กฎหมาย สมัยนี้มีไว้เพื่อบังคับแค่คนละดับล่างจริงหรือ????

จากเหตุการณ์ปัจจุบันต่างๆทำไม มันเหมือนว่าคนจน คนด้อยโอกาส ต่างๆ ทำผิดแล้ว มักไม่รอดจากคุก  การดำเนินคดีก็รวดเร็ว  แตกต่างจากคน ระดับ กลาง+สูง  ที่ทำผิดแล้วเหมือนว่า ไม่ค่อยถุกจำคุก หรือกว่าจะ ตัดสินถึงที่สุดนี่นานเหลือเกิน บางคดีทำผิด ก็ยังเห็นลอยหน้า ลอยตาอยู่ในสังคมได้ดีอยู่  แล้วอีกประเด็น ทำไม ผู้เสีย/ผู้ถูกกระทำ เช่น คดี ข่มขืน เมื่อเกิดขึ้นแล้วมักจะ ยืนอยู่ภายในสังคมไม่ได้ เพราะความอับอายหรือ ความรังเกียจจากสายตาคนรอบข้าง ต่างๆ อาจจะมีปัญหาหนักจนถึงสภาพจิตใจย่ำแย่ เสียเงินเสียทองไปกับค่ายา ค่าหมอ แต่ทำไมผู้กระทำผิดถึงมีสิทธิได้รับการคุ้มครองดีกันจัง  อย่างตอนทำแผน บางคดี ก็พากันแห่กำลังตำรวจเป็นร้อย... ไปคุ้มครองอีก? และสิทธิต่างๆ ...  หรือโดนจำคุก ก้แค่แป้บเดียวก็ออกมา แต่ผู้ถูกกระทำนี่สิ ต้องมีตราบาปไปตลอดชีวิต  (แล้วจะมีกฎหมายฉบับไหนที่ออกลายะเอียดลึกๆ ไปว่าถ้าผิดกรณีคดีแบบนี้ควรจะไห้คนผิดจำไปจนชั่วชีวิต เหมือนผู้ถูกกระทำบ้างมั้ย ไม่ใช่ผิดก็จำคุกๆ อย่างเดียวไม่ได้เข็ดหลาบเท่าไหร่) เช่น คดี ข่มขืนสาว ป.โท บนรถไฟ เมื่อ 13 ปีก่อน คนผิดถูกจำคุก9 ปี   ป่านนี้คงออกมาละ แต่ ผู้ถูกกระทำไม่มีทางที่จิตใจจะเป็นปกติ หรือกลับมาเป็นเช่นเดิมได้เลย  และต้งอับอายไปตลอดชีวิต!!!  อยากรู้ความคิดของคนอื่นๆ นี่เปนแบบเดียวกันมั้ย ช่วย แชร์ความรู้ที??