คือตอนเราอายุ16เราโดนข่มขืนคนที่ข่มขืนคือแฟนของอาตอนนั้นเขาเอาเราไปอยู่ด้วยช่วงปิดเทอมเพื่อจะหารายได้ก่อนเปิดเทอมเราพักอยู่กับอาเราแล้วก็แฟนของอาอยู่มาวัน1แฟนของอาเข้ามาเอาส่งข้าวเราตอนเขาพักเที่ยงปกติเขาก็ส่งข้าวให้เราแบบนี้ประจำเอาข้าวมาให้แล้วก็ออกไปแต่มาวันนึงเขามาส่งข้าวแล้วมาอยู่ในห้องนานมากเราก็นอนเล่นโทรศัพท์อยู่เขาก็เข้ามาถอดเสื้อผ้าข่มขืนเราตอนนั้นอยู่ในห้องกับเขา2คนเราไม่สามารถขัดขืนได้กลัวเขาจะทำร้ายเรากลัวมากเราไม่กล้าแม้แต่จะลืมตาว่าเขากำลังทำอะไรเราอยู่ตอนนั้นกลัวมากสั้นไปหมดไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปพอเขาเสร็จก็ออกไปทำงานต่อแต่เราเลยไปหาน้องของอาเราเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมดที่แรกเราก็ไม่กล้าเพราะกลัวมากแล้วน้องของอาก็พาไปแจ้งความแล้วตรวจร่างกายพออารู้เรื่องที่แฟนของอาทำกับเราที่แรกอาก็เป็นห่วงร้องไห้แต่หลังจากนั้นไม่นานอาก็หาว่าเราโกหกอาก็ด่าว่าเราต่างๆจนเราบล็อกเฟสไปพอมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดคนเป็นย่าที่เลี้ยงเรามาก็มาถามเราว่าเรื่องจริงหรอเขาจะทำอย่างนั้นได้ไงเสื้อผ้ามันไม่ได้ถอดง่ายขนาดนั้นหรือว่าเราจะถอดให้เขาเองนี้คือคนเป็นย่าพูดมันเป็นปมเป็นแผลในใจที่เราไม่มีวันลืมเราทรมานกับมันมากจนบางทีเราคิดว่าถ้าเราไม่อยู่ทุกอย่างจะจบมั้ยเหมือนเราอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้เราพยามยามจะไม่นึกถึงมันอีกแต่!มาวันนี้เรารู้ข่าวว่าอาเรายังไม่เลิกกับมันคนที่ข่มขืนเราแถมคนที่บ้านไม่ว่าจะเป็นย่าหรือปู่เราก็พูดดีด้วยแถมให้มันมาเหยียบที่บ้านเราไม่เข้าใจว่าเขาลืมเรื่องนี้แล้วหรือป่าว?หรือเขาให้อภัยหรือว่าเขาไม่เคยเชื่อเรา?เราทรมานมากกับเรื่องนี้เราควรทำอย่างไรอยากจะหนีให้ไกลๆจากบ้านหลังนนี้
#คนที่พาไปแจ้งความคืออาเราที่เป็นเมียของมันเพราะน้องของอาติดงาน(หรือคนที่พาไปแจ้งความสามารถถอนแจ้งความได้คดีถึงไม่คืบหน้า)
#นึกว่ามันจะเข้าคุกแล้วมันยังลอยหน้าลอยตาได้ส่วนเราอยู่อย่างทรมานในใจ