกอดทัน
ใดสัญญะวาทวุฒิขจี กระทำดีมิท้อนั่น
อย่ารอลุสาย ณ ประจุบัน นมะท่านกตัญญู ...
++
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอบคุณเพลงเพราะๆจากศิลปิน ปาน ธนพร มา ณ ที่นี้ครับ ++
** กอดแม่ ก่อนไม่มีแม่ให้กอด **
๐ กอดแม่เถอะเจ้าทิฐิประจาร อติสารมิรอใคร
ก่อนท่านจะลาและลุกระษัย ดนุพลอนุชตรอง
เหมือนทิพย์พระหัตถ์สุริยะศาน- ติยะกานต์ทิวาทอง
รวมรัตติกาลศศิสนอง ชุติช่วงบำบวงขวัญ
คอยทักและท้วงคตินิสัย ทิฐิใดทะยานฝัน
เตือนใจมโนดนุจำนรรจ์ นยะหนึ่งก็ซึ้งทรวง
แววตามุตาอติภิรมย์ รติสมศรัณย์ดวง-
ใจเอ๋ยอุทิศกรุณห่วง ตนุเห็นมิเป็นสอง
คอยด่าและเฆี่ยนรยะระเรียว รวะเสียวระรัวร้อง
คอยชื่นและชมนะจะประคอง ปิยกานต์ผิยามล้ม
ภูมิใจวิโรจนะผงม สติสู้บ่รู้ถอย
แม้โตก็ห่วงประดุจะเล็ก กวะเด็กถนิมสร้อย
เห็นเราหฤษฎ์อุระจะลอย สุมโนระรึงสุข
หยาดเหงื่อคำนึงรึจะคำนวณ มติถ้วนสงวนทุกข์
แม่เหนื่อยรึเปล่าขษณะยุค อรุเศรษฐกิจทัณฑ์
น้ำนมเกษียรดุจะสุหร่าย สิริพรายพระทิพย์ขวัญ
หยาดเหงื่อเพาะหยดอณุอนันต์ อรหันต์มิอาจเทียม
ตอบแทนเถอะหนูทะนุถนอม รติดอมประดังเปี่ยม
กอดแม่กมลรุจิระเยี่ยม ยลท่านลุยืนยง
ไม่คุ้นสิคุ้นฤชุสวัส- ดิวิสัชนานง
ฤาอายระอาระอุระอง- คพยพมิควรเลย
เกริกกุลบุตรกุละธิดา ทะนุมาตุเปิดเผย
สมบูรณ์กตัญญุตะนะเอย เถอะนะเขยสะใภ้ไหน
แผ่นดินและฟ้ามหินที รึจะดีประดุจได้
เมื่อเทียบพระมาตุระอำไพ นิธิราชย์กระผีกริ้น
ยามท่านชราชวรกาย เถอะนะหมายจรัลถิ่น
ครรลองคิลานะยะถวิล มนมั่นทุเลาร้าย
ทั่วทั้งทวีปวิจิตระกาย นิรมิตเสมือนฤา
นึกย้อน ณ ยามขษณะหนาว นิเคราะห์คราวพระแม่ถือ-
ผ้าผวยกะคลุมดนยดื้อ อปวาทะบรรหาน
โอ้!บรรจถรณ์อริยะศรี รมณีย์สวาสดิ์วาร
หากไร้พระแม่สิริวิกรานต์ ก็กำนัลกษัยกรม
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
กอดแม่เถอะหนอทิฐิทำไม รึจะให้กษัยสม
ก่อนวารลุลาวิลยะล่ม ก็จะสายมิกอดทัน
ใดสัญญะวาทวุฒิขจี กระทำดีมิท้อนั่น
อย่ารอลุสาย ณ ประจุบัน นมะท่านกตัญญู ...
++ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ++