โดนข่มขืน

ตอนนั้นอายุ16ช่วงเป็นช่วงปิดเทอมอาสาวกับอาเขยมาเยี่ยมแม่ซึ่งแม่เขาคือย่าเราในช่วงสงกรานต์เขาบอกเราว่าไปทำงานพาร์ทไทม์กับเขาไหมซึ่งเราอยากมีรายได้ก่อนเปิดเรียนเลยตัดสินใจลงไปทำเป็นงานรีดผ้าคือเราได้พักกับอาสาวและอาเขยรวมเป็นสามคนในห้องเดียวกันเราทำงานได้ประมาณ3วันเพราะว่าค่าจ้างที่ตกลงกันไม่ได้เลยว่าจะกลับบ้านก่อนที่จะกลับบ้านอาเขยเขาจะส่งข้าวส่งน้ำช่วงเที่ยงให้เราแบบนี้ทุกวันเอามาให้แล้วก็ออกไปทำงานเป็นเรื่องปกติจนเราไม่ได้เอะใจอะไรแต่มาวันนึงเขาเข้ามาห้องนานกว่าปกติจนเรากินข้าวเสร็จแล้วก็เล่นโทรศัพท์จู่ๆเขาก็เข้ามาข่มขืนเราเรากลัวเขาทำร้ายเลยไม่ได้ขัดขืนอะไรพออาสาวรู้เรื่องก็พาเราไปแจ้งความส่วนอาเขยเขาก็หลบหนีไปหลังจากนั้นเราก็กลับมาอยู่บ้านส่วนอาสาวเขาก็ทักมาด่ามาว่าเราทุกวันพูดประมาว่าไม่เชื่อเราเราจนถึงทุกวันนี้เขาสองคนยังอยู่ด้วยกันและพากันไป ปฏิเสธข้อกล่าวหาในชั้นศาลและเขาหาว่าเราสมยอมปู่ย่าเรารู้แต่แกเลือกที่จะเฉยๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นทุกวันนี้มันยังลอยหน้าลอยตาไปมามาเยี่ยมย่าที่บ้านด้วยซึ่งเราก็อยุ่บ้านทีนี้ย่ากับปู่ก็พูดประมาณว่าเรื่องมันก็นานแล้วไม่อายบ้างเหรอแน่นอนเราอายแต่คนที่ทำผิดมันกับลอยหน้าลอยตาไปมาได้อยากจะถามปู่กับย่าและอาสาวนะว่าเขาลืมไปหรือเปล่ามันทำอะไรกับเราหรือเขาเลือกที่จะไม่เชื่อแต่แรกเสียใจนะเคยอยากตายแต่ตายไม่ได้เพราะคนทำผิดยังลอยหน้าลอยตาได้

#ไม่ขัดขืนไม่ได้แปลว่าสมยอมแต่กลัวโดนทำร้ายกลัวตายต่างหาก